سفرنامه هند – بمبئی – دهلی – جیپور – آگرا

سفرنامه هند – شهر های بمبئی ، دهلی، جیپور، آگرا  فروردین ۱۳۹۷ – April 2018

ماجرا از اونجا شروع شد که من خیلی سریع تصمیم گرفتم برم هند و چون سفرم هفته دوم فروردین بود، هم آژانس ها جا نداشتند و هم احتمالا سفارت خیلی دیر وقت می داد.

به طور میانگین می گن از زمانی که اقدام می کنید جهت اخذ ویزا، حداقل ۱۰ روز کاری زمان لازم دارد و من خیلی وقت کمی داشتم. به چند تا آزانس زنگ زدم که آنها اعلام کردند وقت سفارت پر شده و بعضی ها هم می گفتن باید زود تر اقدام میکردم درنهایت یک آژانس سمت میدان جهاد پیدا کردم که گفت همین الان مدارک را ارسال کنم.

من سر کار بودم پس به خانه زنگ زدم تا مدارکم را با آژانس بفرستن و چون عکس نداشتم، سر راه به عکاسی رفتم و عکس گرفتم . جالب اینکه سفارت عکس ۵*۵ می خواهد.

آدرس گارگزاری سفارت هند: در اگثر سایت ها ادرس سفارت هند جهت انگشت نگاری و ارسال مدارک قید شده است در صورتی که به تازگی گارگزاری سفارت هند مسئول  جمع آوری مدارک، انگشت نگاری می باشد.

آدرس: خیابان آفریقا کوچه آناهیتا پلاک ۲ برج امین طبقه اول

هزینه اخذ ویزای هند :

فکر می کنم برای ویزای توریستی هزینه حدود ۳۰۰ هزار تومان باشد ولی من چون ویزای فوری می خواستم ۵۰۰ هزار تومان هزینه کردم

انواع ویزا های هند و مدارک مورد نیاز:

از من فقط پاسپورت با ۶ ماه اعتبار + ۲ قطعه عکس ۵*۵ + اصل و کپی شناسنامه و کارت ملی می خواستن ولی جهت اطلاعات بیشتر به لینک های زیر مراجعه کنید

http://www.gharepeyma.com/visa/india/

https://www.karnaval.ir/india-embassy-visa

https://www.eavar.com/fa/documents-india-embassy/

فردای روزی که مدارک را دادم برای انگشت نگاری به گارگزاری هند رفتم و منتظر شدم نماینده آژانس مدارکم را بیاورد. حدود ۳۰ دقیقه بعد مدارکم که شامل ویزا و فرم پر شده سفارت بود را به من تحویل دادن و شما باید عین بانک نوبت بگرید و سر شماره خودتان وارد اتاقی می شوید که مدارک شما را بررسی و انگشت نگاری می کنند و نهایتا پول را از شما اخذ می کنند ولی کسانی که از طرف آژانس آمده باشند، نماینده آن آژانس پول ویزا را پرداخت می کنند.

حدود ۲-۳ روز مانده به سفر، ویزا آماده شد. ویزای توریستی – یک بار ورود – با اعتبار ۹۰ روزه که اجازه ۳۰روز ماندن در هند را دارد.

کدام پرواز به هند بهتر است

پرواز های مستقیم به هند.

از تهران به دو شهر هند پرواز مستقیم دارد

پروار مستقیم به دهلی – ماهان ایر – رفت : روز های شنبه – سه شنبه و جمعه – عصر ها —- برگشت: یک شنبه – چهار شنبه و شنبه – بعد از ظهر ها – زمان پرواز ۴ ساعت

پروار مستقیم به بمبئی – ایران ایر – رفت سه شنبه و جمعه صبح  —- برگشت سه شنبه و جمعه بعد از ظهر – زمان پرواز ۵ ساعت

جهت اطلاع از دیگر خطوط هوایی و دیگر مسیر های پرواز به دیگر شهر های هند به سایت http://www.gharepeyma.com/cheap-ticket-price/from-iran-to-india/ مراجعه فرمایید.

من بلیط رفت و برگشت ایران ایر به بمبئی را گرفتم که هزینه آن شد ۲۱۰۰۰۰۰ تومان که احتمالا در ایام نوروز گران تر از روز های دیگر است.

قبل از اینکه توضیحات شهر بمبئی را شروع کنم، کمی در خصوص خود هند صحبت می کنم

هند یا هندوستان

جمهوری هندوستان (هندی: भारत गणराज्य؛ تلفظ: بْهَارَتْ گَنَرَاجْیَه) کشوری در جنوب آسیا است که پایتخت آن دهلی نو می‌باشد. هند از شمال غربی با پاکستان؛ از شمال با چین، بوتان، نپال و تبت؛ و از شمال شرقی با برمه وبنگلادش همسایه‌است. همچنین هند از باختر با دریای عمان و خلیج فارس، از خاور با خلیج بنگال، و از جنوب نیز با اقیانوس هند مرز آبی دارد.

پهناوری هند ۳٬۴۰۲٬۸۷۳ کیلومتر مربع (هفتم در جهان و ۲ برابر ایران) است. بیشتر سرزمین هند پست و هموار است و رشته‌کوه هیمالیا که در شمال کشور قرار دارد باعث شده‌است که رطوبت و ابرهای باران‌زا به شمال آسیا نفوذ نکند و در نتیجه هند کشوری پرباران و مرطوب و دارای خاک بسیار حاصلخیز است. این موضوع باعث شده‌است که این کشور بتواند جمعیّت بسیاری را در خود جای دهد.

جمعیت هند ۱٬۲۱۰٬۱۹۳٬۴۲۲ نفر است که دومین کشور پرجمعیت دنیا پس از چینبه‌شمار می‌آید. بندر بمبئی (مومبائی) با جمعیتی نزدیک به ۱۴ میلیون تن، پرجمعیت‌ترین شهر هند است. هند بیش از سی و پنج شهر بزرگ با جمعیت بالای یک میلیون تن دارد. بمبئی، دهلی، کلکته، مدرس، بنگلور، حیدرآباد، اگرا، میسور، جی‌پور، گوا، پونا، بوپال،تریواندروم، سورات و کانپور از شهرهای مهم این کشور پهناور هستند.

هند دارای تاریخ و فرهنگ بسیار کهن و پرباری است که به ۳۰۰۰ سال پیش از میلادمی‌رسد. هند سرزمین نژادها، زبان‌ها، آیین‌ها، و فرهنگ‌های فراوان و گوناگون می‌باشد. در هند صدها زبان و هزاران گویش و لهجه وجود دارد. علاوه بر دو زبان هندی و انگلیسی که درقانون اساسی این کشور زبان رسمی اعلام شده‌است، ۲۲ زبان دیگر در یک یا چند ایالت موقعیت زبان رسمی را دارند.

طی ۸۰۰ سال تسلط ایرانیان و ترکان فارسی‌زبان بر هند، این کشور از فرهنگ ایران و زبان فارسی تأثیر بسیاری پذیرفته‌است. زبان فارسی در دورهٔ غزنویان به هند راه یافت و با فرمانروایی دودمان گورکانیان هند زبان رسمی شد. زبان فارسی هند شاعران بزرگی همچون بیدل دهلوی، و امیر خسرو دهلوی و دستگاه شعری سبک هندی را در خود پروراند. زبان فارسی تأثیر فراوانی بر زبان‌های هند به‌ویژه زبان اردو گذاشته‌است. زبان فارسی پیش از آنکه هند مستعمره انگلستان شود (سده ۱۹ میلادی)، دومین زبان رسمی این کشور و زبان فرهنگی و علمی به‌شمار می‌رفت.

هند دومین کشور پرجمعیت دنیا است و نزدیک به یک ششم جمعیت جهان را در خود جای داده‌است. تنوع نژادی، فرهنگی، زبانی و مذهبی به اینکشور چشم‌اندازی شگرف از همزیستی مسالمت‌آمیز میان اعتقادات گوناگون بخشیده‌است.

زبان فارسی در هند

زبان فارسی پیش از آنکه هند مستعمره انگلستان شود، دومین زبان رسمی این کشور و زبان فرهنگی و علمی به‌شمار می‌رفت. اما پس از استعمار انگلیسی‌ها در سال ۱۸۳۲، انگلیسی به تدریج جایگزین فارسی شد. زبان فارسی در دورهٔ غزنویان به هند راه یافت در آن دوره پارسی، زبان ادبیات، شعر، فرهنگ و دانش بود. با تأسیس امپراتوری گورکانی به اوج پیشرفت خود در هند رسید و زبان رسمی هند شد.

زبان فارسی هند شاعران بزرگی همچون بیدل دهلوی، و امیرخسرو دهلوی و دستگاه شعری سبک هندی را در خود پروراند. از دیگر شاعران نامدار فارسی‌زبان شبه قاره هند، می‌توان از اقبال لاهوری نام برد.

زبان فارسی هشت قرن پیش وارد هند شد، ۷۰۰ سال بر تارک اندیشه، روابط، سیاست، اقتصاد و فرهنگ مردم هند حاکمیت داشت. به گونه‌ای که کلیه آثار مهم فرهنگی، مذهبی، سیاسی، ادبی، مکاتبات، اسناد شخصی و دولتی و احکام قضایی هند به زبان فارسی نوشته می‌شد. لازم است ذکر شود که هم‌اکنون در دانشگاه‌ها و کالج‌های هند بیش از پنجاه بخش زبان فارسی به فعالیت اشتغال دارند و بیش از یکصد مدرسه و دبیرستان فعالانه به تدریس زبان فارسی می‌پردازند.

زبان فارسی از آن رو که قرن‌ها زبان رسمی دربار گورکانیان هند بود، تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر زبان‌های رایج در شبه قاره هند به‌ویژه بر زبان اردو داشته‌است.

ادیان

هندوئیسم ۷۹٫۸٪ — اسلام ۱۴٫۲٪  —  مسیحیت۲٫۳٪ — سیک ۱٫۷٪  —  آیین  بودایی۰٫۷٪  جین۰٫۴٪ –ادیان دیگر ۰٫۷٪ —  بی‌دین ۰٫۲٪

۶۱٪ مردم هند باسواد هستند که این آمار در مردان ۷۳٫۴٪ و در زنان ۴۷٫۸٪ می‌باشد.در هند ۴۲۸ زبان وجود دارد که ۴۱۵ زبان زنده هستند و کاربرد دارند و ۱۳ زبان امروزه منسوخ شده‌است

در قانون اساسی هند، زبان هندی (از شاخه زبان‌های هند و ایرانی یا زبان‌های هندواروپایی) زبان رسمی سراسر کشور اعلام شده‌است.

(جهت اطلاعات بیشتر به https://fa.wikipedia.org مراجعه نمایید)

 

قدرت پاسپورت هند : رتبه ۷۴ از ۱۰۰ را دارد که می تواند ۵۸ کشور را بروند (http://aledavoud.com/?p=690)

قدرت اقتصاد هند :  طبق سایت https://www.investopedia.com  هند بعد از آمریکا – چین – ژاپن – آلمان – انگستان ششمین قدرت اقتصاد جهان را دارد که پیش بینی سال ۲۰۳۰ رتبه سوم بعد از آمریکا و چین باشد.

روز اول سفر : بمبئی

زمان پرواز من ساعت ۷:۰۵ صبح بود. شب قبلش چک کردم که تاخیر نداشته باشد و ساعت ۵ فرودگاه بودم . پرواز راحت و بدون تاخیری بود و من توانستم خواب خوبی هم داشته باشم.

حتما یک عدد خودکار همراه داشته باشید چون در هواپیما برگی از طرف دولت هند در اختیار شما قرار میگیره که بایستی پر کنین که اینو در فرودگاه در هنگام کنترل پاسپرت دریافت میکنن

ساعت ۱۲ رسیدم به بمبئی و چمدانم را گرفتم و به سمت خروجی به راه افتادم که کیان بدون هماهنگی قبلی آمده بود دنبالم .

همگی می دانستن من می آیم به جز خواهرزاده بزرگ ترم اشکان که حدود ۷ سالی بود که ندیده بودمش.

کیان یک uber گرفت و رفتیم هتل. هتل به فرودگاه خیلی نزدیک بود.

هتل ارکید بمبئی – The Orchid

یک هتل ۵ ستاره با امکانات خوب .علی رقم اینکه به فرودگاه خیلی نزدیک هست ولی صدای هواپیما آزار دهنده نیست. صبحانه خیلی خوبی دارد و امکانات و تمیزی مورد تایید است. در سایت booking.com جز هتل های خوب با ۷٫۵ امتیاز است. جهت اطلاعات کامل تر به سایت booking.com     مراجعه کنید.

امتیاز بنده به هتل Orchid شهر بمبئی هند

امتیاز بنده به هتل Orchid شهر بمبئی هند موضوع	امتیاز از ۱۰	دلیل
شیکی هتل	۷
شیکی اتاق	۹
بزرگی هتل	۸
بزرگی  اتاق	۹
نظافت و پاکیزگی هتل	۱۰
نظافت و پاکیزگی اتاق	۱۰
راحتی و خدمات	۹
کیفیت	۹
امکانات	۹
موقیعت هتل	۷	کنار فرودگاه
رفت و آمد	۸	هم جلوی هتل همیشه تاکسی هست و هم با ۱ دقیقه پیاده روی به خیابان اصلی می رسید ولی هتل مرکز شهر نیست
استخر	۷	یک استخر معمولی و نه خیلی بزرگ در پشت بام
رستوران و تنوع غذا ها	۱۰
سالن ورزشی	۸
برخورد کارکنان	۱۰
امنیت	۱۰	کلید های الکترونیکی + safety box بازرسی تمام ماشین ها – بررسی بار تمام مسافر ها با ایکس ری – بازدید تمام مسافران – دوربین مدار بسته در هتل و اسانسر ها

خب من وارد هتل شدم و اولین چیزی که جلب توجه کرد، امنیت هتل بود که بعدا در شهر های دیگر هم متوجه شدم امنیت هتل ها و مراکز خرید بزرگ امنیت زیادی دارد. تمام ماشین ها  میبایست کاپوت و صندوق خود را باز کنند تا بررسی شود همچنین زیر ماشین توسط آینه های مخصوص بررسی می شود. تمام وسایل باید  از ایکس ری رد شود و افراد توسط گیت های امنیتی و بازرسی بدنی کاملا باررسی می شود. و تمام اینها بخاطر حمله تروریستی سال ۲۰۰۸ می باشد.

حملات نوامبر ۲۰۰۸ در بمبئی :  یک رشته حملات همزمان مسلحانه در ۲۶ نوامبر ۲۰۰۸ است که موجب کشته شدن بیش از ۱۹۵ نفر شد. دستکم ۱۰ منطقه در این شهر مورد حمله واقع شدند. پایانه چاتراپاتی شیواجی، هتل‌های مجلل نظیر هتل تاریخی تاج محل و هتل پنج ستارهٔ اوبروی، یک بیمارستان،  یک سینما، یک بار و اداره پلیس و چند مرکز اداری-تجاری دیگر از این جمله‌اند.

خلاصه ما رفتم هتل جهت سوپرایز اشکان که تو اطاق خواب بود رفتیم و مراسم سوپرایز به خوبی و خوشی تمام شد .

اول درخواست تخت اضافه کردیم ظاهرا تو هتل های هند اتاق ۳ تخته نیست بلکه یک تخت اضافه می کنند. (هزینه تخت اضافه ۱۵۰۰ روپیه)

ما رفتیم داخل شهر چون کیان و اشکان قصد داشتن تور بگیرن و برن دهلی و آگرا و جیپور و از آنجا بروند نپال. من خیلی علاقه ای نداشتم هم بخاطر برنامه های فشرده و خستگی سفر و هم بخاطر هزینه زیاد آن

در هر صورت با یک آژانس به توافق رسیدن و  تصمیم به برگشتن به هتل داشتیم ولی قبل از آن به یک بازار محلی رفتیم که خیلی شلوغ بود ولی قیمت اجناس ارزان بود و البته فیکس و بدون تخفیف.

از اجناس بازان بیشتر از همه لباس های زنانه  و ساری هستش . لباس مردانه خیلی نبود – زیورآلات – کیف و کفش و …

بعد از بازار گردی ما برگشتیم

شهر بمبئی یا مومبای

مومبای با نام سابق بمبئی (انگلیسی: Mumbai مراتی:मुंबई) پایتخت ایالت ماهاراشترا از مهم‌ترین شهرهای کشور هند است.

بمبئی در زبان هندی به معنای ساحل خوب است. این نام را استعمارگران پرتغالی بر این شهر نهادند. در سال ۱۹۹۶ نام این شهر به «مومبای» تغییر یافت که نام یکی از خدایان زن هندی است. اما در خارج از هند، این بندر بزرگ همچنان به بمبئی معروف است.

این شهر با وسعتی برابر ۶۰۳ کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر ۱۳٫۳ میلیون نفر (در سال ۲۰۰۶) یکی از چهار شهر بزرگ و پرجمعیت کشور هندوستان است. این شهر در غرب کشورهند در ساحل دریای عرب واقع شده‌است. مومبای یکی از شهرهای بزرگ و پرجمعیت هندوستان و پایتخت تجارتی آن به‌شمار می‌رود.[

شهر مومبای بزرگترین بندر هند در ساحل غربی این کشور است. این شهر در واقع مرکز بانکداری، تجارت، مبادلات مالی، بازرگانی و صنعت کشتی‌سازی هند به‌شمار می‌رود. تمرکز امور اقتصادی و تجاری در مومبای پس از استقلال هند نیز ادامه یافته و به عنوان شاهراه ارتباطی هند با ایران و جهان عرب اهمیت راهبردی خود را حفظ کرده‌است. بندر مومبای، بزرگترین مرکز تولید پارچه‌های پنبه‌ای و فیلم‌های سینمائی شبه قاره هند است و از این رو به «بالیود» نیز شهرت دارد.

در حال حاضر از جمعیت حدود ۷۰ میلیون نفری ایالت مهاراشترا بیش از ۲۰ درصد زیر خطر فقر زندگی می‌کنند و خود مومبای بزرگترین جمعیت کپرنشینان هند را در خود جای داده‌است. درآمد سرانه در هند حدود ۱۰۸۹ دلار می‌باشد، لیکن ایالت مهاراشترا با داشتن بیشترین سهم در اقتصاد یک تریلیون دلاری هند رتبه یازدهم را در مقیاس درآمد سرانه در بین ایالت‌های هند داراست. جمعیت شهر، همراه با حومه‌اش به حدود بیست میلیون نفر می‌رسد. شدیدترین جلوه‌های تضاد طبقاتی جامعه هند را می‌توان در این شهر یافت. از یک سو صاحبان ثروت‌های سرشار در این شهر زندگی می‌کنند و از سوی دیگر توده‌های فقیری که حتی قادر به سیر کردن شکم خویش نیستند. بیش از نیمی از جمعیت شهر در حصیرآبادها و حلبی‌آبادها به تیرگی روزگار می‌گذرانند از شهرهای بسیار آلوده جهن می‌باشد.

مومبای از اتصال ۷ جزیره به یکدیگر در زمان حضور بریتانیا در هند به وجود آمده‌است. بسیاری از شهروندان هندی از ایالت‌های مختلف به امید فرصت‌های شغلی به این شهر مهاجرت می‌کنند. از همین رو تعداد ساکنان این شهر در روز ۳ میلیون نفر بیش از ساکنان در شب برآورد می‌شود. در زمان استعمار انگلیس بر هند، مومبای مرکز بخش‌های اداری و حکومتی انگلستان در شبه قاره هند به شماره رفته و از نظر انگلستان «دروازه هند» بود. امروزه مومبای یکی از مراکز بزرگ تجاری، فرهنگی و گردشگری هندوستان است.

اقتصاد بمبئی

تصویری از یک زاغه در مومبای، هند. در حدود ۵۵٪ از جمعیت شهر مومبای در زاغه‌نشین‌ها زندگی می‌کنند. این در حالی است که مساحت کل زاغه‌نشین‌ها در مومبای برابر با حدود ۶٪ از زمین‌های شهری است. میزان رشد زاغه‌نشین‌ها در مومبای بیشتر از نرخ کلی رشد شهری است.

شهر مومبای به دلیل تمرکز شرکت‌های مختلف تجاری به عنوان پایتخت تجاری هند به‌شمار می‌رود.

شهر مومبای یک سوم سهم درآمد مالیاتیکشور هند و بیش از ۵۰ درصد مالیات گمرکی و یک پنجم مالیات بر تولید را به خود اختصاص داده‌است.

حدود یک ششم ارزش تولیدیکشور متکی به این شهر است.

۸۰ سرکنسولگری در این شهر وجود دارد که از این تعداد ۴۰ سرکنسولگری رسمی (از این تعداد ۱۳ سرکنسولگری مربوط بهکشورهای اسلامی می‌باشند) و بقیه توسط سرکنسول‌های افتخاری اداره می‌شود. همچنین دفاتر متعدد تجاری خارجی نیز در این شهر مستقر هستند.

سیستم بانکی و فعالیت‌های اقتصادی هند در این شهر متمرکز است. همچنین دفتر مرکزی تقریباً تمام بانک‌های معتبر، موسسات مالی و شرکت‌های بیمه در این شهر قرار دارند.

صندوق معاملات ارزی بانک‌ها در مومبای است. بیش از ۲۵ درصد اعتبارات بانکیکشور را بانک‌های مستقر در این شهر تأمین می‌نمایند.

بیش از ۳۵ درصد معاملات چک نیز در این شهر انجام می‌گردد.

دفتر اصلی بازار سهام هند که یکی از قدیمی‌ترین بازارهای بورس سهام هند به‌شمار می‌رود تحت عنوان Bombay Stock Excahange در مومبای فعالیت می‌نماید.

بیش از ۹۰۰ شرکت در خرید و فروش سهام هند حضور دارند که اکثریت آن‌ها در مومبای مستقر هستند.

حدود ۴۴ درصد ترافیک دریایی کلکشور در بندر مومبای تخلیه و بارگیری می‌گردد. در بندر مومبای چهار اسکله تخلیه و بارگیری نفت خام وجود دارد.

اطلاعات ضروری

• اختلاف ساعت با تهران ۱:۰۰+  (البته بعد از اینکه ما در سال جدید ساعت ها را عقب کشیدیم والا بعضی وقت ها اختلاف +۲ می شود)
• بیشتر مردم – راننده ها و مغازه دار ها تا حدی انگلیسی بلد هستند
• واحد پول رسمی: روپیه هند (INR) که در فروردین ۹۷ حدود ۸۵ تا ۹۰ تومان بود

آب و هوای بمبئی

فصل‌ بارانی از اواسط ماه ژوئن تا اواسط سپتامبر  (تیر و مرداد) طول می‌کشد و به خصوص ماه جولای و آگوست با وجود بارش شدید باران که به معنای واقعی از چند روز تا چند هفته به طول می‌انجامد.

ماه‌های دسامبر و ژانویه (آذر  – دی) به طرز بسیار خوبی با روزهای گرم و رطوبت کم به علاوه شب‌هایی خنک و ملایم همراه هستند

همچنین  آوریل و مه (فروردین و اردیبهشت) به عنوان داغ‌ترین ماه‌های سال شناخته می‌شوند و اگرچه در این مدت باران نمی‌بارد، اما رطوبت هوا ممکن است خفقان‌آور باشد. در واقع بهار ما می تواند تابستان آنها باشد.

ماه‌های نوامبر تا مارس  (اواخر پاییر تا زمستان ) بدون شک بهترین زمان برای سفر به این شهر محسوب می‌شوند 

هزینه ها :

هزینه اقامت در بمبئی :

هزینه هتل و اقامت در بمبئی – فروردین ۱۳۹۷ – April 2018

قیمت دلار آمریکا : حدود ۵۰۰۰ تومان    ——-  قیمت روپیه هند : حدود ۸۵ تومان

هاستل : حدود ۱۰ دلار   آمریکا

۱ ستاره : بین ۱۵ تا ۴۰$

۲ ستاره : بین ۲۰ تا ۵۰$

۳ ستاره : بین ۲۵ تا ۷۰$

۴ ستاره : بین ۶۰ تا ۹۵$

۵ ستاره : بین ۷۰ تا ۲۷۰ $

 

هزینه حمل و نقل

قطار – مونو ریل – اتوبوس – تاکسی و ریکشا و البته تاکسی های uber  که شبیه اسنپ خودمان است که اگر نرم افزارش را داشته باشید می توانید از آن استفاده کنید که خیلی ارزان تر است تاکسی می شود   از وسایل حمل و نقل عمومی به حساب می آید

من به شخصه از قطار و مونو ریل که اصلا استفاده نکردم. اتوبوس  ها هم  بسیار شلوغ و داغوم بودن. انگار زمان جنگ جهانی است. البته اتوبوس های دهلی بهتر بودن.

تاکسی برای زمان هایی که هوا یا خیلی گرم یا خیلی سرد است خیلی بکار می آید  البته تاکسی رنگ های مختلف دارد که هزینه های متفاوتی دارد و این موضوع مربوط به کولر (A/C) می باشد. در دهلی چند نوع تاکسی هست تاکسی های معمولی – تاکسی های رادیویی – تاکسی های سفید – تاکسی های توریستی

تاکسی های زرد و مشکی بمبئی یک جزو جداناپذیر شهر هستند و در بسیاری از فیلم های هندی آن ها را دیده اید. تاکسی هایی که از تاکسیمتر استفاده می کنند مسیرهایی بین باندرا و چورچگیت در خط غربی دارند و بین سیون تا چاتراپتی شیواجی در خط مرکزی فعالیت دارند. ریکشاها بیرون از محوطه سیون و باندرا (Sion و  Bandra) اجازه فعالیت ندارند. تاکسی های زرد و مشکی معمولا کولر ندارن ولی راننده های با صفایی دارند و تو مسیر یابی هم کمک می کنند. توجه داشته باشید رنگ تاکسی ها در شهر های مختلف متفاوت است.

ولی بهترین وسیله برای صبح و ها و عصر ها (با توجه به آب و هوا ) ریکشا می باشد (در بعضی از کشور ها به آن توک توک هم می گویند) که در واقع یک سه چرخه موتوری با ضرفیت ۳ نفر است و جز سیستم حمل نقل عمومی بوده و به رنگ زرد و سبز است.

تمام ریکشا ها مجهز به تاکسی متر هستند ولی حتما باید بهشون بگید که از تاکسیمتر استفاده کنند چون به محض دیدن توریست، تلاش می کنند که دو سه برابر پول بگیرن. ولی این وسیله خیلی جالبه هم ارزان است و هم رانندگی های عجیب هندی را بیشتر درک می کنید.

هزینه استفاده از ریکشا

هزینه اولیه ۱۸ روپیه  که ۱٫۵ کیلومتر را طی می کند و بعد از آن در ازای هر ۱ کیلومتر ۱۰ روپیه اضافه می شود. یک قسمت هم دارد که زمان توقف را محاسبه می کند چون بمبئی خیلی شهر شلوغ و پر ترافیکی هست. در مجموع من بیشتر مسیر ها را نهایتا با ۵۰-۶۰ روپیه (۱روپیه معادل ۸۵ تومان)طی می کردم . و البته رکشا ها اجازه تردد در همه جا را ندارند (خارج از شهر). این وسیله از نظر جلوگیری از ترافیک بیشتر – مصرف سوخت زیاد و ایجاد آلودگی بسیار در هند کارآمد بوده و به تازگی نوع برقی آن در حال جایگزینی هستن و در بعضی از مکان های دیدنی هند استفاده می شود.

جهت بررسی بیشتر هزینه ها و نکات بیشتر در خصوص حمل و نقل از سایت های زیر استفاده نمایید.

لینک۱

لینک۲

لینک۳

نکات جالب راننگی در هند :

• تمام ماشین ها بوق می زنند . چه آنهایی که جلویشان خالی هست بوق می زنند و چه آنهایی که پشت چراغ قرمز هستند و نوع بوق زدنشان با ما فرق می کند . ماجهت اخطار یک یا چند تک بوق می زنیم ولی آنها دست را روی بوق می گذارند و هیچ کس ناراحت نمی شود و دعوا هم نمی شود . در واقع اصلا به بوق ها اهمیت نمی دهند انگار نمی شنوند. در جاده های بین شهری کمتر این اتفاق می افتد ولی پشت اکثر ماشین های سنگین نوشته شده “بوق بزنید”
• عابر و ماشین و موتور چنان توی همدیگر می روند که واقعا عجیب است که تصادف نمی کنند. فاصله ماشین ها با هم خیلی کم است. ما خودمان در تهران خیلی بد و نزدیک رانندگی می کنیم ولی من به شخصه نمی توانم آنجا رانندگی کنم
• پلاک ماشین ها در هند جدا از اینکه مدل های دولتی و شخصی متفاوتی دارند، بلکه با فونت ها و مدل های مختلفی نوشته می شود. در واقع انگار هر کسی هر جور دوست دارد می نویسد یا … واقعا نمی دانم .از ۲-۳ نفر هم پرسیدم ولی جواب درستی نگرفتم
• زیاد اهل رعایت قوانین نیستن و پلیس هم خیلی کم در خیابان ها دیده می شوند. کلا پلیس یا ماشین پلیس خیلی کم دیدم
• علی رقم آمار تصادفات من در این مدت هیچ تصادفی ندیدم ولی آمار چیز دیگه ای می گوید

 

آمار تصادفات در هند

طبق آمار سایت http://indianexpress.com در هند در سال ۲۰۱۶ هر ساعت ۱۷ نفر در اثر تصادفات جاده ای می میرند و در سایتی دیگر نوشته شده هر دقیقه یک تصادف و هر ۴ دقیقه یک فوت در هند. من با یک راننده صحبت می کردم و میگفت روزی ۵ نفر در بمبئی بخاطر تصادف می میرن

از سایت www.a4auto.com  در سال ۲۰۱۵

 

روز دوم سفر – بمبئی

ما  تصمیم گرفتیم بریم سمت جنوب بمبئی هم چند تا بازار آنجاست و هم چند مرکز توریستی. با هتل صحبت کردیم ماشین از ساعت ۱ ظهر تا ۸ شب در اختیار به مبلغ ۲۵۰۰ روپیه . ابتدای حرکت جلوی یک داروخانه ایستادیم تا اشکان دارو بخرد چون کمی مریض بود ولی چون حالش اصلا خوب نبود برگشت هتل و ما  رفتیم جنوب بمبئی.

در راه رسیدن به مقصد از پل کابلی زیبایی که قسمت غربی بمبئی را به هم متصل می کند، عبور کردیم

پل Bandra Worli Sea Link در بمبئی

طول پل : ۵۶۰۰ متر  —  شروع ساخت : سال ۲۰۰۰   — آعاز به کار :   ۲۰۰۹

هزینه عبور :

مکان: شماره ۲۸ عکس پایین

در ادامه به مسجد حاجی علی رسیدیم.

از دیدنی های بمبئی – مسجد حاجی علی Haji Ali Mosque

سایت : http://hajialidargah.in

درگاه حاجی علی در یک جزیره‌ی کوچک در ساحل بمبئی قرار دارد.

درگاه حاج علی‌شاه بخاری، مجموعه مسجد و مقبره‌ای به همین نام است که در بخش جنوبی بمبئی و در کناره ساحلی شهر قرار داشته و اهمیت تاریخی و مذهبی بسیاری بخصوص برای مسلمانان منطقه دارد.
معماری این بنا، نمونه‌ای منحصر بفرد و زیبا از معماری هندی-اسلامی به شمار می‌رود که شامل دروازه‌ای بزرگ و پوشیده از سنگ‌های سفید مرمر، ساختمان اصلی درگاه که مقبره حاج‌علی‌ شاه در آن قرار دارد، دو حیاط و دو آسایشگاه، قوال خانه، مسجد و مناره می‌شود.

      این بنای باشکوه در سال ۱۴۳۱ برای گرامی‌داشت روحانی مشهور و عارف بزرگ زمان خود یعنی حاج                  علی‌شاه بخاری ساخته شد. وی از اهالی بخارا بود که به کشورهای زیادی سفر می‌کرد تا اینکه در
      بمبئی سکنی گزید.

به طور معمول روزانه پذیرای ۱۰ تا ۱۵ هزار نفر است. این جمعیت در روزهای پنجشنبه و جمعه به ۴۰ هزار نفر هم می‌رسد. این مجموعه را که از آرامگاه پیر حاجی علی شاه بخاری مقدس و یک مسجد کوچک تشکیل شده، از چهار طرف دریا احاطه کرده و تنها راه رسیدن به آن، جاده‌ی باریکی به طول یک کیلومتر و عرض حدود ۳ متر است که بازدیدکنندگان این مسیر برای رسیدن به درگاه قدم می‌زنند و در طول مسیر پر از دست فروش هایی هستند که لوازم زینتی و لباس و … می فروشند و قیمت اجناس پایین است.

می‌‌گویند حاجی علی در اواخر عمر خود به قصد زیارت خانه‌ی خدا به سمت مکه سفر کرد. مدتی بعد و در میانه‌ی راه از دنیا رفت، اما تابوتش به طرز عجیبی به بمبئی برگشت. پیروان وی نیز در مکانی که تابوت را یافته بودند برای او آرامگاه و مسجدی بنا کردند.

درگاه حاجی علی تشکیل شده از آرامگاه وی و یک مسجد دو طبقه که طبقه‌ی پایین آن محل عبادت و اقامه‌ی نماز است و طبقه‌ی اتاق‌هایی برای استراحت زائرینی دارد که از راه دور به اینجا آمده‌اند.

هر جا که دریا و رودخانه باشد بوی بیسار بدی به مشام میرسد و این مسجد هم مانند یک جزیره وسط آب است و تنها از یک مسیر یک کیلومتری قابل دسترس می باشد

• مکان : جنوب غربی بمبئی – شماره ۱۰ عکس زیر

موقیعت دیدنی ها بمبئی – بازار های سنتی بمبئی و مال و مراکز خرید بمبئی در یک نگاه

بعد از بازدید از مسجد و گرفتن عکس، به سمت ماشین رفتیم تا ما را به دروازه هند ببرد.

تا آنجا که می دانم هم دهلی هم بمبئی دروازه هند دارد ولی ظاهرن دروازه هند در بمبئب مهم تر است و تقریبا در جنوبی ترین قسمت شهر می باشد..

از دیدنی های بمبئی  – دروازه هند در بمبئی – Gateway of India

در شهر مومبای یا بمبئی نام طاق نصرتی است که بریتانیایی‌ها آن را بنا نهاده‌اند. این طاق در منطقهٔ «کُّلابه» در جنوب شهر بمبئی و در مدخل بندرگاه (أپولوبندر) و در کنار دریا واقع است. ارتفاع این بنا ۲۶ متر است.

این بنا از نادر آثار تاریخی‌ای است که به مناسبت یک رویداد، برای پذیرایی از میهمان ساخته شده‌است. دروازه هندوستان یک طاق نصرت باشکوهی است که به مناسبت دیدارشاه جرج پنجم و شهبانو مری بریتانیا از هند ساخته شده بود.

این دروازه عظیم که احداث آن سال ۱۹۴۷ میلادی پایان یافت، بیشتر نقش سنگ قبر سلطه بریتانیا بر هند را ایفا کرد. در همان سال بود که ملوانان بریتانیایی از زیر همین دروازه زیبا رد شدند، سوار کشتی‌هایشان شدند و برای همیشه هندوستان را به مقصد انگلیس ترک کردند. جنس دروازه هندوستان بازالت یا نوعی سنگ آتش‌زنه زرد رنگ است که روی آن شبکه‌کاری شده‌است. آن حالت دروازه‌های یک کاخ مجلل را دارد، با چهار منار کوچک در چهار ضلع آن. بر تخته سنگ بزرگی که بر سر در طاق دروازه هند قرار دارد، نام پادشاه بریتانیای کبیر «جرج ششم» وتاریخ ورود او به شهر بمبئی حک شده‌است.

دروازه هند در شب

این مکان یکی از اماکن مشهور، تاریخی و گردشگری بمبئی به‌شمار می‌آید. سنگ بنای دروازه هند در ۲۱ مارس ۱۹۱۳ توسط لرد سیدنهام گذارده شد و در ۱۹۲۷ کامل گردید.در سال ۱۹۴۸ استعمارگران انگلیسی خاک هند را از همین دروازه ترک کردند.

با توجه به این سابقه تاریخی، دروازه هند یکی از محبوب‌ترین محل‌ها برای گردهمائی گردشگران خارجی است. دروازه هند، در عین حال در کنارهتل تاج محل واقع شده که محل اقامت خارجی‌های ثروتمندتر است و برای رفتن به جزیره فیل‌ها از دیگر مناطق دیدنی این شهر باید از این مکان حرکت کرد و می‌توان از کنار آن نظاره‌گر ساحل زیبای دریای عرب بود

روبروی دروازه هند،  هتل قدیمی و هتل جدید تاج محل قرار دارد

از دیدنی های بمبئی  – هتل تاج محل پالاس – The Taj Mahal Palace  در بمبئ

هتل پنج ستاره  تاج محل در شهر بمبئی با امکانات فوق العاده و ظاهری باشکوه و  معماری زیبای هند و شبیه سازی شده از تاج محل در شهر اگرا هر گردشگری را به سمت خود می کشاند. هتل کاخ تاج‌محل که در جنوب شهر مومبای یا بمبئی در منطقهٔ «کـُّلابـه»، روبروی دروازه هند بنا شده است. یکی از بناهای زیبا و دیدنی هند و از هتل‌های معروف و بسیار گران‌قیمت و مجلل بمبئی به‌شمار می‌رود.این مجموعه شامل دو بنا است که از دیدگاه تاریخی و معماری متفاوت و قابل تفکیک می‌باشند. یکی «قصر تاج محل» و دیگری «برج تاج محل». برج تاج محل را با نام «تاج اینترکنتینانتال» نیز می‌‍شناسند.

هتل کاخ تاج‌محل دارای ۵۶۵ اتاق است.در تاریخ ۲۶ نوامبر ۲۰۰۸ میلادی، هتل بر اثر یک رشته عملیات‌های تروریستی در بمبئی خسارات عمده‌ای را متحمل شد و سقف هتل کاخ تاج‌محل به آتش کشیده و نابود شد.

داستان احداث هتل کاخ تاج ‌محل مومبای، مانند داستان بنای تاج محل اصلی در آگرا شنیدنی است. در زمان سلطه بریتانیا در هند، جمشیدجی تاتا، از بازرگانان پارسی یا زرتشتی هندی که بعدها پدر صنعت هندوستان لقب گرفت، می‌خواست برای یکی دو روز در هتل واتسن، از بهترین هتلهای بمبئی بماند. به او اجازه نمی‌دهند، چون هتل مختص سفیدها یا فرنگی‌ها بود. زخم این اهانت اجنبی‌ها در سینه‌، جمشیدجی ‌تاتا می‌ماند تصمیم می‌گیرد هتلی بسازد که هتل واتسون را هم تحت‌الشعاع قرار دهد.

جمشیدجی ‌تاتا که یک پارسی هند (زرتشتی) و از سرمایه‌دارن بنام هندوستان بود، با کمک دو معمار هندی و یک معمار انگلیسی هتل مجلل کاخ را ساخت که روز ۱۶ دسامبر ۱۹۰۳ میلادی، درهایش را به روی میهمان‌ها باز کرد و اجازه داد که هندی‌ها هم مانند انگلیسی‌ها زیر یک سقف اقامت کنند و هیچ نوع تبعیض قومی و نژادی برای میهمانهایش قائل نبود.

در جریان جنگ جهانی اول، وارثان جمشیدجی تاتا، هتل تاج محل را به یک بیمارستان ۶۰۰ تخت خوابی تبدیل کردند. خود جمشیدجی ‌تاتا در سال ۱۹۰۴، یک سال بعد از گشایش هتل تاج درگذشت.

گران قیمت ترین خانه جهان در بمبئی

در راه که می آمدیم راننده گران ترین خانه در جهان را نشانمان داد . البته چون ماشین در حال حرکت بود من دقیق متوجه نمی شدم کدام خانه را نشان می دهد و همچنین باورم نمی شد گران ترین خانه در هند باشد. ولی ضاهرا این موضوع صحت دارد

موکش آمبانی، میلیاردر هندی و پنجمین مرد ثروتمند دنیاست. گرانترین خانه خصوصی در جهان را رسما در بمبئی افتتاح کرده است. گفته می شود قیمت این خانه بحث انگیز بیست و هفت طبقه بیش از یک میلیارد دلار است. بنا بر گزارش ها، این خانه دارای شش طبقه پارکینگ و چندین استخر شناست. این خانه همچنین دارای یک سینما، یک معبد و یک سالن رقص است. خانه آقای آمبانی بر بالای یک تپه ساخته شده و در افق شهر بمبئی قابل مشاهده است. موکش آمبانی صاحب کارخانه بزرگ پتروشیمی موسوم به صنایع ریلاینس (Reliance) است.

       مجله فوربس، که افراد ثروتمند جهان را معرفی می کند، آقای آمبانی را ثروتمندترین شخص در کشور هند            خوانده است.

این خانه ۲۷ طبقه ای در واقع ۴۰ طبقه است و مشرف به دریا می باشد و قیمتی بیش از ۱ میلیارد دلار دارد

پارسیان هند

پارسیان هند گروهی از زرتشتیان ایرانی‌تبار هستند که اغلب آنان در شبه‌قاره هند زندگی می‌کنند که به آنها پارسی می گویند نیاکان آن‌ها در سده دوم هجری پس از سلطه اعراب مسلمان بر ایران از ایران به هند کوچ کرده‌اند و از این رو می‌توان آنان را نخستین جامعه مهاجر ایرانی به‌شمار آورد. نخست آنان در ایالت گجرات در کشور هندوستان مستقر شدند. امروزه جمعیت پارسی‌ها حدود یکصد هزار نفر برآورد می‌شود که نزدیک به ۸۰ درصد آن‌ها در ایالت ماهاراشترایهند و در شهر بمبئی (مومبای) و اطراف آن ساکن هستند و مابقی در سایر نقاط شبه قاره هند یا بریتانیا، آمریکا، استرالیا و کانادا پراکنده‌اند با وجود آنکه پارسیان در بمبئی اقلیت کوچکی هستند، حضور آنان در این شهر مشهود است و از نظر اقتصادی اقلیت مهمی در هند به‌شمار می‌روند. آنان از انسجام خاصی برخوردارند و با گذشت ۱۲۰۰ سال بسیاری از سنن ایرانی را حفظ کرده‌اند. از جمله افراد مهم پارسی : صاحب هتل تاج مهل بمبئی و مدیر شرکت تاتا (یکی از بزرگترین شرکت های چند وجهی) در هند می باشند.

ماشین های مورد علاقه هندی ها: بیشترین ماشین در هند سوزوکی هست و بعد تویوتا و البته ماشیم های ساخت خود هند که من فقط شرکت تا تا را می شناختم و البته به تعداد خیلی کم بنز و بی ام و  و رنو  و هندا …  ۹۰% ماشین ها سایز خیلی کوچکی دارند (اندازه ماتیز) ولی در جنوب بمبئی نمایندگی انواع ماشین ها از جمله رولز رویس – آئودی – رنو – استون مارتین – سوزوکی – بی ام و – هندا را دیدیم و البته جاگوار و لندرور که توسط تاتا خریداری شده است.

گروه تاتا TATA

گروه تاتا، (به هندی: टाटा समूह) شرکت خوشه‌ای و چندملیتی است، که مقر اصلی آن در شهر بمبئی، هند قرار دارد. گروه تاتا بر حسب بازار سرمایه و درآمدها، بزرگترین شرکت مجتمع خصوصی در هند است.

گروه صنعتی تاتا توسط جمشیدجی تاتا که از پارسیان هند (بالاتر توضیح دادیم که پارسیان زرتشتی هستند) بود، در سال ۱۸۶۸ بنیان گذاشته شد. امروزه بخشی از این گروه صنعتی بزرگ را اعضای خانواده تاتا، اداره می‌کنند.

گروه تاتا از طریق شمار فراوان شرکت‌های تابعه، زیرمجموعه و فرعی خود، در حوزه‌های مختلف صنعتی فعالیت می‌کند. از شرکت‌های شناخته‌شده این گروه می‌توان به: تاتا موتورز،تاتا استیل، خدمات مشاوره تاتا، هتل‌های تاج، جگوار کارز، لندرور، تاتا پاور و تاتا دوو اشاره کرد.

تاتاموتورز : Tata Motors بزرگترین شرکت خودروسازی هند است. این شرکت متعلق به گروه صنعتی تاتا است. تاتا موتورز در سال ۱۹۴۵ توسط جهانگیر راتانجی دادابهوی تاتا از پارسیان هند بنیان نهاده شد.

مشهورترین محصول این شرکت تاتا نانو می‌باشد که به دلیل قیمت بسیار پایین و اقتصادی بودنش در جهان مشهور است. این خودرو تنها ده هزار روپیه معادل ۲۵۰۰ دلار آمریکا قیمت دارد.

تاتا موتورز در سال ۲۰۰۸ میلادی جگوار و لندرور را از فورد خریداری کرد و پس از آن هم باجنرال موتورز آمریکا برای خرید هامر وارد مذاکره شده که البته در نهایت هامر به شرکت دیگری فروخته شد.

بعد از بازدید از دروازه هند و هتل تاج محل ، برای گشتن در بازار colaba از ماشین پیاده شدیم.

مکان این بازار در نقشه بازار با شماره ۱۵ مشخص شده است و نزدیک دروازه هند می باشد.

 

از بازار های بمبئی – بازار colaba

این میان‌گذر که با نام شهید بهجت سینگ (Bhagat Singh) هم شناخته می‌شود، یکی از بهترین بازارها برای خرید در بمبئی است که مانند آن را جای دیگر پیدا نمی‌کنید. تجربه‌ی خرید در این بازار، منحصربه‌فرد و متنوع است. در واقع در این بازار هر چیزی که تصور کنید پیدا می‌شود. هنگام عبور از میان غرفه‌ها و تماشای محصولات مختلف، منتظر فرشنده‌های دوره‌گردی باشید که تلاش می‌کنند به زور به شما بادکنک و نقشه بفروشند. در این بازار، حتی می‌توانید سفارش دهید که نام‌تان را روی یک دانه‌ی برنج حک کنند. اگر از خرید و گشت‌و‌گذار در میان غرفه‌ها خسته شدید می‌توانید به یکی از دو کافه‌ی مشهور Leopold’s Cafe یا Cafe Mondegar سر بزنید.

• مکان: جنوب بمبئی، میان‌گذر Colaba
• ساعت کار: هر روز از صبح تا دیروقت
• محصولات: صنایع دستی، کتاب، زیورآلات، ظروف کریستال، لباس، عود، اشیا و ظروف برنجی.

 

خیلی ها این بازار را جهت خرید معرفی کردن که تقریبا همه چیز دارد از جمله صنایع دستی- زیور آلات- ظروف – لباس – عود و ظروف . ولی  من بازاری را در شمال بمبئی رفتم که بیشتر لباس – پارچه – زیور آلات – کیف و کفش و … دارد و از نظر قیمت خیلی بهتر از این بازار بود. این بازار را در بالا معرفی کردم.

من و کیان به Mc Donald  در آن نزدیکی رفتیم  (آدرس  Metro House, 1st Floor, Shaheed Bhagat Singh Road, Colaba Causeway, Colaba, Mumbai) و دو تا ساندویچ گرفتیم که سبک پخت و مزه کاملا هندی بود .( منوی و قیمت را در انتها قرار می دهم)

ساعت ۴ شده بود و قصد داشتیم برای دیدن جاهای دیگر سوار ماشین بشویم ولی راننده اعلام کرد ماشین خراب شده و روشن نمی شود. بنابراین ما با Uber به سمت هتل برگشتیم و البته بعدا  از ۲۵۰۰ روپیه ۱۰۰۰ روپیه به تاکسی دادیم.

قبل از برگشت به هتل به یک بازار محلی دیگر رفتیم که نزدیک هتل بود و به جز مغازه ها و دست فروشی های لباس، میوه و سبزیجات هم می فروختن من چند نوع میوه آسیای شرقی خریدم البته از هر کدام یک مقدار که گران هم نبود(۲۵۰ روپیه)و از یک مغازه ادویه و شیرینی خریدم.

برگشتیم هتل و اشکان هنوز خوب نشده بود ولی مجبور بودیم تمام وسایل ها راجمع کنیم و اتاق را تحویل بدهیم چون فردا ساعت ۶:۰۵ ۰ با goAir   به دهلی پرواز داشتیم.

روز سوم سفر- دهلی

ما وسایلی که احتیاج نداشتیم را داخل چمدان های بزرگ گذاشته و به هتل تحویل دادیم و با یک چمدان کوچک تر ساعت ۴ به سمت فرودگاه براه افتادیم. کلا فرودگاه های هند خیلی گیر هستن و البته سر خرید بلیط برگشت من کمی مشکل پیش امد چون کیان نمی توانست با ویزا کارت پرداخت کند. نهایتا مشکل حل شد و ما ساعت ۶:۱۵ پرواز کردیم. و پرواز بمبئی تا دهلی ۲ ساعت طول می کشد . من خیلی خسته بودم و بسرعت خوابم برد ولی ردیف پشت من یک بچه تا خود دهلی گریه کرد. نکته جالب این بود که گاهی وقت ها بچه آروم میگیرفت ولی مادرش یه چیزی می گفت که دوباره جیغ و گریه  را شروع می کرد (خیلی دلم می خواست بفهمم چی به این بچه می گه).

از نکات جالب پرواز های داخلی هند که البته در خیلی کشور ها هم هست، اینکه به شما صبحانه یا نهار نمی دهند بلکه همه چیز را می فروشند. از چای قهوه بگیرید تا کیک و غذا .(بالاخره یک جا پرواز های ایران بهتر از آنهاست 🙂 )

دهلی شهر سرسبزتر و زیباتری نسبت به بمبئی هست و پایتخت بودن آن واضح و مشخص است.

تور که گرفتیم برای ۳ روز  (۱ روز دهلی – ۱روز جیپور و ۱ روز آگرا )هستش و یک راننده تمام این مدت در اختیار ما هست . راننده تو فرودگاه منتظر بود.

آقای راننده :  جناب عنایت خان یک پسر حدود ۳۵ ساله – مسلمان و بسیار پسر خوب و مودب وکم حرفی بود.

ما اول به هتل رفتیم هتل با در دهلی یکی از بهترین هتل های ۵ ستاره این شهر و البته بهترین هتل ما در این سفر بود.

• هتل Le Meridien
  این مجموعه در شهر های مختلف جهان هتل دارد  – http://www.lemeridienfamily.com/
• آدرس : Windsor Place  , ۱۱۰۰۰۱ New Delhi, India
  در booking.com نمره ۸٫۵ از ۱۰ راگرفته .

 

ما  وسایل ها را در اتاق  گذاشتیم وکمی استراحت کردیم و خیلی زود با راننده هماهنگ کردیم که بریم و جاهای دیدنی دهلی را ببینیم.

 

مثلث طلایی در هند شامل شهر های دهلی – آگرا و جایپور می شود

 

دهلی – Delhi

دلهی(‎/ˈdɛli/‎، تلفظ هندوستانی: [d̪ɪlli:] Dilli ) یا آنگونه که در فارسی و اردو خوانده می‌شوددهلی، دومین کلانشهر بزرگ هند است و دهلی نو، پایتخت هند، نیز بخشی از این کلانشهر است. دهلی طبق سرشماری سال ۲۰۰۱ با جمعیتی برابر ۱۳٬۷۸۲٬۹۷۶ نفر جمعیت مرکز و بیش از ۲۲ میلیون نفر در کلان شهر دهلی یکی از بزرگترین شهرهای هند است و با قدمتی افزون بر ۵۰۰۰ سال به همراه دمشق و بنارس از قدیمی‌ترین شهرهای جهان محسوب می‌شود. این شهر تاکنون ۱۱ بار ویران گشته و از نو ساخته شده‌است. دهلی قدیمی‌ترین ناحیه مسکونی جهان به‌شمار می‌رود که تاکنون همواره مسکونی بوده‌است.دهلی آمیخته‌ای است از جامعه سنتی و مدرن و نمودی است از اجتماع مذاهب، قومیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف

دهلی در مقایسه با سایر مناطق هندوستان، به‌داشتن هوای نچندان مطلوب مشهور است. از طرفی گرما و خشکی بیابان‌های راجستان را دارد و از طرفی سرمای هیمالیا. بین آوریل تا اکتبر هوا گرم و سوزان است معمولاً بالای ۴۰ درجه سانتی گراد. در فصل باران‌های موسمی به‌ویژه در ماه‌های ژوئیه و اوت باران‌ها سیل‌آسا هستند و در زمستان مخصوصاً در دسامبر و ژانویه دما تا نزدیکی صفر پایین می‌آید.

آب و هوا : به‌طور کلی دهلی دارای سه فصل آب و هوایی است: ۱- فصل باران‌های موسمی یا مانسوناز اول ماه جون به مدت ۴ تا ۵ ماه. ۲- فصل سرما از اول ماه نوامبر به مدت ۴ ماه و فصل گرما از اواسط ماه مارچ به مدت ۳ ماه. آب و هوای دهلی در بهار گرم و مرطوب است و باید از کولر گازی استفاده کرد. در طول زمستان نیز حداقل برای ۳ ماه نیاز به استفاده از بخاری احساس می‌شود.

زبان‌های رسمی این شهر زبان هندی، پنجابی، اردو و انگلیسی می‌باشند.

متروی دهلی در سال ۲۰۰۲ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۶ خط و ۱۶۰ ایستگاه می‌باشد.

 

موقیعت دیدنی ها دهلی – بازار های سنتی و مراکز خرید دهلی در یک نگاه

اول رفتیم به …

از دیدنی های دهلی – مسجد جامع دهلی –  Jama Masjid

•  آدرس : هند، دهلی، دهلی نو، محله چاندنی چوک، مسجد جامع.   ۲۸.۶۵۱°شمالی ۷۷.۲۳۴°شرقی
• مکان: شماره ۱ نقشه بالا  (نزدیک red fort)
•  ساعت دسترسی : غیر مسلمانان ۸:۰۰ الی یک ساعت پیش از غروب خورشید – (به جز زمان نماز خواندن برای توریست )
• در یک سایت نوشته شده بود روز های ۱ شنبه و ۳شنبه تعطیل است
•  تلفن : +۹۱ ۱۱ ۲۳۳۶ ۵۳۵۸
•  هزینه ورود : ۳۰۰ روپیه
• هزینه عکس گرفتن : ۲۰۰ روپیه
•  وب سایت    : http://www.delhitourism.gov.in/delhitourism/tourist_place/jama_masjid.jsp 
• جلوی ورودی به خانم های بد حجاب، یه پوشش شبیه کاور رنگی داده می شود . همچنین آقایانی که با شلوارک آمده اند باید لنگ دور خود ببندند
• حتما کفش های خود را باید در بیاورید و بعد وارد شود (چه داخل مسجد چه در حیاط مسجد)
•  

 

 

 از مهمترین مساجد هندوستان و بزرگترین و زیباترین مساجد عالم اسلام تا اواخر قرون بیستم بوده‌است.ابن بطوطه در سفرنامه خود این مسجد را به عنوان بزرگترین مسجد جهان توصیف و از نوادر روزگار دانسته است. حیاط بیرونی مسجد از ماسه سنگ قرمز و دیوارها از سنگ قرمز و مرمر سیاه و سفید ساخته شده و دارای دو منار و سه گنبد مرمرین اصلی و چند گنبد و مناره کوچکتر می‌باشد. بنا بر نوشته کتاب نقش پارسی بر احجار هند مسجد جامع دهلی بین سال‌های ۱۶۵۰ تا ۱۶۵۶میلادی/ ۱۰۶۰ تا ۱۰۶۶ هجری قمری به دستور شاه جهان پنجمین امپراتور گورکانی هند و سازنده تاج محل ساخته شده و روز عید فطر ۱۰۶۶ ق مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌است است. این مسجد روبروی قلعه سرخ، در قسمت دهلی قدیم قرار دارد و یکی از مراکز مهم مسلمانان در هند به‌شمار می‌رود.

مسجد جامع دارای دو طبقه است. قسمت اعظم این مسجد به علت وسعت زیربنایی که شاه‌جهان برای آن برگزید بعدها به آن اضافه شد.

امروزه از پله‌های خارجی مسجد برای جایگیری دکه‌های غذایی و فروشگاه‌ها هنرمندان خیابانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. عصر هنگام در شرقی مسجد به بازار فروش مرغ و ماکیان تبدیل می‌شود. پیش از جنگ ۱۸۵۷ استقلال هندوستان نزدیک در جنوبی مسجد یک مدرسه اسلامی قرار داشت که طی جنگ استقلال هندوستان کاملاً تخریب شد. بازار بزرگ چندی چوک به معنای میدان نقره در قسمت شمالی این مسجد قرار داشت که توسط جهان آرا بیگم دختر شاه جهان ساخته شد و یادآور هنر و تمدن عصر گورکانیان هند است.

مسجد جامع دهلی دارای دو محراب باشکوه و حیاط وسیعی است که تحسین هر بیننده‌ای را برمی‌انگیزد. مسجد رو به سمت غرب دارد و هر سه طرف آن با ایوانهای طاقدار قوسی شکل پوشانده شده که درگاه برج مانند آن رو به مرکز مسجد قرار دارد. این مسجد حدود ۸۰ متر طول و ۲۷ متر عرض دارد و سقف آن با سه گنبد پوشانده شده‌است. هر کدام از گنبدهای این مسجد با مرمرهای سیاه و سفید کار شده اما گنبد بالایی آن با طلا پوشانده شده‌است برای ساخت این مسجد ۵۰۰۰ کارگر به مدت بیش از ۶ سال کار کرده‌اند.

دو مناره این مسجد دارای ۴۰ متر ارتفاع هستند که ۱۳۰ پله دارند و با مرمر سفید و سنگ ماسه قرمز فرش شده‌اند. در محوطه پشتی این مسجد نیز چهار مناره کوچک که به مناره‌های جلویی شباهت دارد قرار گرفته‌است.

محوطه خارجی این مسجد می‌تواند بیش از ۲۵ هزار نمازگزار را در خود جای دهد  این محوطه از طرف شرق، شمال و جنوب به سه ردیف پلکان منتهی می‌شود که همگی با ماسه سنگ‌های قرمز ساخته شده‌اند. در شمالی مسجد ۳۹ پله، در جنوبی ۳۳ پله و در شرقی که محل ورود خانواده سلطنتی بوده ۳۵ پله دارد. غیر از این سالن نیز، شبستان اقامه نماز دیگری در مسجد قرار دارد که حدود ۶۱ در ۲۷ متر مربع است و هفت ورودی قوس دار دارد. زیر گنبدهای مسجد سالنی قرار گرفته که ۱۰ ورودی قوس‌دار آن رو به سمت غرب است و دیوارهای مسجد تا ارتفاع کمر با مرمر پوشانده شده‌اند. کف مسجد با مرمر سیاه و سفید فرش شده و قسمتی که قرار است سجاده هر نمازگزار باشد با سنگ‌های مرمر مشخص شده‌است. این سجاده‌های مرمرین از نظر اندازه ۴۴/۹۱ سانتی‌متر در ۵۰ سانتی‌متر بوده و در در مجموع گویی ۸۹۹ سجاده سیاه مرمرین در کف مسجد جایگذاری شده‌است.

ازجمله اشیاء باستانی که در این مسجد نگهداری می‌شود، قرآنی قدیمی است که روی پوست آهو نوشته شده‌است.

 

و بعد رفتیم به …

از دیدنی های دهلی – قلعه سرخ   یا  لال قلعه  Red Fort

در پاراگراف سوم در مورد تخت طاووس و کوه نور و نادر شاه نوشته است 

تخت طاووس نادری، در اصل نام تخت سلطنتی مرصعی بود که نادر شاه از هند به عنوان غنیمت جنگی با خود به ایران آورد. این تخت به دلیل وجود طرح دو طاووس پرگشوده که در پشت آن قرار داشت به این نام شهرت یافته بود.

سازنده گان این تخت نفیس، دو ایرانی بنام های محمد سعید لاهیجی معروف به سعیدای گیلانی و بی‌بدل‌خان، خوشنویس و هنرمند ایرانی بودند.

پرهای زیبای این طاووس‌ها با جواهراتی چون یاقوت، زمرد، مروارید، یاقوت کبود و سنگهای گران‌بهای دیگری تزیین شده بودند که در قرن ۱۷ میلادی/ ۱۱ هجری،  برای پادشاه گورکانی در هند بنام شاه‌جهان، ساخته بودند.

شاه جهان، از آن در بارگاه عمومی خود در پایتختش در دهلی هند استفاده می‌کرد و الماس بسیار گران قیمت و استثنایی کوه نور در آن کار گذاشته شده بود. آخرین پادشاه امپراتوری مغول کبیر یا گورکانیان در هندوستان، محمد شاه گورکانی بود که از نادرشاه افشار شکست خورد.

نادر، امپراتوری گورکانیان در هند را در سال ۱۷۳۸ فتح کرد و در سال ۱۷۳۹ با تخت طاووس و غنایم بسیار با ارزش دیگری به سرزمین ایران بازگشت.

• آدرس : هند، دهلی، دهلی نو، منطقه چندنی چوک، محله لال کیلا، خیابان نتاجی ساپهش مارگ، قلعه سرخ.
• مکان : شماره ۱ نقشه بالا
•  ساعت دسترسی : ۱۰:۰۰-۱۷:۰۰
•  تلفن : +۹۱ ۱۱ ۲۳۲۷ ۷۷۰۵
•  هزینه ورود : ۵۰۰روپیه =   حدود ۴۵ هزار تومان  — برای هندی ها ۳۵ روپیه
•  وب سایت :   http://asi.nic.in/asi_monu_tktd_delhi_redfort.asp :
• زمان بازدید : حدود ۲ ساعت

توجه داشته باشید که شهر آگرا هم قلعه سرخ دارد و پایین تر به شرح آن می پردازم

بزرگترین مرکز جلب گردشگران در شهر دهلی پایتخت هندوستان است. لال در زبان هندی به معنی قرمز است. دستور احداث این قلعه را شاه جهان پنجمین امپراتور مغول یا امپراتور گورکانی، وقتی که پایتخت خود را ازاگرا به دهلی تغییر داد، صادر کرد. ساخت آن نه سال به طول انجامید  (من جایی ندید م نوشته باشد ولی شاید ۹ گنبد سر در ورودی به معنی ۹ سال زمان ساخت باشد)و در سال ۱۶۴۸ تکمیل شد. این قلعه در کنار رود یامونا قرار دارد و به شکل یک هشت ضلعی نامنظم و که به وسیله دیواری از سنگهای قرمز رنگ محصور گشته که طول آن ۵/۲ کیلومتر و ارتفاع آن از ۱۶ تا ۳۳ متر متغیر است.

دعوای دو کلاغ 

دور قلعه فضایی به عرض حدود ۱۵ متر وجود دارد که در حال حاضر پوشش گیاهی دارد ولی واضح است که قبلا آب در آن جریان داشته است و احتمالا نقش خندق داشته که آب ان از رودخانه مجاور تامین میشده

این بنا شامل بخش‌ها و اجزاء مختلفی است که مشهورترین آن‌ها عبارتند از

دروازه لاهور (Lahore Gate)که دروازه اصلی قلعه به‌شمار می‌آید و نامش را از شهرلاهور واقع در پاکستان گرفته‌است.

دروازه دهلی(Delhi Gate) دروازه‌ای که به سوی دهلی کهنه بوده‌است.

دروازه فیل(Elephant Gate) دروازه‌ای که مقابلش دو مجسمه باشکوه سیاه رنگ از فیل قرار داشته که بعدها در ۱۸۵۶ توسط اورنگ‌زیب تخریب می‌شوند و هم‌اکنون پس از بازسازی در موزه ممتاز محل قرار دارند.

چاتاچوک(Chatta Chowk) یا بازار سرپوشیده، که بازاری بوده‌است بین دروازه اصلی و قلعه که اکنون محل تجمع دستفروشان برای فروش سوغاتی به گردشگران است.

و در حال حاضر هم این دستفروش ها کالاهایی از زیورآلات ارزان قیمت تا پارچه  و صنایع دستی گران قیمت را به فروش می رسانند. ماهم کمی خرید کردیم

نقاره‌خانه(Naqqar Khana) یا نوبت خانه (Naubat Khana) که بر فراز دروازه لاهور و مقابل چاتاچوک قرار گرفته و از آنجا ۵ بار در روز یا هنگام ورود شاه یا شاهزادگان و خانواده سلطنتی نقاره می‌زده‌اند. این بنا بیش از ۳۰ متر طول و ۲۰ متر عرض دارد و کلیه بازدیدکنندگان به‌جز خانواده سلطنتی، در اینجا پیش از ورود به محوطه اصلی باید از اسب پیاده می‌شدند.

باغ حیات بخش (Hayat Baksh Bagh)باغی بوده‌است وسیع و به وسیله دو نهر زیبا و فواره‌های فراوان تقسیم می‌شده. متأسفانه اکنون این نهرها خشک است و در آن محل فقط پوشش گیاهی باقی‌مانده‌است.

خاص محل(Khas Mahal)که محل خصوصی اقامت شاه بوده مشتمل بر اتاق‌های خواب، مکان‌های عبادت، ایوان و باروی موسامان بُرج.

بُرج مثمن(Mussaman Burj) بارویی است در خاص محل و رو به بیرون قلعه که شاه هر روز صبح زود بر فراز در انظار عموم ظاهر می‌شده‌است.

نهر بهشت(Nahr-i-Behisht) محل اقامت شخصی شاه بوده که شاه بر ایوان آن می‌نشسته و بر رود یامونا نظاره می‌کرده‌است. در این قصر نهرهایی که از رود یامونا منشعب می‌شدند جاری بوده‌است.

علی‌اصغر حکمت در کتاب نقش پارسی بر احجار هند قلعه سرخ را بطور کامل توصیف کرده و سنگ نوشته‌های فارسی آن را نگارش نموده‌است در این کتاب آمده‌است که در اتاقی که در طرف شرقی عمارت واقع شده و دریچه‌های آب به طرف رود «جمنا» باز می‌شود و محلّ خواب «شاه جهان» بوده این رباعی به خطّ نستعلیق بسیار ظریف مسطور است:

ای بند بپای قفل بر دل هشدار

عزم سفر مغرب و رو در مشرق

وی دوخته چشم پای بر گل هشدار

ای راهرو پشت به منزل هشدار

دیوان عام(Diwan-i-Am) که حیاط بیرونی مستقل و بزرگی است که با سنگ‌های مرمر سفید فرش شده و شاه با ایده‌ای شبیه به بارعام سلیمان، بر روی ایوانی در روی دیوار شرقی می‌ایستاده و با عموم دیدار می‌کرده‌است.

کرسی(Qursi) یا تخت شاهی که مقابل دیوار داخلی دیوان عام قرار دارد و سکوی بزرگ و شکوهمندی است به ابعاد بیش از ۲ در ۱ و ارتفاع ۳ متر از کف ایوان عام. این تخت از سنگ مرمر با حجاری‌های ظریف و جوهر نشان ساخته شده که در ۱۸۵۷ جواهراتش را خارج کرده‌اند. شاه از فراز آن به صحبت و درخواست وزرا یا مردم گوش می‌داده‌ است.

لال پرده(Lal Pardah) یا پرده قرمز که درگاهی است در سمت چپ دیوان عام که پرده سرخ رنگی از آنجا آویزان بوده‌است و فقط شاه و نزدیکانش حق عبور از این پرده را داشته‌اند. این حق امتیاز بزرگی محسوب می‌شده.

دیوان خاص(Diwan-i-Khas) که محل ملاقات‌های خصوصی شاه بوده و جلسات حکومتی در آنجا برگزار می‌شده و تماماً از سنگ مرمر سفید ساخته شده‌است. بر روی ستون‌های مرمری این بخش، نقوش گیاهی زیبایی با طلا کار شده و سقف چوبی کنونی، پوششی از نقرهٔ زرکوب داشته‌است.

در محل دیوان خاص که بخش دیدارهای رسمی شاه بوده‌است تخت طاووس قرار داشته‌است. تخت طاووس توسط نادرشاه به ایران آورده شد. در دو انتهای بار خاص یا دیوان خاص اشعار فارسی از خسرو دهلوی وجود دارد.

این شعر فارسی به خط زیبای نستعلیق در این بنا به چشم می‌خورد:

اگر فردوس بر روی زمین است

همین است و همین است و همین است

بر اساس کتاب نقش پارسی بر احجار هند در دیوان خاص اشعار فارسی زیادی نگارش شده‌است. بعضی از کتیبه‌های فارسی تخریب شده‌است و تعدادی نیز آسیب دیده‌است. جملات زیر به خط نستعلیق از جمله نوشته‌ای آنجا است: «سبحان الله این چه منزل هاست رنگین و نشیمن هاست دلنشین قطعهٔ بهشت برین چون گویم که قدسیان همت بلند به تماشایش آرزومند. اگر ساکنان اطراف و اکناف بسان بیت العتیق به طوافش آیند رواست و اگر نظارگیان أنفس و آفاق مثل حجر أسود به تقبیل آستان رفیع الشأنش شتابند سزا. آغاز قلعهٔ والا که از کاخ گردون برتر است و رشک سدّ اسکندر؛ و این عمارت دلگشا و باغ حیات بخش که در منازل، چون روح در بدن است و شمع در انجمن؛ و نهر اطهر که آب صافیش به نیاز آئینهٔ جهان نماست و دانا را از عالم غیب پرده گشا؛ و آبشارها که هر یک گوئی سپیدهٔ صبحدم است یا لوحهٔ اسرار از لوح و قلم و فوّاره‌ها که هر کدام پنجهٔ نور است …»

میزان عدالت(Scale of Justice) نقش ظریف و جواهر نشانی است از ماه و ستاره و ترازو که میان تسبیح‌خانه و خوابگاه بر روی سنگ مرمر نقر کرده‌اند. هدف شاه از اینکه دستور داده چنین نقشی را پیاده کنند این بوده که نشان دهد عدالت او از میزان و تساوی برخوردار است.

ساوانو بادان (Sawan and Bhadon) نام دو عمارت کلاه فرنگی برای آب است که از نام دو ماه از فصل باران گرفته شده و در پس دیوار مخازنی برای آب دارند که از این دو بنای قرینه داخل نهرها جاری می‌شده‌است.

ظفر محل(Zafar Mahal) ساختمانی است از سنگ قرمز بین بناهای ساوان و بادان در میان استخری از آب واقع است که توسط بهادر شاه آخرین امپراتور گورکانی ساخته شده. در شرق آن پلی چوبی وجود داشته که هم‌اکنون اثری از آن نیست.

حمام(Hammam) که حمام بزرگ شاهی است با بنایی مستقب و تزئینات داخلی شامل مجراها و حوضچه‌های مختلف برای آب گرم و سرد.

زنانه(Zenana) یا اندرونی که در جنوبی‌ترین بخش قلعه واقع است و محل اقامت زنان شاه بوده. شامل ممتاز محل (Mumtaz Mahal) که اکنون موزه‌است و بخش زیبا و بزرگ‌تری به‌نام رنگ محل (Rang Mahal) به معنی محل رنگ‌ها است که اقامتگاه همسر اصلی شاه بوده‌است و با تزئینات طلایی و سقف منقوش و حوض مرمرینی که آب آن از «نهر بهشت» تغذیه می‌شده‌است جذابیتی خاص دارد.

دعوت‌خانه(Daawat Khana) که کوچکترین بخش این مجموعه و در شمالی‌ترین قسمت آن واقع است و محل اقامت شاهزاده بوده که توسط انگلیسی‌ها به چایخانه تبدیل شد.

مسجد موتی(Moti Masjid) یا مسجد مروارید که از مرمر سفید ساخته شده و بعدها در سال ۱۶۵۹ توسط اورنگ‌زیب جانشین شاه‌جهان به عنوان مسجدی خصوصی ساخته شده و به مجموعه اصلی الحاق شده‌است.

موزه‌هااین بنا شامل دو موزه‌است یکی شامل اشیاء، منسوجات کتاب‌ها و دست‌نوشته‌های تاریخی و هنری است که عمدتاً مربوط یه دوران گورکانی هند یا ایران است و دیگری بیشتر به نمایش جنگ‌افزارهای قدیمی آن دوران تا زمان اشغال انگلیس تعلق دارد.

نرم افزار پیدا کردن مکان بر مبنای طول و عرض جغرافیایی به همراه اطلاعات کامل ار موقعیت

ما خیلی خسته بودیم چون از ساعت ۳ صبح بیدار بودیم و کلی پیاده روی کرده بودیم بنابراین تصمیم گرفتیم برگردیم به هتل

 

دیگر دیدنی های هند –  دهلی

 قطب منار – Qutb Minar

•  آدرس : هند، دهلی، دهلی نو، منطقه مرالی، قطب منار.
• مکان: شماره ۲ نقشه بالا
•  ساعت دسترسی : ۷:۰۰–۱۷:۰۰
•  تلفن : +۹۱ ۸۸۹۴۹ ۱۵۰۵۹
•  هزینه ورود : ۵۰۰ روپیه  – ۳۰ روپیه برای هندی ها

آرامگاه همایون  – Humayun’s Tomb

• آدرس : هند، دهلی، دهلی نو، جاده ماتورا، رو به روی بنای نظام الدین، آرامگاه همایون.
• مکان: شماره ۳ نقشه بالا
•  ساعت دسترسی : همه روزه طلوع تا غروب خورشید
•  تلفن : +۹۱ ۱۱ ۲۴۳۵ ۵۲۷۵
•  هزینه ورود : ۵۰۰ روپیه  – ۳۰ روپیه برای هندی ها

 

دروازه هند – India Gate

• آدرس : هند، دهلی، دهلی نو، خیابان راجپات، دروازه هند.
• مکان: شماره ۴ نشنه بالا
•  ساعت دسترسی : شبانه روزی
•  تلفن : +۹۱ ۱۱ ۲۳۳۶ ۵۳۵۸
•  هزینه ورود : رایگان
• توجه داشته باشید که بمبی هم “دروازه هند” دارد

قلعه پورانا کیلا |  -Purana Qila

•  آدرس : هند، دهلی، دهلی نو، نزدیک باغ وحش دهلی، خیابان ماتورا، قلعه پورانا کیلا.
• مکان: شماره ۵ روی نقشه بالا
•  ساعت دسترسی : ۷:۰۰–۱۷:۰۰
•  تلفن : +۹۱ ۱۱ ۲۳۳۶ ۵۳۵۸
•  هزینه ورود : ۲۰۰ روپیه – ۲۰ روپیه برای هندی ها

معبد آکشاردام –  Akshardham new delhi

•  آدرس : هند، دهلی، دهلی نو، محله پانداو ناگار، خیابان نویدا مور، معبد آکشاردام.
• مکان: شماره ۶ روی نقشه بالا
•  ساعت دسترسی   : اولین ورود ساعت ۹:۳۰  اخرین ورود ساعت ۱۸:۳۰ —   روز تعطیل : دو شنبه
  هزینه : ۱۷۰ روپیه – بچ ۴-۱۱ سال ۱۰۰  و بچه زیر ۴ سال مجانی
•  تلفن : +۹۱ ۱۱ ۲۲۰۲۶۶۸۸
• عکاسی – موبایل و لوازم الکترونیک ممنوع (به جز تالار)

موزه رشترپاتی باوهان –  Rashtrapati Bhavan

• آدرس : هند، دهلی، دهلی نو، املاک رئیس جمهور، موزه رشترپاتی باوهان.
• مکان: شماره  ۷ روی نقشه بالا
•  ساعت دسترسی : ؟
•  هزینه ورود : ؟
• سایت : http://rashtrapatisachivalaya.gov.in/rbtour/

مقبره گاندی – tomb of mahatma Gandhi

•  آدرس : Satyagraha Marg، Gandhi Smriti، Raj Ghat، New Delhi، Delhi ۱۱۰۰۰۶، India
• مکان: شماره ۸ روی نقشه بالا
•   تلفن : +۹۱ ۱۱ ۲۳۳۶۳۶۰۷

سایت  عالی جهت  گردشگری هند- دهلی  به زبان های چینی- انگلیسی – فرانسوی – اسپانیایی – آلمانی و  ژاپنی

 

قبل از برگشتن به هتل تصمیم گرفتیم در یکی از میدان های معروف دهلی  (کنار ایستگاه مترو Rajiv Chowk )که کلی مغازه های برند و رستوران های مختلف داشت، کمی قدم بزنیم تا یک غذای ساده بخوریم. ولی به خاطر اینکه آن روز  جشن بود، تقریبا همه جا بسته بود. ما به رستوران X-kabab  رفتیم و یک پک غذا گرفتیم که شامل چند نوع غذای هندی بود و خوشمزه هم بود

مشخصات x-kabab

آدرس: N-5, Radial Road, Gate-5, Palika Bazar, Connaught Place, New Delhi, Delhi 110001, India

تلفن: +۹۱ ۹۰۱۵۱ ۵۹۹۹۹

سایت: http://www.kebabxpress.in/

برگشتیم به هتل . من و کیان رفتیم استخر هتل که بسیار شیک و تمیز بود ولی آب بسیار سرد بود و کمی هم با Drone تفریح کردیم

برگشتیم به اتاق و تا ساعت ۷ خوابیدیم و ساعت ۸ رفتیم بیرون . تو مسیر یک بازار دست فروش بود که یک سری به آنجا زدیم و بعدش رفتیم berger king و شام خوردیم . برگشتیم به هتل و ساعت ۱ خوابیدیم

روز چهارم سفر- جیپور

ما اول قرار بود بریم آگرا ولی راننده گفت جمعه ها تاج محل بسته است (درست یا غلطش را نمی دانم) پس تصمیم گرفتیم اول بریم جیپور . ساعت ۷ بیدار شدیم وسایل ها را جمع کردیم و بعد از صبحانه (صبحانه هتل مثل یک هتل ۵ ستاره خوب و عالی بود) به سمت جیپور حرکت کردیم. صبح زود در یکی از خیابان های دهلی کلی میمون دیدیم. یکی از چیز هایی که ناراحتم کرده بود این بود که من تو هند میمون ندیدم اصلا ولی آنجا پر از میمون بود که فکر می کنم فقط صبح های زود و عصر ها به خیابان ها می آمدند. البته بعضی از میمون ها به نظر مریض بودند و البته راننده گفت بهتر است پیاده نشویم چون آنها می توانند خطرناک و مریض باشند.

فکر می کنم حدود ۵ ساعت در راه بودیم . مسیر نسبتا خشک بود و هوا هم گرم بود البته ماشین کولر داشت. یک چیزی که تو مسیر ها جلب توجه می کرد، ماشین های سنگینی بودند که پشت همه آنها نوشته شده “بوق بزنید” نکته بعدی عوارضی هایی که بنظرم خیلی زیاد بودند. مثلا تو  این مسیر ۵ ساعته حدود ۵-۶ تا عوارضی بود.

وقتی وارد جیپور شدیم ، لیدر تور که از قبل با راننده هماهنگ شده بود، سوار ماشین شد.

امروز روز تولد خدای میمون های هندو ها بود که معابد هندو شلوغ بودند و روی بعضی از ماشین ها و تمام معابد پرچم قرمز زده بودند

خدایان هندوها :

  در هندوئیسم اکثر خدایان آسمانی مرد هستند و فقط سه تا خدابانوی اصلی دارند.  در هر ایالت خدایان اصلی متفاوتند.  مثلا در ایالت گجرات  و دهلی که پایتخت هند است،  خدایان اصلی هندو سه تا هستند.  خدای آفریننده (برهما ،  خدای نگهدارنده (ویشنو) و خدای نابود کننده یا از بین برنده (شیوا) و ۴ خدابانوی اصلی آنان عبارتند از خدابانوی ثروت (لاکشمی) که همسر ویشنو است، خدا بانوی فنا و نابودگر (شاکتی) که همسر شیوا می باشد،  خدابانوی سرسوتی (الهه علم و دانش و هنر) که همسر برهما است و خدابانوی شجاعت (دورگا) که گاهی او را الهه شادی نیز می نامند.

جهت اطلاعات بیشتر به این سایت ها مراجعه کنید

لینک ۱

لینک ۲

جیپور – Jaipur

جایپور (به هندی: जयपुर) معروف به شهر صورتی، از شهرهای تاریخی هندوستان و مرکز ایالت راجستان است. شهر جایپور در شمال غربی کشور هند قرار دارد. این شهر ۳٫۱ میلیون نفر جمعیت دارد.

شهر جایپور نخستین شهر دارای طرح شهری در هندوستان بود.

این شهر از مراکز مهم گردشگری در هند است و به خاطر وجود ساختمان‌های پرشمار صورتی‌رنگ در شهر، به آن لقب شهر صورتی داده شده‌است. از نقاط دیدنی آن می‌توان به دژهای ناهارگر و جایگر و همچنین کاخ هوامحل و رصدخانه قدیمی یا مجموعه اخترشناختی جنتر منتر اشاره کرد.

آب‌وهوای شهر نیمه‌خشک است و باران‌های موسمی نیز دارد. رایج‌ترین زبان‌ها در شهر هندی و راجستانی هستند اما انگلیسی، پنجابی و سِندی نیز رواج زیادی دارند

متروی جایپور در سال ۲۰۱۵ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۱ خط و ۹ ایستگاه می‌باشد.

 

دیدنی های جیپور در یک نگاه – دیدنی های جیپور در نقشه

 

ما بلافاصله و قبل از اینکه در هتل مستقر بشویم، رفتیم که دیدنی های جیپور را ببینیم.

از آنجا که ما خیلی وقت نداشتیم و این برنامه های فشرده واقعا خسته گننده بود، همه جاهای شهر را نمی دیدیم و فقط جاهای مهم را بازدید می کردیم.

اول از همه رفتیم…

از دیدنی های جیپور – قطعه آمبر – Amber Fort

از دیدنی های پر بازدید در شهر زیبای جیپور است و یکی از قلعه های باستانی دوره خاندان Kachhawa در هند می باشد و در ۱۱ کیلومتری شهر جیپور در استان راجستان هند و در بالای کوه  قرار گرفته است و میناها اولین سازندگان این قلعه بوده اند. یکی از زیبایی های ساختاری این قلعه آمیخته شدن سنگ مرمر سفید با سنگ های قرمز می باشد و دیگر خصوصیات برجسته این قصر که جلوه خاصی به قلعه داده است ،قرار گرفتن آن در کنار دریاچه Maota می باشد این بنا به سبک معماری هندی-اسلامی ساخته شده و ساخت آن از سال ۱۶۰۰ میلادی شروع شده و درسال ۱۷۲۷ تکمیل شد.

نام  آن  ربطی به رنگ زیبای کهربایی آن ندارد بلکه از شهر آمبر از نام خدای آمبا گرفته شده آمده. این دژ در واقع مانند شهری است نظامی پر از قصر های باشکوه، که بر روی ارتفاعات منطقه بنا شده، درب ورودی قلعه بر روی تپه ای است. می توان بوسیله سوار شدن بر فیلها یا با پای پیاده به آنجا رسید. در واقع این قلعه ییلاق خاندان سلطنتی بوده که تمام دیوارها و سقف و دور پنجره ها آینه کاری شده که علاوه بر زیبایی برای سیستم روشنایی هم به کار میرفته است.

این کاخ با ماسه سنگ قرمز و سنگ مرمر مصالح رایج در ساخت بناهای آن دوران در هند ساخته شده است. یک کاخ زیبا و مجلل که در چهار سطح ساخته شده است. که هر کدام یک حیاط دارند. که شامل دیوان عام یا تالار عمومی یا بیرونی ، دیوان خاص یا تالار خصوصی یا همان اندرونی می شود. کاخ شش محل (کاخ آیینه) یا جای مندیر، و کاخ Sukh Niwas جایی که یک هوای خنک به واسطه حرکت باد از کنار آب نمایی ساخته می شود و نسیمی خنک در این کاخ ایجاد می کند. به خاطر وجود این کاخ های باشکوه در قلعه آمبر جیپور است که قلعه آمبر را بعضاً کاخ آمبر جیپور هم نام می نهند.

• آدرس : J.D.A. Market, Kanwar Nagar, Jaipur, Rajasthan – 302002, India
•  ساعت دسترسی : ۱۰ تا ۱۷  هر روز
•  هزینه ورود :  ۵۰۰ روپیه – ۱۰۰ روپیه برای هندی ها (نمی دانم به چه دیلیلی آن روز مجانی بود)
• زمان نمایش نور: ساعت ۱۹:۳۰ و هزینه ۲۰۰ روپیه – برای هندی ها ۱۰۰ روپیه و ساعت ۲۰:۰۰
• سایت : https://www.amberfort.org/

 

در راه رفتن به City Palace ، از جال محل هم بازدید کردی البته از دور

از دیدنی های جیپور – جال محل  –Jal Maha  

جال محل که به «کاخ آب» هم شهرت دارد، درست در قلب دریاچه «مَن ساگِر» (Man Sagar) در کنار تپه‌های باشکوه «ناهارگِت» (Nahargarh) واقع شده و مکان بی‌همتا و زیبایی افسونگر این کاخ، آن را تبدیل به یکی از زیباترین نقطه‌های عکاسی در جیپور کرده است. این کاخ توسط «مهاراجه ساوای مادو سینگ» در ۳ قرن پیش به‌عنوان عمارتی برای مهمانی‌های شکار اردکش ساخته شد و بعدها توسط پسرش نوسازی گشت. تنها باغ ایوان آن برای دسترسی عموم باز است و گردشگران برای بازدید از این نقطه باید قایق رزرو کنند. اگر علاقه شدیدی به تماشا پرندگان دارید، اینجا به شما موقعیت‌های فراوانی برای تماشای فلامینگوها و گونه‌های متعدد دیگر پرندگان مهاجر می‌دهد. نماهای خیره کننده تپه‌ها با قلعه‌ها و معبدها از ایوان این کاخ قلب و جانتان را تسخیر خواهد کرد. (https://www.eavar.com)

• آدرس:    Jal Mahal, Amber Road, Jaipur, Rajasthan 302002 India
•  ساعت دسترسی : ۶ تا ۱۸ هر روز – فقط ایوان بیرونی و از طریق اجاره قایق
•  هزینه ورود :  ۲۰۰ روپیه – ۲۵ روپیه برای هندی ها
• زمان نمایش نور: ساعت ۱۹:۳۰ و هزینه ۲۰۰ روپیه – برای هندی ها ۱۰۰ روپیه و ساعت ۲۰:۰۰

  

نکته مهم : لیدر های هندی تلاش می کنند شما را به بازار های جیپور ببرند که درصدی از پول خرید شما نصیب لیدر ها می شود

قیمت های ورودی ممکن است تغییر کند – چون من در سایت های مختلف مبالغ متفاوتی دیدم

از دیدنی های جیپور  -کاخ شهر   –  City Palace – کاخ پادشاه جیپور

جیپور، شامل دو بخش است . بخش قدیم (شهر قدیم) و بخش جدید. بخش قدیمی شهر مانند تهران قدیم دروازه ای متفاوتی دارد (طبق گفته لیدر، ۷ دروازه )و بخش قدیم کاملا از جدید متمایز است. بناهای این بخش رنگی بین آجری تا نارنجی دارد و خانه پادشاه هم در همین قسمت است.

کاخ شهر جیپور در قلب شهر صورتی رنگ جیپور قرار گرفته و بین سال‌های ۱۷۲۹ الی ۱۷۳۲ میلادی به دستور “سوای جی سینگ دوم”، حاکم شهر، ساخته شده است. کاخ شهر جیپور در واقع مجموعه ای از کاخ هاست که زمانی محل زندگی و حکمرانی ماهاراجای جیپور بوده و بخشی از اون در حال حاضر به موزه تبدیل شده است. سوای جی سینگ دوم که به دلیل مشکل کم‌آبی و همچنین افزایش جمعیت از “امبر فورت” به کاخ شهر جیپور نقل مکان نموده بود، گسترش بنا و زیباسازی آن را به دستان توانمند معماری به نام “ویدیادر باتاچاریا” سپرد. مجموعه کاخ که در شمال شرقی شهر جیپور واقع شده، شامل آرایه ای موثر و گسترده ای از حیاط، باغ ها و ساختمان ها می باشد. کاخ بین سالهای ۱۷۲۹ و ۱۷۳۲ در ابتدا توسط سینگ دوم، فرمانروای کهربا، ساخته شد. معماری کاخ شهر جیپور تلفیقی از معماری هند با راجپوت، مغول و سبک های معماری اروپا است. کاخ شهر یکی از بهترین دیدنی های هندوستان وجاذبه های گردشگری جیپور است.  “چاندرا محل” به معنی قصر ماه و “مبارک محل” به معنی قصر فرخنده از بخش‌های مهم این کاخ هستند. از چاندرا محل امروزه به عنوان موزه‌ ی صنایع دستی قدیمی، لباس‌های خاندان سلطنتی و دیگر اشیاء عتیقه و قیمتی استفاده می‌شود. 

• آدرس:    Kanwar Nagar, Pink City, Jaipur, Rajasthan – 302002
•  ساعت دسترسی : ۹ تا ۱۷  – زان مورد نیاز جهت بازدید : حدود ۲ ساعت
•  هزینه ورود :  ۵۰۰ روپیه – ۱۹۰ روپیه برای هندی ها ۷۵
• زمان نمایش نور: ساعت ۱۹:۳۰ و هزینه ۲۰۰ روپیه – برای هندی ها ۱۰۰ روپیه و ساعت ۲۰:۰۰
• سایت :  www.msmsmuseum.com
• تلفن : +۹۱-۱۴۱-۴۰۸۸۸۸۸
• عکاسی مجاز به جز بخشی از موزه

 

نکاتی در خصوص City Palace

• پادشاه جیپور قدرت سیاسی ندارد و فقط پولدار است
• پادشاه و خانواده اش هنوز همان جا زندگی می کنند
• درآمد حاصل از بازدید، برای پادشاه است که البته ایشان بیزینس های دیگیری از جمله هتل داری هم دارد
• پادشاه قبلی پسر نداشته بنابراین نوه خود را به پسرخواندگی قبول کرده و جانشین ایشان می شود
• پادشاه فعلی ۲۰ سال سن دارد
• در بخشی از موزه اجازه عکاسی ندارید
• در بخشی از کاخ محل استقرار نقاشانی هست که رنگ آبرنگ آنها از سنگ های طبیعی ساخته شده و قلموی آن از موی سنجاب ساخته می شود و نقاشی های بسیار زیبا و ظریفی می کشند که امکان خرید آنها هم هست
• دو ظرف بزرگ نقره ای با ارتفاع ۱۶۰ سانتیمتر مشاهده می کنید که گفته می شود بزرگ ترین ظرف نقره جهان است. روایت است که مهاراجه مدهو سینگ دوم و تعدادی از کاهنان هندی در این ظرف برای تاج گذاری ادوارد هفتم پادشاه انگلستان در سال ۱۹۰۲ از آب مقدس رود گنگ را به لندن منتقل کرده اند.
• در نمایشگاه یک لباس بزرگ هست که مربوط به یکی از پادشاه های جیپور بوده که۲ متر قد داشته و عرض شانه وی ۱۲۰ سانتیمتر و وزنش ۲۵۰ کیلوگرم بوده است.

 

دیگردیدنی های جیپور  – هاوا محل Hawa Mahal

• آدرس:    کنار  کاخ شهر
•  ساعت دسترسی : ۹ تا ۱۶:۳۰
•  هزینه ورود :  ۲۰۰ روپیه – ۵۰ روپیه برای هندی ها
•  

رصدخانه جانتار مانتار | Jantar Mantar Observatory

• آدرس:    کنار  کاخ شهر
•  ساعت دسترسی : ۹ تا ۱۶:۳۰
•  هزینه ورود :  ۲۰۰ روپیه – ۵۰ روپیه برای هندی ها
• قلعه جاگار – جایگراه- Jaigarh Fort
• آدرس:    North of Jaipur, behind Amber Fort (within walking distance).
•  ساعت دسترسی : ۹ تا ۱۶:۳۰
•  هزینه ورود :  ۸۵  روپیه – ۳۵  روپیه برای هندی ها

سایت  جهت  گردشگری هند- جیپور 

سفر نامه دیگران در مورو جیپور

۱۰ جاذبه برتر جیپور از سایت  ایوار

تور های ۳ روزه الی ۱۵ روزه برای جیپور

بعد از بازدید تصمیم داشتم از بازار جیپور هم بازدید کنم چون بازار معروفی دارد و شبیه بازار تهران بافت قدیمی – بسیار وسیع و شلوغ است ولی واقع خسته بودیم.

هتل ما در جیپور یک هتل در حد ۲ ستاره بود با یک استخر کوچک در حیاط و هیچ نکته مثبتی نداشت. شب شده بود و چون ما نهار نخورده بودیم به یک رستوران نزدیک هتل رفتیم که بسیار رستوران خوب و البته نسبتا گرونی بود

رستوران Handi

آدرس:  Opposite GPO, MI Road, Jaipur, Rajasthan 302001, India

تلفن +۹۱ ۱۴۱ ۴۹۱ ۷۱۱۵

برای دیدن منو و قیمت ها به سایت http://www.handirestaurant.com/  مراجعه کنید.

روز پنجم سفر- آگرا

صبح ساعت ۸ به سمت آگرا به راه افتادیم که حدود ۴:۳۰ ساعت راه بود ولی قبل از رسیدن به آگرا  از یک مسجد بازدید کردیم.

در خیابان های هند بیشتر از همه گاو دیده می شود که ظاهرا صاحبان  آنها بیشتر معابد هندو هستند و کسی با آنها کار ندارد و البته سگ و خوک هم در خیابان ها به چشم میخورد ولی آنطور که تصور می شود، پر از میمون نیست و برعکس تصور مردم بیشترین پرنده در شهر ها طوطی نیستند بلکه کبوتر بسیار زیاد همه جا هستن.

آگرا – Agra

آگره (انگلیسی: Agra، هندی: आगरा) یا آگرا سومین شهر بزرگ در ایالت اوتار پرادش در کشور هندوستان است. این شهر درکنار رودخانه یامونا (جمنا) قرار گرفته و از دهلی پایتخت هند، با ماشین حدود سه ساعت و نیم، با قطار ۴ ساعت و با هواپیما ۳۰ دقیقه فاصله دارد. همچنین از آگرا تا جیپور حدود ۴:۳۰ راه هست

نام آگره به شکل «آگرهبانا» نخستین بار در کتاب حماسی ماهابهاراتا آمده و معناشناسان آن را «پردیس» یا «بهشت» معرفی کرده‌اند.در قرن‌های ۱۶ یا ۱۷ میلادی آگره به راستی تمثالی از پردیس در روی زمین شده بود. آگره در زمان حکومت اکبر، جهانگیر و شاه جهان اهمیت زیادی یافت. این شهر پایتخت حکومت اکبر، پادشاه بزرگ امپراتوری مغولی هند یا گورکانیان بوده و در آن زمان تبدیل به مرکز هنر، فرهنگ، تجارت و یادگیری کشور پهناور هندوستان گردید. از این رو در گذشته این شهر را اکبرآباد می‌نامیدند.

مساحت آگرا ۱٬۸۰۰ و جمعیت آن بیش از ۱٬۴۰۰٬۰۰۰ نفر (در سال ۲۰۰۱) می‌باشد. ارتفاع آن از سطح دریا ۱۷۱ متر است

وضعیت کلی آب و هوای شهر آگره می‌توان گفت بهترین آب و هوا را از اکتبر تا مارس دارد و در تابستان هوا حدوداً بین ۲۲ تا ۴۵ درجه و زمستان ۴ تا ۳۱ درجه‌است

 

دیدنی های آگرا در یک نگاه – دیدنی های آگرا در نقشه

 

 

  

دیدنی های آگرا –  فاتح‌پور سیکری – Fatehpur Sikri

 

از جیپور به سمت آگرا  حدود ۴۰ کیلومتر (۱ ساعت)مانده به آگرا

شهر تاریخی «فاتح‌پور سیکری» به معنی «شهر پیروزی» در ۳۵ کیلومتری آگرا واقع شده است.

شهر «فاتح‌پور سیکری» در نیمه دوم قرن ۶ میلادی بدستور «شاه محمداکبر» ساخته شد، و بمدت ۱۰ سال پایتخت امپراطوری گورکانیان بوده است.
دروازه ورودی این مجموعه به نام «بلند-دروازه»، همانطور که از نامش پیداست، دروازه بسیار مرتفعی است که طی ۱۲ سال ساخته شده و طول آن به ۵۴ مترمی‌رسد. در ساخت این دروازه از سنگ‌ماسه‌ی سرخ استفاده شده و با مرمر سیاه و سفید تزیین شده است. خطوط فارسی حک شده بر روی این دروازه از ویژگی‌های جالب آن است.

مسجد جامع شهر فاتح پور سیکری نیز به سبک مساجد هندی ساخته شده است و بسیار زیباست. این مسجد که ساخت آن در دهه هشتم قرن شانزدهم به اتمام رسیده، یکی از بزرگترین و زیباترین مساجد تاریخی هند محسوب می‌شود.
تمامی معابد، ساختمان‌ها و آثار تاریخی این شهر تاریخی از یک سبک معماری مشابه استفاده کرده‌اند.

علاوه بر دروازه بلند و مسجد جامع، از دیگر بناهای قابل توجه این مجموعه می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

آرامگاه شیخ سالم چشتی :بنایی با نمای سنگ مرمر سفید که مقبره‌ی یکی از عرفای مشهور آن زمان در آن قرار دارد. این بنا یکی از نمونه‌های درخشان هنر و معماری دوره گورکانیان محسوب می‌شود و در سال ۱۵۸۰ بنا گشته است. نقش و نگارهایی که به زبان عربی بر روی این بنا حک شده‌اند و نیز پنجره‌ی سنگی مشبک، از دیدنی‌های این بنا هستند.
دیوان عام: تالاری برای دیدارهای عمومی بوده است که در بسیاری از شهرهای تاریخی منطقه می‌توان نمونه‌ی آن را مشاهده نمود.
دیوان خاص: تالاری مخصوص دیدارهای خصوصی و محرمانه بوده است که به شکل مربعی ساخته شده و دارای چهار گنبد چترمانند می‌باشد. این تالار به علت شکل خاص ستون میانی خود مشهور شده است.
عبادت خانه: خانه یا تالار ملاقاتی بوده است که در سال ۱۴۷۵ ساخته شد تا رهبران معنوی و روحانیون زمان برای آموزش و عبادت در آن جمع شوند. امروزه اثر چندانی از این تالار باقی نمانده است.
قصر مریم الزمانی: مریم الزمانی همسر هندوی پادشاه مسلمان بود که تاثیر فراوانی بر عقاید پادشاه و نوع نگاه او به آئین هندو و سایر ادیان گذاشت. شاه محمداکبر به جهت علاقه‌ی فراوانش به وی دستور ساخت قصری به نام او را صادر کرد. پادشاه بعدی این سلسله یعنی جهانگیرشاه حاصل این ازدواج بوده است.
این شهر تاریخی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

 طبق سایت http://intangibleheritage.blogfa.com/post-109.aspx 

پس از بابور شاه و همایون شاه، اکبر سومین پادشاه مغول هند بود که این شهر را ( ۱۵۷۰)ساخت. او به تمام ادیان احترام می گذاشت . حتی دینی به نام دین اللهی را خواست تا بنیاد گذارد که نافرجام ماند. او شاعری تیز هوش بود.

چند قانون مهم در زمان او به تصویب رسید. دیگر زنان با جسد شوهر خود زنده به گور نمی شدند، بیوه ها می توانستند ازدواج کنند و تفاوت سنی در ازدواج مهم شد. به عبارتی مرد مسن اجازه ی ازدواج با دختر نوجوان را نداشت.

اکبر سه زن داشت. رقیه بیگم که مسلمان بود، ماریا مسیحی و Jodha هندو. پسر وی جهانگیر شاه از زن هندوی او بود.

حدود دو ساعتی هم آنجا بودیم که دست فروش های بسیار سمجی داشتن که می توانید اجناس  آنها را تا یک دهم قیمت هم بخرید.

بعد از بازدید ، به سمت آگرا حرکت کردیم و در آگرا به یک رستوران رفتیم تا پیتزا بخوریم (رستوران all-new—Domino’s). بیشتر رستوران های هند غذاهای غیر گوشتی دارد برای همین ما ۴ مدل پیتزای غیر گوشتی گرفتیم که البته خوشمزه هم بودند. همان جا بود که لیدر  به ما ملحق شد و ما به سمت تاج محل حرکت کردیم.

نکته۱ : لیدر ها یک انعامی می گیرند که این کاملا به شما بستگی دارد .ما در جیپور ۳۰۰ روپیه دادیم و در آگرا ۵۰۰ تا

نکته۲: در تاج محل اجازه ورود ساک یا کیف دستی و کوله پشتی را ندارید (بجز کیف پول- موبایل- دوربین). بنابراین تا با خودتان نیارید یا آنجا باید به صندوق امانات بسپارید.

نکته۳: بلیط بازدید کنندگان به جز هندی ها ۱۰۰۰ روپیه هست که به شما یک بطری اب معدنی و یک روکش برای کفش به شما می دهند.

 

  

دیدنی های آگرا  – تاج محل – Taj Mahal

سایت : https://www.tajmahal.gov.in/ticketing1.html

تاج محل (به هندی: ताज महल، به اردو: تاج محل) از پرآوازه‌ترین بناهای جهان و آرامگاه زیبا و باشکوهی است که در نزدیکی شهر آگره و در ۲۰۰ کیلومتری جنوب دهلی نو پایتخت هند واقع شده‌است و یکی از عجایب هفتگانه جدید دنیا به‌شمار می‌رود.

این بنا به دستور شاه جهان، پنجمین امپراتور گورکانی هند به منظور یادبود همسر ایرانی‌تبارش، بنام ارجمند بانو بیگم مشهور به ممتاز محل که در سال ۱۶۳۲م در سفری جنگی به‌هنگام وضع حمل فوت کرد بنا شده‌است. خود شاه‌جهان نیز بعدتر در همان‌جا به خاک سپرده شد.

همان‌طور که مشخص است، نام این بنا، ایرانی است. این ساختمان بر پایه مخلوطی ازمعماری ایرانی، هندی و اسلامی بنا شده‌است و در ساخت آن ۲۰٬۰۰۰ هنرمند و معمار از نقاط مختلف آسیا به‌خصوص ایران، شبه قاره هند، آسیای میانه و آناتولی شرکت داشته‌اند.

آغاز ساخت تاج محل سال ۱۶۳۲م (۱۰۴۲ ش) بوده و در سال ۱۶۴۷م (۱۰۵۷ ش) تکمیل شده‌است.

احمد لاهوری و برادرش استاد حمید لاهوری (سده یازدهم هجری) سرمعماران ایرانی سازنده تاج محل در هندوستان بوده‌اند در برخی متون نیز از عیسی خان شیرازی و امانت خان شیرازی طغرانویس، که هردو ایرانی بوده‌اند نام برده شده‌است، که گویا خوشنویسی کتیبه‌های در و دیوارهای تاج محل به امانت خان واگذار شده بوده است.

درگذشت ممتاز محل و وصیت او

شاه جهان و ممتاز محل در سال ۱۶۱۲ ازدواج کردند و ۱۸ سال با یکدیگر زندگی کردند و ثمره این ازدواج ۱۴ فرزند بود که هفت تن زنده ماندند و بزرگ شدند. ممتاز محل همسر دوم شاه‌جهان بود که در ۱۷ جون ۱۶۳۱ میلادی در هنگام تولد چهاردهمین فرزندش جان باخت.

در یکی از حمله‌های جنگی، شاه‌جهان ممتاز محل را که بسیار دوست می‌داشت همراه برده بود. او باردار و در ماه‌های آخر بارداری بود. این نوزادهفدهمین فرزندی بود که ممتاز محل به‌دنیا آورد و دختر بود که نامش را «گوهره بیگم» گذاشتند. اما ممتاز محل در اثر وضع حمل جان باخت. هنگام درگذشت «ممتاز محل» ۳۹ سال بیش نداشت او از شوهرش درخواست کرد که پس از وی زنی نگیرد و برای او آرامگاهی بسازد که بدان نام وی جاوید بماند.

مرگ ناگهانی «ممتاز محل» پادشاه را دچار غم و اندوه ساخت. شاه داغدیده پس از تفکر و تدبر بنا به وصیت او تصمیم گرفت بنائی بر مزار محبوبش بسازد تا شاهدی بر عشقش باشد، از اینرو طراحان، مهندسان و استادکاران را از گوشه و کنار دنیا گرد آورد تا آرامگاهی را بسازند که آخرین دستاورد معماری گورکانی گردد.

به نوشته تاریخ‌نگاران، شاه‌جهان در پی درگذشت محبوب‌ترین همراه زندگی‌اش خلعت شاهانه‌اش را به عبای سفید عوض کرد و یک سال سوگوار بود. شاهی که قبلاً برای توسعه دامنه سلطنتش خون فراوانی ریخته بود، گوشه نشین شد و برای مدتی دخترش «جهان‌آرا» به امور دولتداری پرداخت. روایت حاکی است که موهای سیاه شاه جهان طی یکی دو ماه سوگواری سفید شد.

شاه‌جهان پس از آنکه از چنگ رخوت رها شد، در اجرای وصیت ممتاز محل بهترین معماران و خوشنویسان را از سراسر هند و بیرون از آن فرا خواند تا بنای یادبود محبوب ازدست رفته‌اش را در شهر آگرا، پایتخت امپراتوری گورکانی، بسازند.

تاریخ نگاران آن دوران، از این بنای یادبود با نام «روضه ممتاز محل» یاد کرده‌اند و برخی بر این نظراند که «تاج محل» مخفف «ممتاز محل» است. «پیتر ماندی»، جهانگرد اروپایی سده ۱۷ میلادی نیز در نوشته‌هایش از «تاجِ محل، ملکه دربار گورکانی» نام می‌برد.

خود شاه‌جهان هم که سال‌ها بعد، به دست پسرش اورنگ‌زیب شکست خورد و مدتی در زندان قلعه سرخ یا لال قلعه به سر برد، پس از درگذشت کنار ممتاز محل زیر گنبد تاج محل به خاک سپرده شده‌است.

معماری باغ و ساختمان تاج محل

شاه جهان جایگاهی را در کنار «رود یمونا جمنا» برای این بنای بزرگ برگزید. تاج محل آرامگاهی است با ۵۸ متر بلندی، ۵۶ متر پهنا که در نزدیکی اگرادر ایالت اوتار پرادش هندوستان بر روی یک تخته عظیم ۱۰۰ متر × ۱۰۰ متر مرمرین ساخته شده‌است. این بنای بزرگ، در یک باغ پهناور ۱۸ هکتاری قرار دارد، که در مرکز این باغ یک نهر آب طولانی وجود دارد که به شیوه باغ‌های ایرانی ساخته شده‌است.

شاه‌جهان قصد داشت برای خود نیز آرامگاهی در کران دیگر «رود جمنا» و برابر آن بسازد و این دو بنا را با پلی به یکدیگر متصل سازد به نشانه آنکه پیوند او و همسرش از جریان زمان هم درمی‌گذرد. قرار بود که بر خلاف نمای تاج محل که از مرمر سفید است، آرامگاه شاه از مرمر سیاه باشد. اما سرنوشت بر این شد که آرامگاه دوم هرگز برپا نشود و شاه در کنار همسرش آرام گیرد.

تاج محل از سال ۱۹۸۳ جزو میراث جهانی یونسکو درآمده و در نظر سنجی بزرگ جهانی در سال ۲۰۰۷ میلادی که در ۸ ژوئیه همان سال نتیجه آن اعلام گردید این بنا در شمار یکی از عجایب هفتگانه جهان در دوران حاضر شناخته شد.

در دو طرف بنای اصلی دو بنای کوچکتر و قرینه به‌چشم می‌خورد که در سمت غرب یک مسجد سه‌گنبدی وجود دارد که از ماسه‌سنگ (قهوه‌ای مایل به قرمز) ساخته شده و در شرق بنایی است که زمانی به مثابه مهمان‌سرا به کار می‌رفته‌است.

معمار و طراح تاج محل

گوشه‌ای ازکتیبه‌های ثلث تاج محل به خط امانت خان شیرازی

در متون تاریخی به نام معمار این مجموعه اشاره نشده‌است اما در برخی از متن‌های متأخر، به شخصی به نام استاد احمد لاهوری اشاره شده‌است. بنا به یک دستنویس بازمانده از سده ۱۷ میلادی، سرمعمار تاج محل و لال قلعه یا قلعه سرخ در دهلی همین استاد احمد لاهوری بوده‌است.

علاوه بر این، در برخی از متون از شخصی به نام استاد عیسی نام برده شده که بعضی او را اهل شیراز و عده‌ای وی را به دلیل لقبش که افندی بوده اهل استانبول دانسته‌اند. برخی از پژوهشگران نیز به یک نسخه خطی اشاره کرده‌اند که در آن به «استاد عیسی شیرازی نقشه نویس» و «امانت خان شیرازی طغرانویس» اشاره شده‌است. جدای افراد نامبرده از فردی به نام جرونیمو ورونئو اهل ونیز هم نامبرده شده‌است. عبدالحق شیرازی که سال ۱۶۰۹ از شیراز به هند مهاجرت کرد و به خاطر استعداد فوق‌العاده‌اش در هنر خوش نویسی از سوی شاه جهان به «امانت خان» ملقب شد. به احتمال قریب به یقین، تمام خطاطی‌های روی در و دیوارهای تاج محل به امانت خان واگذار شده بود، چون تنها نام اوست که به شکل «امانت خان الشیرازی» زیر یکی از خطاطی‌ها در ایوان جنوبی تاج محل حک شده‌است. امضای او حاکی از مقام بلند امانت خان در دربار گورکانیان نیز هست. در بنای تاج محل آنچه کاملاً مسلم است این است که خط ثلث کتیبه های تاج محل که به رنگ مشکی بر زمینه مرمر سفید نشسته اثر امانت خان شیرازی است. وجود یک معمار لاهوری در طراحی تاج محل به معنی فقدان یک یا چند معمار ایرانی نیست. زیرا می‌توان اظهار داشت که طراحی و ساخت این مجموعه عظیم و با شکوه، تنها توسط یک معمار صورت نپذیرفته‌است و به احتمال زیاد چند نفر معمار و عده کثیری هنرمند در این کار مشارکت داشته‌اند. به گفته تاریخدان آمریکایی «میلو بیچ»، در این مورد می‌توان تنها گمانه زنی کرد که معمار اصلی تاج محل چه کسی بوده، اما این نکته روشن است که خود شاه جهان به هنر معماری علاقه داشت و لابد در طراحی تاج محل نیز دستکم نقش یک رایزن را داشته‌است.

گفته می‌شود برای ساخت این بنا بیست هزار کارگر، استادکار، معمار، سنگ‌تراش، نقاش، فلزکار و جواهرتراش به‌مدت بیست و دو سال کار کرده‌اند.

نوزاد دختری که مادرش در سفر تبعیدی از ایران به هند او را در کنار چاه آبی رها کرد تا شاهد دردهای خود و خانواده‌اش نباشد، سرگذشت شگفت‌آوری پیدا کرد. بگونه‌ای که او همسر جهانگیر شاه شد و در ترقی ایرانیان، از آن جمله برادرش که پدر ارجمند بانو بود نقش بارزی داشت.  آرامگاه تاج محل در جهان سمبل عشق شناخته می‌شود. در داخل آرامگاه یا درگاه تاج محل (از عجایب هفتگانه جدید جهان در یونسکو) قبر شاه جهان و ارجمند بانو وجود دارد که با سنگ مرمر یکپارچه تزئین شده‌است کنار سنگ مرمر قبر سمت راست به خط نسخ فارسی رایج دوره صفویه نوشته شده‌است: مرقد منور ارجمند بانو بیگم مخاطب بممتاز محل متوفی سنه

خلع از سلطنت و حبس خانگی

شاه جهان و چهار پسرش، 

شاه جهان چهار پسر به نام‌های دارا شکوه، مرادبخش، شاه شجاع و اورنگ زیب داشت. او در رمضان ۱۰۶۷ ه‍.ق (۱۶۵۸م) سخت بیمار شد و میان فرزندانش رقابتی خونین برای تصاحب تاج و تخت درگرفت. داراشکوه پسر بزرگتر به‌طور طبیعی جانشین پدر شناخته می‌شد. اما پس از درگیری‌های فراوان اورنگ‌زیب بر برادران پیشی گرفت و شاه‌جهان را که بهبود یافته بود در قلعه آگره به محاصره درآورد و زندانی کرد و بجای پدر بر تخت نشست. اورنگ زیب که با دسیسه‌های فراوان بر برادرانش پیروز شد آنان را کشت و سنت تساهل و تسامح که توسط اکبر شاه برقرار شده بود را بکلی زیر پا گذاشت و در برپایی قوانین شریعت اصرار ورزید.

شاه جهان پس از ۸ سال حبس خانگی و بیماری که توسط دخترش جهان‌آرا بیگم پرستاری می‌شد در ژانویه ۱۶۶۶ م (۱۰۷۶ ق) درگذشت؛ و در کنار ارجمند بانو و در تاج محل دفن شد.

نوشته روی قبر

سنگ قبر ارجمند بانو

در داخل آرامگاه یا درگاه تاج محل دو قبر وجود دارد که با سنگ مرمر یکپارچه تزئین شده‌است کنار سنگ مرمر قبر سمت راست به خط نستعلیق فارسی نوشته شده‌است:

مرقد منور ارجمندبانو بیگم مخاطب به ممتاز محل متوفی سنه…

کنار سنگ مرمر چپ نوشته شده:

مرقد مطهر اعلیحضرت فردوس آشیانی صاحبقران ثانی شاه جهان طاب ثراه سنه ۱۰۷۶ ق)

این شیوه نوشتن در قبرهای دوره صفوی و قاجاری نیز دیده می‌شود.

ممتاز محل یا ارجمند بانو بیگم (۱۵ آوریل ۱۵۹۳ – ۱۷ ژوئن ۱۶۳۱) همسر ایرانی تبار شاه جهان ازپادشاهان گورکانی هند یا امپراتوری مغولی (بابری) هند بود.

دانستنی های تاج محل + جزئیات بنای تاج محل

• همسر شاه جهان ایرانی بوده
•  معمار تاج محل ایرانی بوده
• روی دیوار «تاج محل» با خط شیوای «ثلث» توسط خطاط ایرانی «امانت خان» خوش نویسی و امضا شده است. هست که شاه جهان پس از مرگ همسرش، هر شب ساعت ۲ بیدار شده و نماز می خوانده
• شاه جهان قصد داشته برای خود مقبره ای دقیقا مانند تاج محل و به صورت قرینه در آن طرف رودخانه جمنا با مرمر سیاه بسازد و با پلی آن دو آرامگاه را به هم برساند که نشان از پیوند آنها باشد ولی توسط فرزند خود به زندان افتاده و نتوانست این کار را به اتمام برساند ولی آثارش مشخص است
• ساخت بنای «تاج محل» از سال ۱۰۴۲ شمسی شروع شد و حدود ۲۲ سال طول کشید که ۲۲ گنبد سر در ورودی بیان گر آن است
• از زیبایی های تاج محل این است که در نور های مختلف خورشید (اول صبح – ظهر – غروب – شب) به رنگ های مختلف در می آید
• تاج محل در زمینی به مساحتی در حدود ۱.۲ هکتار داشت و مسطح نبود؛ به همین دلیل قسمت های بلند آن را حفر کرده و قسمت های پست را با خاک پر کردند
• در ساخت تاج محل، به جای بامبو از داربست های آجری بزرگ استفاده کردند
• تاج محل، ترکیبی بسط داده شده از معماری پارسی و مغولی‌ است
• نزدیک ۲۲۰۰۰ کارگر و صنعتگر مختلف از جمله سنگ تراش، بنا، تراشکار، خطاط، نقاش، گنبد ساز و هنرمندان بسیار دیگری، از سراسر ایران و آسیای مرکزی گرد آمدند که همگی این افراد تحت سرپرستی سرمعماری مشهور و ایرانی، در ساخت تاج محل دخیل بودند
• گفته می شود بیش از ۱۰۰۰ فیل برای جا به جایی مصالح ساختمانی به کار گرفته شدند
• ۲۸ نوع سنگ قیمتی و نیمه قیمتی در ساخت این مقبره عظیم و مرمرین به کار گرفته شد.
• فیروزه تبت، سنگ لاجورد افغانستان، یاقوت کبود سریلانکا و عقیق جگری عربستان از دیگر جواهرات و سنگ های به کار رفته در ساخت تاج محل بودند
• مرمر به کار رفته شفاف بوده و نور از داخل آن عبور می کند و آن را از ماراکانا در راجستان، یشم را از پنجاب و یشم سبز و کریستال را از چین آوردند
• آب را با استفاده از سیستم سطل و طناب و حیوانات، از رودخانه نزدیک تاج محل به مجموعه باغ و مقبره منتقل می کردند. به این ترتیب ابتدا آب به مخزن ذخیره سازی می رسید و سپس به مخزن توزیع وارد می شد. آب مخزن توزیع خود به سه مخزن دیگر می ریخت که هر کدام با لوله کشی، آب را به مجموعه می رساندند.
• هزینه ای که برای ساخت تاج محل در آن زمان صرف شده، چیزی در حدود ۳۲ میلیون روپیه هندی برآورده شده که در حال حاضر ارزشی برابر با ۵۲.۸ بیلیون روپیه هندی دارد و این یعنی هزینه ای هنگفت در حدود ۸۲۷ میلیون دلار آمریکا!!
• در قرن ۱۸ میلادی، حاکمان گات ها  از استان براتپور هند به شهر آگرا هجوم برده و به تاج محل حمله کردند و تعدادی از اموال قیمتی مقبره مرمرین را به تاراج بردند. از آن جمله دو لوستر گرانبها و قیمتی از عقیق و نقره بود که بر بالای تابوت های خالی ممتاز محل و شاه جهان نصب بودند. همچنین گات ها صفحاتی از طلا و نقره را از قسمت های مختلف تاج محل به یغما بردند 
• در قرن نوزدهم بخش هایی از ساختمان تاج محل دچار آسیب و ریزش شد. 
• روی ساختمان مرمرین دقت کنید، طوماری نوشته شده از قرآن با یشم منبت کاری شده را خواهید دید و تزئینات چشم نوازی با مجموعه ای از نقاشی، گچ کاری و تراش و حجاری سنگ در مرکز توجه قرار می گیرند
• دیوارهای بخش داخلی ارتفاعی ۲۵ متری دارند
• تابوت های خالی ممتاز محل و شاه جهان  بسیار استادانه خلق شده اند. این تابوت ها که با صفحات هشت وجهی مرمرین ساخته شده، حامل منبت کاری‌های بی نظیر بوده و مزین به چندین تُن سنگ‌ نیمه قیمتی هستند
• ابوت شاه جهان در سمت چپ واقع شده و تفاوت بارز این دو تابوت، اندازه آن هاست که تابوت شاه جهان قدری بزرگ تر ساخته شده است
• تاج محل یکی از متقارن ترین بنا های جهان است که همه چیز به صورت متقارن ساخته شده است به جر…. به جز تابوت شاه جهان که قرار نبوده در آنجا دفن شود.
• از آن جا که طبق رسوم اسلامی، تزئینات چشمگیر قبرها ممنوع است، این قبرها خالی مانده و پیکر شاه و ملکه، در مقبره هایی در زیر زمین دفن شده اند
• امروزه دو مقبره اصلی در زیرزمین بازدید عمومی ندارند و بنابراین به آن ها دسترسی نخواهید داشت. شاید جالب باشد بدانید که بر روی تابوت های اصلی ممتاز محل و شاه جهان، نود و نه نام از اسماء الهی با خط خوش نوشته شده اند
• در چهار گوشه سکو و در اطراف مقبره، چهار مناره سفید ۴۰ متری قرار گرفته‌اند که امروزه پس از گذشت بیش از سه قرن از عمر بنای تاج محل، دیگر مانند قبل صاف نیستند. البته باید بدانید که مناره ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند تا اندکی به سمت بیرون سکو تکیه داشته باشند و به مواقع زلزله و ریزش احتمالی، به دور از تاج مرمرین فرو بریزند. 
• هر مناره توسط دو بالکن در بخش های میانی سازه، به سه بخش مساوی تقسیم شده و آخرین بالکن که در بالای مناره جای دارد، برای قرار گیری مؤذن در نظر گرفته شده است. 
• گنبد اصلی ارتفاعی ۳۵ متری دارد که خود بر روی سازه ای به ارتفاع ۷ متر قرار گرفته است.گنبد اصلی در واقع دو گنبد داخل هم است
• شستشوی تاج محل حدود ۱ سال طول می کشد و از مواد شوینده استفاده نمی شود.

مسجد تاج محل

 دو بنا به صورت تقارن در تاج محل وجود دارد که یکی مسجد و یکی مهمانخانه می باتشد البته بخش هایی چون منبر و محرابی هشت ضلعی با طاقچه هایی مستطیلی بر فراز آن، مسجد را از مهمانخانه متمایز می سازد

بخش های داخلی و خارجی مسجد به خوشنویسی هایی از اسامی الهی و قسمت هایی از سوره های قرآن مزین شده است

با مرمر سیاه و به شکل جا نماز در کف مسجد ساخته اند که برای ۵۶۹ نمازگزار ظرفیت دارد

یک مقبره کوچک و سنگی با ابعاد ۵.۵ در ۲ متر در کنار دیوار غربی و چاه مسجد به چشم می خورد که زمانی مزار موقت ممتاز محل بوده است. هنگامی که ملکه از دست رفته را به تازگی به آگرا آورده بودند، تا زمانی که جای مناسبی برای دفن او در مقبره زیبا و مرمرین آماده شود، جنازه او در این قبر باقی ماند

 

مهمانخانه تاج محل

کاربری دقیق مهمانخانه مشخص نیست و در کنار دلیل قطعی «تکمیل تقارن مجموعه»، دلایل و فرضیه های بسیاری برای آن مطرح شده است. به طور مثال برخی می گویند این ساختمان برای سکونت و پذیرایی از سوگواران و افراد حاضر در سالگرد ممتاز محل ساخته شده، برخی معتقدند مهمانخانه برای پذیرایی از کاروان های نمازگزار مراجعه کننده بوده و برخی دیگر احتمال استفاده و دورهمی نمازگزاران پیش از نماز را در مهمانخانه می دهند.

باغ تاج محل

باغ وسیع آن است که مساحتی در حدود ۳۰۰ متر مربع دارد

باغ تاج محل بر اساس چهارباغ ایرانی و به شکل متقارن بنا شده 

سیتم آب رسانی باغی وسیع با ۲۴ آبنما و فواره در چهار گوشه حوض کوثر:

برای تأمین آب تاج محل، از سیستم ساده ای که از سه جزء گاو، طناب و سطل تشکیل می شد، استفاده می کردند. به این ترتیب که به گاو طناب و سطلی متصل کرده، گاو آن را می کشید و آب از رودخانه برداشت می شد. آب را به مخزن بزرگی هدایت می کردند و از آن جا به بعد، دوباره با استفاده از سیزده گاو، آب را به مخزن دومی منتقل می نمودند. از مخزن دوم، آب با استفاده از کانالی فوقانی به تانک بزرگ و سومی راه می یافت. در انتها نیز از چهارده گاو دیگر استفاده می شد تا آب به سه مخزن دیگر راه یابد. قسمت جالب سیستم آبرسانی همین جاست که از مخزن آخر، لوله کشی های زیرزمینی ساخته شدند تا آب به درون تاج محل راه پیدا کند. یکی از انشعبات این لوله کشی به سمت تانک نزدیک مسجد کشیده می شد و آب فواره های باغ از آن تأمین می گشت. امروزه هنوز هم از بخشی از سیستم آبرسانی قدیمی تاج محل استفاده شده با این تفاوت که آب با پمپ های الکتریکی از چاه برداشت می شود.

یکی دیگر از بخش های جالب سیستم آبرسانی تاج محل، کنترل فشار و شدت جریان آب فواره های مجموعه بود؛ به این صورت که همواره آب این بخش ها با فشار یکسانی به درون حوض جاری می شدند. به این منظور معمارها ترتیبی دادند تا لوله های شمالی-جنوبی، حوض کوثر و کانال های مربوط به آن ها از جنس مس باشند. علاوه بر این کاسه هایی مسی نیز در قسمت انتهای لوله فواره ها قرار داده بودند. در نتیجه آب خروجی فواره ها، بیش تر با فشار درون کاسه کنترل می شد تا فشار درون لوله ها؛ به این صورت، با فشار و شدت یکنواختی از فواره بیرون می رفت.

برخی از منابع این قسمت : https://www.karnaval.ir/attraction/taj-mahal-india – و https://fa.wikipedia.org

تعداد گنبد های بالای ورودی بیانگر سالهای ساخت تاج محل می باشد

این صف مخصوص هندی ها هستش که مبلغ ورودی آنها خیلی کمتر از توریست هاست  

بعد از بازدید تاج محل، لیدر پیشنهاد بازدید جاهای دیگری را به ما داد ولی ما هر روز خسته تر می شدیم در ضمن ما باید ساعت ۱ صبح به سمت دهلی حرکت می کردیم چون من به بمبئی پرواز داشتم و کیان و اشکان به نپال. بنابراین ترجیح دادیم بریم هتل.

هتل ما  (Mansingh Palace)در آگرا اگر چه ۵ ستاره بود ولی مثل هتل دهلی نبود

آدرس هتل Mansingh Palace : Fatehabad Road, Taj Ganj, 282001 Agra, India

ساعت حدودا ۶-۷ بود که ما رفتیم استخر. فضای بیرون هتل فضای قشنگی بود هوا کمی سرد بود ولی میشد تو آب رفت . drone هم راه انداختیم ولی تاریک بود و نمی شد فیلم گرفت.همان موقع بود که دیدیم هتل در حال محیا کردن یک مهمانی در فضای بیرون هتل شده اند. پیگیری کردیم و متوجه شدیم یک هندی یک مهمانی گرفته است. ما با مدیر برنامه ها صحبت کردیم که اگر امکان دارد ما هم در مهمانی باشیم چون دیدن مراسم هندی ها برای ما جالب بود. مدیر برنامه ها مشکلی با این موضوع نداشت ولی ظاهرا مهمان ها با حضور ما که غریبه بودیم، راحت نبودن پس از هتل رفتیم بیرون و در یک رستوران شام خوردیم .

روز ششم سفر- آگرا به دهلی و دهلی به  بمبئی

ساعت ۱ شب بیدار شدیم وسایل هایمان را جمع کردیم و به سمت دهلی به راه افتادیم. ما تا اومدیم وسایل هایمان را در ماشین بگذاریم، پشه ها نابودمان کردن. پشه های خیلی بدی داشت و نقاط مختلف دست و پای ما باد کرده بود حتی تو ماشین هم بودن و این گزیدن ها تا ۱ ساعت ادامه داشت.  من خیلی نگران بودم چون از رانندگی هندی ها اون هم در شب خیلی می ترسیدم. ولی به سلام به فرودگاه دهلی رسیدیم. از راننده (عنایت خان) خداحافظی کردیم و انعامی خوبی هم بهش دادیم چون واقعا آدم خوبی بود و ازش راضی بودیم.

همانطور که گفته بودم فرودگاه های هند بسیار سخت گیر هستند بنابراین کیان و اشکان را که قصد پرواز به نپال داشتن را داخل ترمینال داخلی راه نمی دادند و قاعدتا من را داخل ترمینال خارجی راه نمی دادن. پس رفتیم تو یک رستوران و چای ماسالا خوردیم.

چای ماسالا انواع مختلفی دارد و جاهای مختلف مزه های مختلفی دارد ولی در مجموع پودر ماسالا+چای+شیر می باشد

            (ماجرای من و کیان و اشکان : شستن دست و آنتی باکتریال )

خب اول پرواز من بود پس دوباره به ترمینال داخلی (۲) رفتیم و قرار شد من برم boarding pass (کارت پرواز) را بگیرم  و برگردم بیرون تا با بچه ها خداحافظی کنم ولی به طور مسخره ای خروجی ندارد یعنی وقتی وارد ترمینال شدید دیگر نمی توانید بیایید بیرون .

بنابراین جلوی درب ترمینال با بچه ها خداحافظی کردم و برگشتم.

 

پروازم ساعت ۸ با GoAir هواپیمای ایرباس ۳۲۰ بود و بعد از ۲ ساعت به بمبئی رسیدم. سریع به هتل orchid رفتم و به صبحانه هم رسیدم. عصر را به گشتن در بازار های بمبئی و خرید سوغاتی گذراندم .

 

روز هفتم سفر – بمبئی

امروز استراحت کردم و به یک نقطه جدید رفتم یک  خیابان که پر از مغازه بود و کمی خرید کردم و دلار چنج کردم که نرخش از هتل خیلی بهتر بود. و بعد یک بازار کاملا سنتی که ماهی و مرغ و سبزی و میوه و ادویه داشت. جای عجیبی بود و به جز من هیچ توریستی نبود و البته بوی وحشتناک بدی هم می داد . امروز بیشتر بین مردم هند بودم و بیشتر سعی کردم رفتار های مردم را بررسی کنم . هندی ها واقعااااا مردم جالب و عجیبی هستند.

روز هفتم – بازگشت به ایران

صبح به جمع و جور کردن چمدان ها پرداختم و چند تا خرید کوچک مانده بود که بعد از صبحانه رفتم و خریدم و چون فاصله هتل تا فرودگاه خیلی کم بود، عجله ای برای زود رفتن نداشتم.

با ماشین های خود هتل رفتم فرودگاه و کارت پروازم را گرفتم و با خیال راحت کمی در free shop گشتم و با باقی مانده پول هندی که داشتم چند تا سوغاتی کوچیک خریدم. (قیمت اجناس در free shop نسبت به بازار های بمبئی بین ۲ تا ۳ برابر گرانتر می باشد).

حدود ساعت ۳ با بیش از یک ساعت تاخیر با هواپیمای A300-600 ایران ایر به سمت تهران به راه افتادم. که البته کنار دستی من در هواپیما هم برای خودش ماجرایی داشت  😛  😳 

 

غذاهای هندی:

غذاهای محبوب هندی 

       جهت بررسی دقیق تر غذاهای بالا، به سایت های زیر مراجعه نمایید

چند سایت در خصوص غذا های هندی

https://www.karnaval.ir/best-most-delicious-indian-cuisine-1

https://www.eligasht.com/Blog/travelguide/%D8%BA%D8%B0%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%88%D9%81-%D9%87%D9%86%D8%AF%DB%8C/

https://www.kojaro.com/2016/10/29/122950/indian-foods/

• نکات مهم در خصوص غذا در هند
• همه فکر میکنند غذا ها در هند خیلی تند است ولی در واقع همه نوغ غذایی دارند
• غذاهای هندی پر از ادویه است و بیشتر آنها چرب هستند.
• پیشنهاد می کنم تعدادی قرص ضد اسهال و شربت معده ببرید
• کسانی که زیاد سفر می کنند می دانند یکی از جنبه های خوب سفر، غذاهای خیابانی هستند. ولی در مورد هند کمی با احتیاط اقدام کنید.
• غذا های یکسان در شهر های مختلف ممکن است متفاوت باشد
• در هتل ها سعی شده غذا ها به طبع مسافران باشد لذا غذا ها خیلی تند و پر ادویه نیستن
• آب نیشکر بهمراه لیمو که جلوی خودتان از نیشکر تهیه می کنند، یکی از نوشیدنی های خیابانی می باشد که من خیلی دوست داشتم.
• ما تو هتل صبحامه و شام می خوردیم و چون به صورت بوفه (all you can eat) بود، خیلی از غذا های هندی را امتحان کردم ولی متاسفانه اسم همه آنها را نمی دانم
• بعضی از غذا ها هم صبحانه هم نهار و هم شام خورده می شود.
• تمام غذاها و منوی غذایی شامل غذاهای گوشتی و یا غذا مخصوص گیاه خواران می شود. چون در هند گیاه خواری بسیار مرسوم است و مواد غذایی یا غذاهایی که از گوشت استفاده نشده را با یک مربع و دایره سبر مشخص می کنند. (در عکس هایی که از منو غذا ها در انتها می گذارم قابل مشاهده می باشد)
• قیمت یک غذای خیابانی از ۱۵۰ روپیه شروع و در یک رستوران نسبتا خوب به ۵۰۰ روپیه می رسد (روپیه در این تاریخ معادل ۸۵ تومان می باشد)
• یک غذای مک دونالد حدود ۳۰۰ روپیه می باشد. – کلا قیمت غذا ها + منوی غذا ها در انتها قید می گردد.
• تمام مواد غذایی شامل تاریخ تولد و انقضا و همچنین قیمت می باشد.

 

  قیمت  و منوی غذا در هند

نکات مهم در خصوص سفر به هند

• قیمت دلار در روز ۸/۱/۹۷ =  ۵۱۰۰ تومان و روپیه هند ۸۵ تومان می باشد
• امنیت فرودگاه بالاست . بهتر است از تمام مدارک یک کپی داشته باشید.
• حتما یک عدد خودکار همراه داشته باشید چون در هواپیما (از ایران به  سمت هند )برگی از طرف دولت هند در اختیار شما قرار میگیره که بایستی پر کنین که اینو در فرودگاه در هنگام کنترل پاسپرت دریافت میکنن
• نرخ تبدیل دلار به روپیه در هتل ۱$=۶۰ روپیه – در فرودگاه ۱$= ۶۳ روپیه ولی من در شهر چنج کردم که از همه بهتر بود ۱$= ۶۵
•  
• سایت تبدیل ارز ها https://www.x-rates.com/calculator/?from=USD&to=INR&amount=1
• https://xe.com/currencyconverter/convert/?Amount=1&From=USD&To=INR
• پس از حمله تروریستی ۲۰۰۸ بمبئی، امنیت و نظارت در هتل ها و مراکز خرید پر جمعیت بسیار بالا رفته.
• جهت خرید سیم کارت کپی ویزا و پاسپورت بهمراه ۲ قطعه عکس لازم است. همچنین مطمئن شوید که سیم کارت رجیستر شود.
• نظافت در هند پایین است . از خوردن مواد غذایی خیابانی و دست فروش خودداری کنید.
• من به شخصه آدم سیگار ی در خیابان خیلی کم دیدم.
• حتما از آب معدنی استفاده نمایید.
• بعضی ها قبل از سفر واکسن هایی مثل هپاتیت و گزاز و … میزنند ولی من نزدم
• از صابون یا پد های الکلی و یا آنتی باکتریال زیاد استفاده کنید بخصوص پس از دست زدن به پول و یا بررسی کالا های مغازه های دست فروش
• میوه هایی که دستفروش ها می فروشند واقعا وسوسه کننده است ولی پیشنهاد می کنم میوه را بخرید و در خانه یا هتل بشورید بعد مصرف کنید
• رانندگی در هند عجیب و نامنظم به همراه بوق زیاد است که خودشان را اصلا ناراحت نمی کند و دعوا هم نمی شود.
• در هر ساعت ۱۷ نفر بر اثر تصادفات جاده ای می میرد
• اگر هوا خیلی گرم یا سرد نباشد بهترین وسیله جهت حمل و نقل داخل شهر، ریکشا (موتور سه چرخ) می باشد.
• جنوب شهر بمبئی ، بهترین و باکلاس ترین قسمت شهر است.
• فاصله بمبئی با دهلی ۲ ساعت با هواپیما می باشد
• فاصله دهلی نو و جایپور ۲۷۰کیلومتر – ۵ ساعت می باشد
• فاصله دهلی نو و آگرا ۲۳۶کیلومتر – ۳:۳۵ ساعت می باشد.
• فاصله آگرا و جایپور ۲۳۸کیلومتر – ۴:۲۰ ساعت می باشد.
• بعضی از بازار ها قیمت فیکس دارند ولی اکثرا قیمت هایی بالاتری می دهند و جای تخفیف دارد.
• در مراکز توریستی دست فروش هایی هستند که از یادگاری تا زیور آلات و … می فروشن . اگر قصد خرید ندارید اصلا توجه به اجناسشان نکنید چو ن ولتان نمی کنند و ممکن است یا ۱ ساعت هم همراه شما بیایید تا ازشان خرید کنید.
• ازاین دست فروش ها قیمتی بین ۵ تا ۱۰ برابر ارزان تر می توانید بخرید و فقط کافیست یک قیمت بگیرید و بعد بگید نمی خواهید. اول تخفیف های کم می دهند و اگر شما توجه کردید آنها می فهمن که قصد خرید دارید پس زیاد  تخفیف نمی دهند ولی اگر به طور کل بگید نمی خواهید و از آنجا بیرون بروید، باز  شما را ول نکرده و تا ۱۰ برابر ارزان تر هم می توانید بخرید.
• فقط کافیست جلوی یک گدا دست توی کیفتان کنید تا بیچاره شوید و کلی گدا دور شما را احاطه کند.
• ادیان، مذاهب و مکاتب مختلفی در هند به خوبی و خوشی در کنار هم زندگی می کنند. سعی کنید به همه احترام بگذارید. حیوانات را اصلا مورد آزار قرار ندهید، دیگران را مسخره نکنید (اگر خواستید آروم مسخره کنید J)
• گیاه خواری یا Vegetarian در هند اهمیت زیادی دارد لذا تمام مواد غذایی و منوی رستوران ها با یک مربع و دایره سبز مشخص می کنند که یعنی  از گوشت استفاده نشده.
• بیشترین حیواناتی که در خیابان می بینید گاو – سگ می باشد و به ندرت گربه و بیشترین پرنده ای که در شهر مشاهده میشود کبوتر است.
• در هتل و رستورن ها انعام بدهید . انعام در هند ارزان است (حدود ۵۰ روپیه معادل ۴۵۰۰ تومان). ما از ۲۰ روپیه برای کسی که تو هتل شامپو و حوله تمیز آورد (که البته وظیفش بود) تا ۲۰۰۰ روپیه به راننده تور که ۳ روز ما را اینور و اونور برد، انعام دادیم.
• در هند همه نسبتا پوشیده و حجاب دارند (قسمت مسلمان نشین حجاب کامل دارند) لذا علی رقم اینکه هندی ها آدم های آرامی هستند و به کسی کاری ندارند، بهتر است این موضوع را رعایت کنید. حتی بعضا با لباس وارد استخر یا دریا می شوند.
• در بمبئی، دریا و رودخانه بوی بسیار بدی دارد و کثیف است . من که به شخصا جرئت نکردم برم ولی فکر کنم گوآ  ساحل خوبی داشته باشد.
  • تمام مدارک مهم و پول خود را در گاوصندوق هتل بگذارید
    • هر روز به اندازه مورد نیاز پول بردارید
      • یک کپی از پاسپورت و ویزاتون را همراه داشته باشید
      • مطالب عنوان شده، نظر شخصی بنده می باشد و ممکن است نادرست یا با نظرات دیگران متفاوت باشد.
      • تمامی مطالبی که از سایت های دیگر برداشته شده است، با قید منبع و ماخذ در انتهای مشخص می باشد. لذا اگر سایتی تمایل به استفاده از مطالبش را نداد، از طریق ایمیل اعلام کند.
      • عکس های که توسط بنده گرفته یا از طریق گوگل مپ علامت گذاری شده، با نوشته “aledavoud.com”مشخص می باشد و مابقی از سایت های دیگر دانلود شده است.
      • استفاده از مطالب این سایت در صورت درج منبع، بلامانع است.

 

 

منابع:

https://fa.wikipedia.org

https://www.karnaval.ir/

http://www.gharepeyma.com/visa/india/

https://www.karnaval.ir/india-embassy-visa

https://www.eavar.com/fa/documents-india-embassy/

https://www.investopedia.com 

https://mag.cafegardesh.com

https://www.farang.ir/travel/india/mumbai/haji-ali-shrine

https://www.kojaro.com/2017/1/5/124285/mumbai-shopping-guide-pt1

http://www.parsacity.com/world-attraction

http://mahshar.com/oddity/article_oddity_mahshar_10_12_3_0708.html

https://www.kojaro.com/2015/12/12/43728/mumbai-travel-guide/

http://www.airpano.com/360Degree-VirtualTour.php?3D=jaipur-india

http://tafaroj.com/place/City%20Palace

https://www.karnaval.ir/attraction/taj-mahal-india

https://www.farang.ir/travel/india/agra/fatehpursikri

https://www.eligasht.com/Blog/travelguide

        http://www.rastannews.ir