سفرنامه اسپانیا (قسمت دوم - بارسلون)

سفرنامه اسپانیا (والنسیا – بارسلون) – تیر ماه ۱۳۹۶
(قسمت دوم – بارسلون)

بارسلون Barcelona

بارسلون پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر بخش خودمختار کاتالونیا و پس از مادرید پرجمعیت‌ترین شهر اسپانیا و مهمترین بندر این کشور است. جمعیت شهر بارسلون ۱٫۶۲۱٫۵۳۷ در منطقه‌ای به وسعت ۱۰۱٫۴ کیلومتر مربع و منطقه شهری بارسلون بدون احتساب حومه در منطقه‌ای به وسعت ۸۰۳ کیلومترمربع بیش از ۴٫۲۰۰٫۰۰۰ نفر است مجموعاً در حدود پنج میلیون نفردر ناحیه شهری بارسلونا زندگی می‌کنند. همچنین این شهر بخش اصلی شهرداری‌ها و شهرستان‌های هم جواریست که منطقه شهری بارسلونا را با جمعیت ۳٫۲۱۸٫۰۷۱ می‌سازند. بارسلون ششمین شهر پرجمعیت اتحادیه اروپا^] و بزرگ‌ترین کلان شهر اروپا در کنار دریای مدیترانه است.

بارسلون به لحاظ اهمیت در امور مالی، تجارت، رسانه، سرگرمی، هنر، بازرگانی بین‌المللی، آموزش و گردشگری یک شهر جهانی است.بندر بارسلونا یکی از مهم‌ترین بنادر اروپا در دریای مدیترانه می‌باشد، همچنین فرودگاه بین‌المللی بارسلونا در سال ۲۰۰۹ بیش از ۲۷ میلیون مسافر را جابه‌جا کرده است. شهر بارسلون دارای یک شبکه بزرگراهی گسترده و قطار سریع‌السیر نیز هست که اسپانیا را به فرانسه و بعدپرتغال متصل می‌کند. بارسلون ۱۲امین شهر جهان و ۴امین شهر اروپا به لحاظ شمار بازدیدکننده در سال است، این شهر سالیانه در حدود ۵ میلیون توریست را به خود جذب می‌کند به نقل از مجله مونوکل این شهر ۱۷امین شهر قابل زندگی در جهان است، همچنین طبق تحقیق ۲thinknow بین شهرهای‌های جهان در زمینه نوآوری، بارسلونا جایگاه ۱۳ام را داراست. بارسلون با ۱۷۷ بیلیون یورو تولید ناخالص داخلی ۴امین شهر ثروتمند اتحادیه اروپا و ۳۵امین شهر جهان است

بارسلون به عنوان یک شهر رومی تأسیس شد و بعدها پایتخت کنت‌های بارسلون گشت. پس از پیوستن به پادشاهی آراگون یکی از شهرهای مهم امپراتوری آراگون بود. این شهر در طول تاریخ خود بارها مورد تصرف قرار گرفت. امروزه بارسلون یکی از مراکز مهم فرهنگی و به یکی از مقصدهای اصلی گردشگران بدل گشته و از میراث فرهنگی غنی برخوردار است. از سوی دیگر این شهر به سبب بناهای معمارانی چون آنتونیو گائودی و لوییز دومانچه‌ای مونتانر که به عنوان میراث جهانی یونسکو انتخاب شده‌اند شهرت دارد. همچنین بارسلون مقر اصلی اتحادیه کشورهای دریای مدیترانه نیز می‌باشد.

بارسلون به عنوان پایتخت کاتالونیا، مقر اصلی دولت کاتالونیا است، پارلمان کاتالونیا و دیوان عالی کشور نیز در این شهر قرار دارند. بارسلون مرکزاستان بارسلونا و بارسلونس کومارکا است.

نام بارسلون از زبان فنیقی‌های ساکن ایبری که آن را بارکنو می‌خواندند آمده است. این مطلب را می‌توان بواسطه یک سکه قدیمی که برروی آن به خط ایبری، بارکنو ( ) نوشته شده است تأیید کرد. در متون یونان باستان آن را بارکینون و در لاتین آن را بارسیلونوم نوشته‌اند. در قرون وسطی این شهر به شکل‌های مختلفی چون بارچینونا، بارسالونا، بارچلونا و بارچنونا شناخته می‌شده است. همچنین برخی نوشته‌ها نام این شهر را به جنرال کارتاژ، همیلکار بارسا مرتبط دانسته‌اند.

محله‌های معروف

– بارسلونا به محله‌های مختلفی تقسیم می‌شود. مهمترین مناطق توریستی بارسلونا شامل محله گوتیک (Gotico)، محله راوال (El Raval)، محله بارسلونتا (Barceloneta)، محله اِیزَمپل (Eixample)، محله بورن (El Born) و محله (Poble Sec) است که مهمترین جاذبه‌های توریستی شهر در همین مناطق هستند.

محدوده خرید

مجموعه‌ای از خیابان‌های بارسلونا به محدوده خرید معروف هستند. این خیابان‌ها بهترین مکان برای پیاده‌روی و لذت بردن توأمان از معماری و فضاهای شهری و خرید است. مهمترین خیابان‌ها در این خصوص شامل خیابان لارامبلا (La Rambla)، خیابان گراسیا (Passeig de Gràcia)، خیابان دیاگونال (Diagonal) و برخی از خیابان‌های محدوده اطراف آنها است.

تاپاس

تاپاس” (Tapas) نام شناخته شده‌ای در اسپانیا است. به جای اینکه یک پرس کامل از یک غذا را سفارش بدهید، تاپاس این امکان را به شما می‌دهد که سایز کوچک‌تری از غذاها را تجربه کنید. به عبارتی دیگر، “تاپاس” پُرس‌های کوچکی از غذا، پیش‌غذا و خوردنی‌ها است که برخی از رستوران‌های اسپانیا و بارسلونا فقط تاپاس ارائه می‌دهند. تابلوی تاپاس را در سردر و در منوی خیلی از رستوران‌های بارسلونا می‌توان دید. در واقع تاپاس یه نوع غذا نیست بلکه بشقاب های کوچکی از تمام غذا ها نمی تواند باشد.

ما پس از رسیدن به شهر بارسلون وارد هتل شدیم

هتل Torre Catalunya :

آدرس : Calle Roma, 2-4 تلفن : ۹۳۶۰۰۳۰۳۰

یک هتل ۴ ستاره و نسبتا خوب. من اگر بخواهم نظر بدهم ، هتل از نظر تمیزی =خیلی خوب / صبحانه =عالی/شکیل بودن و زیبا = معمولی / برخورد کارکنان = خیلی خوب / استخر کوچک

خب هتل را اگر بخواهم با هتل والنسیا مقایسه کنم ، این هتل نزدیک خط مترو بوده – اتاق ها کمی بزرگتراست – صبحانه مثل والنسیا خوب بود که با توجه به اینکه رستوران در طبقه ۲۳ بوده ، دید بسیار زیبایی از شهر را دارد. اگر اشتباه نکنم زمان صرف صبحانه ۸ الی ۱۰ بود- از دیگر امکانات این هتل که با هتل والنسیا فرق چندانی ندارد: اینترنت – سالن بدن سازی و تلوزیون می باشد ولی دستگاه چای ساز دارد.

چند نکته جالب در خصوص این هتل : اتاق ها دمپایی ندارد و باید در خواست بدهید – در طبقات دستگاه یخ ساز داشته – مسواک و تیغ ریش تراش نداشت که خیلی برایم عجیب بود – این هتل یک استخر نسبتا کوچک سر پوشیده دارد ولی با هتل روبرویی هماهنگ شده و در صورت ارائه کارت هتل، امکان استفاده از استخر کوچک و روباز که در پشت بام این هتل قرار داد، ممکن می باشد.

روز اول پس از رسیدن و تحویل اتاق ها و کمی استراحت. در لابی جمع شده تا برای گشت عصرانه راهی شویم.

راستی این هتل هم پنجره دارد. در نزدیکی هتل ایستگاه مترو قرار دارد (sants Estacio) که همگی جهت خرید بلیت وارد ایستگاه شدیم.

نظر من در خصوص متروی این شهر: ایستگاه های اصلی بسیار بزرگ بوده و کمی گیج کننده است. البته کلیه خطوط با رنگ و عدد مشخص شده است ولی از زمان ورود به ایستگاه تا رسیدن به قطار حدود ۱۰ دقیقه زمان می برد . ایستگاه ها شیک نبوده و قدیمی بنظر می رسد.البته تمیز و امن . من زیاد سوار مترو نشدم ولی چند باری که سوار شدم واگن ها نسبتا خلوت هستند. و البته در هر شرایطی مراقب لوازم و کیف پول خود باشید که بارسلون شهر کیف قاپ های حرفه ای است .

حالا بحث مترو را به صورت حرفه ای بررسی کنیم.

حمل و نقل در اسپانیا :

اتوبوس : همه جا وجود دارد فکر می کنم قیمت هر سفر ۲٫۵ یورو می باشد.

مسیر ها کامل ولی پیچیده است که از طریق سایت TMB و EMT کلیه اطلاعات اتوبوس و مترو قابل رویت است

مترو: بیشتر مراکز مهم شهر را پوشش می دهد – همه خطوط با رنگ و عدد تفکیک شده است با این حال کمی گیج کننده است – ایستگاه های اصلی، بسیار بزرگ بوده و شاید از ورودی ۱۰دقیقه طول بکشد که به متروی مورد نظر برسید- ایستگاه ها به نظر قدیمی می اید و شیک نیستند البته کاملا تمیز و معمولا خلوت هستد . متروی بارسلون شامل ۱۱ خط می باشد و معمولا فاصله رسیدن هر قطار حدود ۳-۴ دقیقه می باشد

تاکسی: همیشه در دسترس بوده و با رنگ مشکی و زرد مشخص شده است. علامت سبز یا نوشته libre به معنی خالی بودن تاکسی و علامت قرمز یا نوشته ocupado به معنی پر بودن آن است.

ورودی هر تاکسی ۲٫۱۰ یورو بوده و هر کیلومتر حدود ۱ تا ۱٫۵ یورو اضافه می شود و در ازای هر ۵-۶ ثانیه توقف ۵ سنت هزینه می اندازد که با توجه به چراغ قرمز های بسیار زیاد در اسپانیا، توقف زیادی خواهید داشت. خوردن و نوشیدن مسافر در تاکسی ممنوع می باشد.

تاکسی ها ۴ نرخ دارند که T1 و T2 برای داخل شهر و T3-T4 برای خارج شهر است.

هزینه تاکسی ها در آخر هفته و شب ها (۸ شب تا ۸ صبح) بیشتر می شود

در مجموع هزینه تاکسی با توجه به قیمت و مسافت، در بارسلون بیشتر از والنسیا خواهد شد(شاید دو برابر)

دانلود نقشه مترو بارسلون ۲۰۱۷ :

دانلود نقشه متروی بارسلون بر مبنای نقاط دیدنی (نقشه توریست) :

ساعت کار متروی بارسلون :

انواع و قیمت بلیت مترو در بارسلون

برای بررسی کامل انواع بلیت و قیمت وارد این سایت شوید : http://www.mapametrobarcelona.net/en-precio-metro-barcelona.php

کدام بلیت مترو برای شما مقرون به صرفه می باشد : بلیت T10 با قیمت ۹٫۹۵ یورو برای ۱۰ سفر – مولتی پرسونال (هر کسی می تواند ازش استفاده کند. به عتوان مثال با یک کارت که ۳ سفر آن مانده باشد سه نفر هم زمان می توانند استفاده کنند) – می توان از آن برای اتوبوس هم استفاده کرد – ۷۰% شهروندان بارسلون از این بلیت استفاده می کنند.

یکی از همسفرا، بلیت ها را خریده و ما با ایشان حساب کردیم.

دانلود نقشه اتوبوس بارسلون

دانلود نقشه اتوبوس توریست بارسلون

دانلود نقشه ترمینال های فرودگاه بارسلون

در مجموع تمامی اطلاعات راه ها و نقشه ها را می توانید از سایت http://www.mapametrobarcelona.net/en-index.php به سه زبان کاتالونی – اسپانیایی و انگلیسی بررسی نمایید.

در گشت اول ما از میدان اسپانیا (Plaza de España ) ، میدان کلمب و خیابان رامبلا که خیابان بسیار زیبا و معروفی هست و حد فاصله میدان کاتایانا و میدان کلمب هست، بازدید کردیم که در ادامه توضیحات بیشتری را خواهم داد.

میدان‌ها نقش مهمی در بارسلونا (و بطور کلی در اسپانیا) ایفا می‌کنند. میدان کاتالونیا (Plaça de cataluña) قلب طپنده شهر و نقطه شروع بسیاری از خیابان‌ها و جاذبه‌های مهم شهر است. میدان اسپانیا (Plaça d’Espanya) در نقطه دیگری از شهر، یکی دیگر از همین میدان‌ها است. میدان یادبود کریستوفر کلمبوس (Plaza Portal de la Pau)، میدان یونیورسیداد (Universidad)، میدان افتخارات کاتالانها (Glories Catalanes) و… نمونه‌های دیگری از این دست هستند.

میدان Plaza Portal de la Pau

میدان کاتالونیا – Plaça de cataluña: یک میدان بزرگ با ساختمان‌های مهم تاریخی بوده و شلوغ‌ترین میدان بارسلونا محسوب می‌شود. این میدان بین شهر قدیمی و منطقه قرن نوزدهمی اِیْسامبله (Eixamplee) قرار دارد.

دو خیابان بسیار معروف بارسلونا، یعنی «رامْبلا» (Rambla)، یک گردشگاه وسیع در محله قدیمی شهر و «پَسی دِ گراسیا» (Passeig de Gràcia)، نمایشی از معماری مدرن در اِیْسامبله، از میدان کاتالونیا آغاز می‌شوند. با وجود اینکه میدان، بسیار بزرگ و وسیع می‌باشد اما مدام پر از جمعیت مردمی است که در ۹ خیابان حول آن در حال رفت و آمد هستند. تا اواسط قرن نوزدهم، میدان کاتالونیا تنها یک منطقه حومه‌ای، خارج از دیوارهای شهر بود. در سال ۱۸۵۸ حکومت مرکزی مادرید بالاخره اجازه فروریختن دیوار‌های دفاعی را داد. در ادامه این حکم، مجوز ساخت و ساز بیرون دیوارها نیز صادر شد که باعث شکل‌گیری رقابت عمومی برای طراحی یک منطقه جدید می‌شد.

نقشه اصلی اِیسامبله

مقام اول این رقابت‌ها به طراحی فردی به نام «روویرا ای تریاس» (Rovira i Trias) تعلق گرفت که شامل نقشه‌ای با خیابان‌های منشعب شده از محله تاریخی باری‌گوتیک بود؛ اما در نهایت حکومت مرکزی طراحی مدرن‌تری با یک نقشه شطرنجی را انتخاب کرد که متعلق به «ایلدِفونس سِردا» (Ildefons Cerdà) بود. منطقه جدید ایسامبله بر اساس نقشه سردا طراحی شد. البته دولت بارسلونا با این طرح به علت عدم یکپارچگی بین منطقه قدیمی و جدید مخالف بود. آن‌ها طرح روویرا را حمایت می‌کردند که گردشگاهی عریض منتهی به یک میدان را نشان می‌داد. از طرف دیگر نقشه سردا شامل توسعه خیابان رامبلا به سمت میدان بزرگی بود که در «پسی د گارسیا» ساخته می‌شد.

طراحی نهایی

در نهایت دولت مرکزی و محلی بر سر نقشه دیگری توافق کردند. این طراحی جدید توسط معماری به نام «پوجی کادافال» (Puig i Cadafalch) که بیشتر به خاطر ساختمان مدرن «کاسا دلِس پونکسِس» (Casa de les Punxes) شهرت دارد پیشنهاد شده بود. میدان بزرگ امروزی حاصل طرح وی بود که در بین سال‌های ۱۹۲۵ و ۱۹۲۷ ساخته شد. در نهایت میدان کاتالونیا نه تنها با تمام عناصر همسایه‌اش یکپارچه و هماهنگ شد که زیبایی خاص و جذابی نیز با توجه به اندازه‌اش به نمایش می‌گذاشت. نیمکت‌های مرکز بیضی شکل میدان برای تماشای مردم ایده‌آل هستند. یک ردیف درخت دور این محوطه را پوشانده است و آن را در برابر خیابان‌هایی با ترافیک سنگین محافظت می‌کند. در سمت شمالی تعدادی آب‌نمای مدور وجود دارند که شب‌ها نورپردازی شده و نمای فوق‌العاده‌ای را ایجاد می‌کنند.

خیابان رامبلا – La Rambla

خیابان رامبلا معروف‌ترین خیابان بارسلونا، معروف‌ترین خیابان در کشور اسپانیا و یکی از معروف‌ترین خیابان‌ها در اروپا است. خیابانی در حدفاصل میدان کاتالونیا تا میدان پورتال‌دلاپائو (یادبود کریستوفر کلمبوس) که تجربه قدم زدن در آن، از به یادماندنی‌ترین بخش‌های سفر به بارسلونا است. مسیر پیاده‌رو در این خیابان در وسط قرار دارد و بسیار عریض است و درخت‌های بسیار بلندی در دو طرف مسیر قرار دارد. مسیرهای ماشین‌رو نیز در دو طرف مسیر پیاده‌رو و در اندازه‌ای باریک طراحی شده که عرض آن تنها به اندازه عبور یک ماشین است. مجسمه‌های زنده (افرادی که در قالب لباس‌ها و گریم‌های خاص به شکل مجسمه ثابت می‌ایستند)، نقاش‌های خیابانی، دکه‌ها و دستفروش‌ها، رستوران‌ها و کافه‌ها، فروشگاه‌های سوغاتی، شیرینی فروشی‌ها، تئاترها و سالن‌های اجرای فلامنکو، موزه‌ها و خلاصه دیدنی‌های زیادی در این خیابان وجود دارد.

ما پس از گشت و گذر در خیابان زیبای رامبلا، در میدان اسپانیا جهت دیدن نمایش فواره های جادویی رفتیم . در واقع آخرین نمایش در آن روز بود و جمعیت بسیار زیادی جهت دیدن این فواره ها آمده بودن

فواره جادوئی – montjuic

در حدفاصل میدان اسپانیا تا موزه کاتالونیا فضایی قرار دارد که از لحاظ شهری فضای مهمی است. از سال ۱۹۲۹ میلادی که نمایشگاه جهانی یا همان اکسپو در بارسلونا برگزار شد، فواره جادویی مونتجوئیک (Magic Fountain of Montjuïc) نمایش جذاب خود را در این محل آغاز کرد. البته این نمایش سال‌های زیادی تعطیل بود، لیکن با برگزاری المپیک در سال ۱۹۹۲ اجرای این شوی جذاب این بار با همراهی موسیقی آغاز شد و این اجرا همچنان ادامه دارد. این شو در حد فاصل ماه آوریل تا ماه اکتبر در روزهای جمعه و شنبه از ساعت ۱۹:۰۰ تا ۲۰:۳۰ هر نیم ساعت یک بار و در حد فاصل ماه می تا ماه سپتامبر در روزهای پنجشنبه تا یکشنبه از ساعت ۲۱:۰۰ تا ۲۳:۰۰ هر نیم ساعت یک بار اجرا می‌شود. علاوه بر آن، این فضای شهری در هنگام رویدادهای خاص مثل جام جهانی یا مسابقات مهم فوتبال ملی، محل تجمع مردم برای تماشای دسته جمعی بازی‌ها در تلویزیون‌های بزرگ شهری است.

میدان اسپانیا (Plaza de España)و آرنا ی بارسلون

میدان اسپانیا که به اسپانیولی Plaza de España نوشته می شود یکی از اصلی ترین و مهم ترین میدان های بارسلون می باش و ضمن بازدید از ساختمان آرنا ی بارسلون این میدان را نیز خواهید دید. این میدان به مناسبت نمایشگاه بین المللی که در سال ۱۹۲۹ در این منطقه برگزار شد ساخته شده است. این منطقه در کوهپایه ی تپه ی مونت جویس قرار دارید و جالب است بدانید در این تپه علاوه بر موزه ی ملی هنر کاتالونیا، ورزشگاه های بزرگی برای برگزاری مسابقات بین المللی مهم نیز احداث شده اند. اگر تور بارسلون خریده و یا خود قصد سفر به بارسلون دارید حتما از میدان اسپانیا و دیدنی های اطراف این میدان دیدن کنید.

از میدان اسپانیا، برج های دو قلوی ونیزی و موزه ی ملی هنر کاتالونیا نیز دیده می شوند

برج های Venetian

این برج ها که به برج های ونیزی نیز شهرت دارند در حدود ۴۷ متر ارتفاع دارند. این برج های بلند آجری رنگ در ابتدای ورودی خیابان Avinguda de la Reina Maria Cristina از میدان اسپانیا قرار دارند و بد نیست بدانید که انتهای همین خیابان که راه چندان زیادی هم تا انتها نیست به موزه ی ملی هنر کاتالونیا و فواره ی مونت جویس ختم می شود و از بالای تپه نیز می توانید سوار تله کابین شده و تا ساحل بارسلون و حتی تا هتل ww ادامه ی مسیر دهید. عموما از این خیابان برای اسکان دعوت شده گان به نمایشگاه های بین المللی که در بارسلون و با مرکزیت این منطقه برگزار می شود استفاده می گردد.

جهت دیدن این نمایش زیبای موسیقی – نور و آب اعضای تور از همدیگر جدا شدن چرا که آخرین برنامه بود.

حد فاصله این فواره تا میدان اسپانیا یک پیاده روی بزرگ هست که دست فروش ها بساط کردن و بیشتر سوغاتی فروشی هست. اجناسی مثل کلاه، لیوان، مجسمه، شال و … و قیمت های آن ارزان تر از مغازه هاست و جای تخفیف هم دارد. مثلا یک مجسمه گاو که در free shop حدود ۲۵ یورو بود در اینجا ۱۰ یورو بود که ما دوتاشو ۱۵ یورو خریدیم .

شب شده بود و ما مسیر تا هتل را پیاده رفتیم تا هم یک سوپر مارکت پیدا کنیم و هم یک رستوران برای شام خوردن.

اول یک سوپر مارکت پیدا کردیم که صاحبش پاکستانی بود. ما کلی خرید کردیم و عید فطر را هم تبریک گفتیم چون همان روز عید فطر بود.

وسایل را گذاشتیم و کمی استراحت کردیم و برای شام به رستورانی رفتیم که کنار هتل بود و جای برای بیرون نشستن هم داشت .من پائیا سیاه سفارش دادم و بازم از مزش خوشم نیومد.

دیگه دیر وقت بود و رفتیم برای خواب.

دوشنبه

امروز صبح رفتیم صبحانه. حین صبحانه از طبقه ۲۳ واقعا منظره بی نظیری از شهر دیده می شود .

بعد از صبحانه سوار اتوبوس شدیم تا به تبه مونتجویک برویم. دیگه واقعا خجالت می کشم از اینکه همیشه دیر از بقیه می رسیم ….

تپه مونتجوئیک – montjuic

– تپه مونتجوئیک نقاط جالبی برای بازدید است. از منظره زیبای دریای مدیترانه گرفته تا مناظر زیبایی از شهر، تله‌کابین (Montjuïc Cable Car)، قلعه تاریخی (Montjuïc Castle)، توپ و تجهیزات تاریخی دفاعی شهر، ورزشگاه‌ المپیک ١٩٩٢ (Estadi Olímpic de Montjuic Lluís Companys)، موزه دیدنی معماری پوبله اسپانیول (Poble Espanyol)، فواره جادویی، موزه ملی هنر کاتالونیا (Museu Nacional d’Art de Catalunya) و پارک و فضای سبزی دیدنی وجود دارد. علاوه بر دو تله‌کابین که در این تپه برای بالا رفتن هست، یک فونیکولار (قطار ویژه مسیرهای شیب‌دار) هم وجود دارد.

تله کابین Montjuïc Cable Car: ما در ابتدا برنامه دیگری داشتیم ولی به درخواست همسفران، لیدر اوکی کرد که از تله کابین استفاده کنیم و اتوبوس، آن طرف منتظر ما بماند. برای این موضوع ۱۰ دقیقه ای پیاده روی کردیم که البته هوای بسیار خوبی بود. بعد از اینکه به تله کابین رسیدیم ۱۰ دقیقه ای هم منتظر بودیم تا نوبت ما بشود.

این تله کابین در مسیرش از روی دو برج عبور می کند برج اول Tower of Jaime یا torre de jaume و برج بعدی Tower of San Sebastián یا torre de san sebastia

مشخصات کلی :

طول مسیر: ۱۳۰۰ متر

ارتفاع برج Jaime : 101 متر

ارتفاع برج san Sebastian: 70 متر

ظرفیت کابین: ۱۹ نفر

قیمت : تک مسیر ۱۱ یورو (گروهی ۹ یورو )- رفت و برگشت ۱۶٫۵ یورو

·زمان ها :

· ۰۱/۱۲ – ۲۸/۰۲

START: 11:00 h.
LAST TRIP: 17:30 h.

·۰۱/۰۳ – ۳۱/۰۵

START: 10:30 h.
LAST TRIP: 19:00 h.

·۰۱/۰۶ – ۱۰/۰۹

START: 10:30 h.
LAST TRIP: 20:00 h.

·۱۱/۰۹ – ۲۹/۱۰

START: 10:30 h.
LAST TRIP: 19:00 h.

·۳۰/۱۰ – ۳۱/۱۲

START: 11:00 h.
LAST TRIP: 17:30 h.

·DECEMBER 25TH

CLOSED

پس از رسیدن به انطرف ، اتوبوس منتظر ما بود تا ما را برای بازدید بعدی ببرد.

بازدید از پارک گوئل (Park Güell). ولی قبل از اینکه توضیحات این پارک را بنویسم، اول باید با معمار این اثر که تاثیر گذارترین فرد در بارسلون می باشد، آشنا شوید

آنتونی گائودی – Antoni Gaudí

آنتونی گائودی (Antoni Gaudí) معمار نابغه‌ای که نامش با نام بارسلونا عجین شده و بارسلونا بدون گائودی، مثل اصفهان بدون زاینده‌رود، مثل شیراز بدون حافظ و سعدی و مثل استانبول بدون مسجد است! آنتونی گائودی یکی از مشهور ترین معماران اسپانیایی است که بدلیل سبک معماری خاصش شهرت یافته است. او در طول عمر خود تنها ۱۸ اثر از خود بجای گذاشت که ۷ عدد از آنها در سازمان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده اند. بهترین آثار او در شهر بارسلونا ساخته شده اند. سازه هایی همچون پارک گوئل ،کاسا میلا ، پالاسیو گوئل و کاسا باتلو را می توان نام برد.

ولد، کودکی و تحصیل

گادی در منطقهٔ تاراگونیا از ایالت کاتالونیا به دنیا آمد. پدر، پدربزرگ و پدرجدش و همین‌طور خانوادهٔ مادرش، همه مسگر بودند. او تحصیلات دبیرستان را در سال ۱۸۷۰ در مدرسهٔ «پیاریست» در رِئوس به پایان رساند و سپس به «مدرسهٔ معماری» بارسلون رفت. خلق خوی پرهیجان و استعداد سرشار او سبب پیشرفت سریع او شد، چنان که سالوادور تاراگوی محقق در مورد او می‌گوید «همیشه تعلق خود به دیگ و تابه‌سازان مهم می‌شمرد، و بارها گفت که توانایی‌اش در دیدن اشکال در فضا و عدم نیاز به رسم نقشهٔ آنها از همین پیشینه ناشی می‌شود.» گادی در دو سال آخر تحصیل در پروژه‌های متنوعی با معماران بزرگی از جمله فرانسیس دل ویلار و فونتسره (Fontseré) کار کرد و در سال ۱۸۷۸ مدرک معماری خود را دریافت کرد و دفتری در بارسلون باز کرد. در همان سال نقشهٔ نمایشگاه بین‌المللی «ماتارو» در پاریس را تهیه کرد.

کار حرفه‌ای

در سال ۱۸۸۳ گادی کار روی طرح کلیسای جامع خانوادهٔ مقدس (ساگرادا فامیلیا) در بارسلون را آغاز کرد، کاری که تا پایان عمر دست از آن نکشید. بین سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۴ به اندلس سفر کرد و بناهایی در این منطقه ساخت که تأثیری عمیق بر بافت معماری شهرهایی چون لئون و آستوریا گذاشت.

اولین جایزهٔ تالار اجتماعات شهری بارسلون، در سوم سپتامبر ۱۹۰۱ برای عمارت کاسا کالوِت به گادی اهدا شد. همچنین در ۱۹۱۰ در نمایشگاه هنرهای زیبای پاریس موفقیت فراوانی به دست آورد. یک سال بعد با ابتلا به تب مالت وضع مزاجی وی تحلیل رفت و به شدت مریض شد، و برایش مراسم «ویاتیکوم» (مراسم «نان و شرابی» که بعضی فرقه‌های کاتولیک برای اشخاص در حال مرگ انجام می‌دهند) اجرا کردند. با این وجود گادی زنده ماند، و بیشتر وقتش را صرف اتمام طرح کلیسای خانوادهٔ مقدس کرد، هرچند با شروع جنگ جهانی اول اوضاع اقتصادی بارسلون نامساعد شد و اجرای طرح‌های گادی نیز متوقف گشت.

زندگی شخصی

گادی زندگی‌اش را وقف حرفه‌اش معماری کرد و تا پایان عمر مجرد ماند. گفته می‌شود آنتونی یک‌بار در سال ۱۸۸۴ مجذوب معلمی به نام جوزفا موره شد، ولی این علاقه یک‌طرفه بود.

مرگ

او در دوم ژوئن ۱۹۲۶ بر اثر برخورد با تراموا راهی بیمارستان شد و پنج روز بعد (بعضی ها می گویند سه روز بعد)جان باخت. پس از تصادف هویت او توسط یکی از روحانیون ساگرادافامیلیا تعیین و پس از مرگ نیز در همان کلیسا بخاک سپرده شد.

سبک منحصر بفرد گائودی غیر قابل تکرار و یا تقلید بود هرچند سبک او پاسخگوی نیاز زمانه برای تولید انبوه مسکن برای جمعیت شهرنشین شده و رو به تزاید نبود ولی این امر از ارزش کار بینظیر او نمی کاهد. دقت، وسواس در درستی و صحت اجرا، ایده های ناب و خیال انگیز، جزئیات اجرایی دقیق و با دقت کمتر از میلیمتر، هماهنگی بین احجام و نقشها و رنگها، توجه به کوچکترین گوشه و کوچکترین جزئیات در و پنجره و کفسازی و کلید و پریز و نرده و دستگیره و قرنیز و نوع و رنگ ملات و کاشی و سرامیک و سنگ و چوب در کنار یکدیگر از ویژگی آثار این معمار بزرگ است و به حق بارسلون را شهر گائودی نام نهاده اند

آنتونی گائودی در سال ۱۸۵۲ در ایالت کاتالان (Catalan) و در روستایی نزدیک بارسلون اسپانیا به دنیا آمد و در سال ۱۹۲۶ در گذشت. آثار اولیه او در دهه ۱۸۷۰ نشان دهنده واکنش وی نسبت به شیوه مرسوم و متمایل به نئوگوتیک امپراطوری دوم و ملهم از قرون وسطی بود و به تدریج به سبک مستقل و منحصر به فرد خود که ناشی از خصایص فردی و خلاقیت بیحد او بود دست یافت.

“خاستگاه مدرنیزم در کاتالونیا مرکز سیاسی و فرهنگی به نام “کاتالاسنتر” بود که در سال ۱۸۸۷ برای تشویق بازگشت به سنتهای محلّی و مدرن سازی سرزمین به مثابه مبنای ضروری کسب استقلال سیاسی و جدا شدن از اسپانیا تأسیس شد.”

” او در آغاز از تعالیم نظری “ویوله لودوک” و “راسکین” متأثر بود و مانند آن دو برای تجدید نظر اساسی، عمیق و ساختاری در الگوهای ساختمانی، نقطه عطفهای قرون وسطایی را ترجیح داد.

نخستین آثار او- خانه “ویسنس” vicens در ۱۸۸۳ و کاخ گوئل GUELدر ۱۸۸۵ (به تقلید از معماری مورِسک، گوتیک ونیزی، باستان شناسی شرقی(۱؟) صندوقچه های با صلابت مملو از تزئینات غنی و متنوع بود آنچه این تزئینات پر زرق وبرق را سرزنده و دل انگیز می ساخت شناخت عمیق ماهیت مصالح- بویژه مصالح خشن بود”

در اواخر قرن نوزدهم “مجتمع خواهران “ترزیان” (۱۸۸۹) برج “بلّسگوارد” (۱۹۰۰) خانه “باتلو” و خانه “میلا” (۱۹۰۵) را ساخت که تنها پوسته بیرونی آنها تابع مقررات جاری شهرسازی بود.”

او از ۱۹۰۰ تا ۱۹۱۴ دو اثر باشکوه برای گوئل یکی باغ مجللی در حومه بارسلون که بعدها به پارک شهر تبدیل شد و نیز یک محله کارگرنشین در حومه شهر ساخت.

او از ۱۸۸۳ ساختمان کلیسای بزرگ “ساگرادافامیلیا” که در محله نوساز بارسلون واقع است را با طرح مقدماتی گوتیک آن آغاز کرد و به تدریج از الگوی تاریخی آن فاصله گرفت و تمام نیروی خود را صرف ساختن این کلیسا کرد ولی در دهه دوّم قرن بیستم که بر اثر تحولات جدید معماری شیوه خاص استاد کاتالان مردود شمرده شد از ادامه آن چشم پوشید. همکار اصلی او فرانچسکو برنگوئر تا سال ۱۹۱۴ به فعالیت ادامه داد تا در نهایت جنبش کاتالانی منحل شد.

“آنتونیو گائودی یکی از معماران خلاق عصر ما است گرچه از نظر مورخین هنر و معماری آثار او پیوستگی هایی با معماری اسلامی اسپانیا، گوتیک کاتالونی و سبک (آرنوو) دارد ولی نبوغ او در این است که شالوده ای برای هنر جدید بما ارائه داده است. در کارهای وی دنیایی کامل و منحصر بفرد عرضه می گردد.

از خلال جزئیات معماری گائودی و از ورای تزئینات گوناگونش که در تاریخ معماری بی سابقه است می توان احساسات عمیق عرفان [عرفانی] این معمار را درک کرد. احساسات ستایشگر او به زندگی که در نقشهای گیاهی، دریایی، حیوانی و انسانی بازتاب یافته، او را به یکی از چهره های نامدار غرب یعنی “سن فرانسیس دوآسیس” عارفی که از دیدگاه او همه موجودات با هم خواهر و برادرند پیوستگی می بخشد.

در ذیل به معرفی چند اثر معروف وی می پردازیم و در ادامه شرح کامل آن را خواهم داد.

باغ گوئل “Guel ” – ساگرادافامیلیا “Sagrada Familia ” – خانه باتلو “Casa Batllo ” – خانه میلا ” Casa Milla”یا “lapedrera”

باغ گوئل “Guel “

ما به این پارک رسیدیم و شروع به پیاده روی کردیم. تقریبا ۷۰-۸۰% پارک برای عموم باز است و ادم های زیادی مشغول پیاده روی یا ورزش بودند. البته هوا کمی برای پیاده روی گرم بود. بعضی ها هم در گروه های کوچک موسیقی مشغول اجرای برنامه های خیابانی بودند و البته دست فروش ها که اکثر جاهای توریستی هستند. در انتهای پارک بخش پولی پارک هستش و چون ورود به بخش دوم محدودیت فضا دارد، ما رفتیم و ۱۰ دقیقه دیگه برگشتیم تا اجازه ورود دادند. “پارک گوئل که قسمتی از طرح شهرسازی بارسلون (در سالهای ۱۹۰۷-۱۹۰۰) است و در دامنه کوههای “پلادا” قرار گرفته یک سمفونی واقعی از شکل و رنگ است. در اینجا برخلاف کلیسای “ساگرادافامیلیا” دنیایی کودکانه و افسانه ای آفریده شده است در این دنیای جادویی که ترکیبی از فانتزی و مهارت مهندسی است بناها و گیاهان با هم آمیخته شده اند در اینجا دیوارها و طاقنماها و طاقها و ستونها همگی به نحوی قوی دارای فرمهای مجسمه ای ماننداند و از خطوط “آرنوو” در آن اثری دیده نمی شود. در فضای آزاد نیمکتهایی که مار مانند می خزند با طرحهای آبستره و موتیفهای دریایی مزین اند. قسمتهای ساختمان با قطعات کاشی، شیشه و بطریهای رنگارنگ پوشیده شده اند.

باغ گوئل که بعداً به پارک تبدیل گردید در خارج از شهر بارسلون واقع بوده که در حال حاضر در داخل شهر است در مجاورت ورودی پارک دو ساختمان کوچک مشاهده می شود که بخش اداری و کتابفروشی است فضای این دو ساختمان دیسنی لند را تداعی می کند یا به عبارتی دیسنی لند می تواند از این فضا اقتباس شده باشد. ساختمانهای کوتاه و کم ارتفاع آن یاد آور فضاهای انسانی و کودکانه مونمارتر پاریس و ونیز است که همه چیز قابل دسترس و در مقیاس انسان به نظر می آید. پس از ورود به محوطه پارک با پله دوطرفه ای مواجه می شویم که با دست انداز و باغچه تزیین یافته و در آخرین باغچه وسطی پله ها، سمندر رنگارنگ و معروف پارک سربلند کرده است. پله ها به فضایی سرپوشیده منتهی می شود که ستونهای دور یک را تداعی می کند و روی آن با دست اندازی عجیب نیمه محصور شده است و در پشت دست اندازها جای نشستن مشاهده می شود نمای گوشه و کنار دست انداز با کاشی های شکسته نقش شده و هیچ نقشی مشابه یکدیگر نیست همه چیز متنوع زیبا و بطرز حیرت انگیزی هماهنگ است. باغسازی این پارک و گیاهان انتخابی همه و همه با دقت هر چه تمامتر طراحی شده است در انتهای پارک به فضایی می رسیم که غارهای طبیعی را تداعی می کند و کلا از سنگ ساخته شده و دو ضلع قوس یا پایه های قوس بر زمین عمود نیستند. ساختمان مسکونی نیز در این پارک وجود دارد که بطور کامل و با اثاثیه بصورت موزه حفظ شده است. پارک بزرگی روی تپه‌ ال کارمل که طراحش گائودیِ معروف است و طی سال‌های ۱۹۰۰ تا ۱۹۱۴ ساخته شده. تزئینات فراوان و سازه‌های معماری گائودی، گوئل را تبدیل به موزه‌ای از آثار او و از جذاب‌ترین دیدنی‌های بارسلونا کرده؛ این پارک جادویی پر از مجسمه‌ها، پیکره‌های عجیب و جالب و کاشی‌کاری‌های خیره‌کننده است. در ورودی پارک، اژدهایی از جنس موزاییک قرار گرفته که از کارهای معروف گائودی است. مسیرهای پیاده‌روی با تخته‌سنگ‌ها و ستون‌هایی که انگار از زمین مثل درخت بیرون زده‌اند، تزیین شده و سازه‌هایی با طراحی‌های عجیب در آن به یادگار مانده. گوئل جزء میراث جهانی یونسکو است و دیدنی‌های آن تمام‌نشدنی‌اند. ساختمان بزرگی هم بالای پارک ساخته شده که از تراس آن می‌توان شهر را دید.

بعد از گشت و گذار در این پارک، سوار اتوبوس شدیم . از اینجا به بعد کار تور در روز تمام شده بود ولی به پیشنهاد لیدر تور، بعضی ها رقص فلامینکو را به عنوان برنامه خودشان انتخاب کردند و برای فردا جا رزرو کردن .

فلامنکو

– رقص فلامنکو (Flamenco Dance) و موسیقی فلامنکو از تجربه‌های مهم سفر به بارسلونا است. مکان‌های مختلفی برای دیدن برنامه‌های فلامنکو وجود دارد که می‌توان بلیط آنها را از مراکز فروش بلیط در سرتاسر شهر تهیه کرد. قیمت بلیت فکر کنم ۴۵ یورو و برای بچه ها نصف قیمت بود .

به پیشنهاد لیدر تور از یکی از بهترین های بارسلون (البته برای علاقه مندان فوتبال) دیدن کردیم. اتوبوس ما رو تا دم نیو کمپ (باشگاه تیم بارسلونا) برد و تعدادی از همسفران برای دیدن این ورزشگاه پیاده شدن.

باشگاه تیم بارسلونا – camp neu – FCB

– تیم فوتبال بارسلونا، چیزی فراتر از یک تیم باشگاهی برای این شهر است. از آنجا که بارسلونا مرکز ایالت جدایی‌طلب کاتالونیا (Catalonia) است، این تیم فوتبال به نوعی حکم تیم ملی کاتالونیا را دارد و مردم این شهر به شدت به این تیم تعلق خاطر و تعصب دارند. جنگ میان بارسلونا و رئال مادرید برای همیشگی بود و نیوکمپ تبدیل شد به پناهگاهی برای کاتالان‌هایی که به دنبال نشان دادن اقتدار خود بودند .

بزرگ‌ترین استادیوم اروپا که در سال ۱۹۵۷ بعد از ۳ سال ساخته شد. ظرفیت آن حدود ۹۹ هزار نفر است

برای رسیدن به نیو کمپ می توانید از خط ۳ و ۵ مترو استفاده کنید که خطوط مترو را در بالا کامل توضیح دادم.

تور کامل شامل بازدید موزه + استادیوم می شود که قیمت آن ۲۵ یورو – برای ۶ تا ۱۳ سال ۲۰ یورو – برای افراد مسن بالای ۷۰ سال ۲۰ یورو – دانش آموزان ۲۰ یورو و زیر ۶ سال مجانی می باشد.هزینه Audio guide (دستگاه ترجمه) هم ۵ یورو می باشد که به زبان های کاتالان – اسپانیایی – انگلیسی – فرانسوی – ایتالیایی – پرتقالی – آلمانی و روسی ترجمه می کند .

یک فروشگاه سه طبقه هم هست که از لباس و توپ تا یادگاری های مخلف را به فروش می رساند. از یادگاری های دیگر، سکه های طلایی رنگ هست که از طریق دستگاه می توانید بخرید و قیمت هر کدام ۴ یورو است. من هم یک سکه برای یادگاری گرفتم.

موزه باشگاه بارسلون : در تاریخ ۲۴ سپتامبر ۱۹۸۴ افتتاح گشت. در تاریخ ۱۵ ژوئن ۲۰۱۰ نیز موزه بازسازی شد و سپس بازگشایی شد. این موزه شامل تمام کاپ ها و مدال ها + اشیاء قدیمی مثل کفش و توپ – یادگاری بزرگان این تیم و … می باشد. در ابتدا از شما ۳ تا عکس می گیرند که در انتها ۳ تا عکس ویرایش شده و به همراه یک آلبوم آماده شده و شکیل به شما می دهند که قیمتش ۳۹ یورو می باشد و البته شما می توانید نخرید.

پس از بازدید موزه باشگاه، می توانید وارد استادیوم بشوید که البته نمی توانید وارد زمین بشوید ولی می توانید در جایگاه تماشاچی ، جایگاه مربی، جایگاه شیشه ای که گزارش گر ها آنجا گزارش می کنند، حضور داشته باشید. همچنین یک کافی شاپ هم در استادیوم وجود دارد. این بازدید می تواند بیش از ۲ ساعت طول بکشد.

ما حدود ساعت ۵ و ۶ به هتل برگشتیم و چون هنوز وقت بود، سریع وسایل ها را جمع کردیم و به استخر رو باز رفتیم (توضیحات استخر قبلا گفته شده )

سه شنبه

صبح ما بعد از صبحانه وکمی استراحت رفتیم دریا. با خط ۳ از ایستگاه نزدیک هتل (sants estacio) تا ایستگاه Drassanes والبته از ایستگاه تا ساحل حدود ۲۰ دقیقه پیاده روی بود که مسیرش از کنار دریا و بندر بود و خسته کننده نبود.هوا نیمه ابری و گرم بود. عده زیادی در ساحل بودن ولی عده کمی در دریا شنا می کردن و البته پرچم زرد بود و دریا کمی مواج بود.

ساحل بارسلونا

– بارسلونا یک ساحل معروف بیشتر ندارد. لذا برای رفتن به ساحل و پیدا کردن آن، پیچیدگی زیادی وجود ندارد. دو برج بسیار بلند در کنار ساحل بهترین نشانه برای پیدا کردن ساحل معروف بارسلونا است. اگر با تاکسی قصد رفتن دارید بگویید می‌خواهید به Port Olympic بروید.

تفاوت بین دریای بارسلون و والنسیا

دریای والنسیا ساحل وسیع تری داشته و ساحل (داخل دریا) شنی بوده و عمق دریا با فاصله ۱۰۰ متری از ساحل هم زیاد نمی شد. ولی ساحل بارسلون علی رقم اینکه ساحل برای نشستن شنی بود،ولی وقتی وارد آب می شدید زیر پا کاملا سنگلاخ بوده بطوری که رفتن بدون کفش کمی سخت بود و از طرفی دریا خیلی سریع عمیق می شد شاید ۵ متر که از ساحل فاصله بگیرید، عمق آن ۲ متر بشود. در مجموع نظر شخصی بنده این بود که دریای والنسا خیلی بهتر از بارسلون بود. البته هر شهری چندید ساحل دارد.

بعد از آب تنی بسیار خسته بودیم برای همین به یک سوپر مارکت در همان نزدیکی رفتیم و خرید کردیم و یک ساندویچ کوچک هم گرفتیم و با تاکسی به سمت هتل آمدیم. نکته جالب اینکه خوردن و نوشیدن مسافر در تاکسی ممنوع است و من دلیلشو نفهمیدم !!

قبل از رسیدن به این کلیسای عظیم یک توقف کوتاه داشتیم (حدود ۲۰ دقیقه) که در همان فاصله نهار خوردم. وقتی به اتوبوس آمدم متوجه شدم در همین فاصله کوتاه موبایل یکی از دوستانمان را دزدیدند.

ساگرادافامیلیا “Sagrada Familia “

ما به این بنای حیرت انگیز رسیدیم و به جرعت می توانم بگویم نگاه همه آدم ها به آسمان بود تا بتوانند عظمت این بنا را لمس کنند.

ما در صف ورودی ایستادیم .جهت امنیت بیشتر بسته ها و کیف ها را بازدید می کردند. هزینه بلیت به شرح ذیل است که البته با تور بود.

یک موضوع خوب برای ما این بود که راهنمای کلیسا همراهمان بود ولی همان طور که می بینید زبان فارسی جز زبان های آنها نیست. بنابراین راهنمای کلیسا توضیحاتش را به لیدر تور خودمان می گفت و ایشان با دستگاه صوتی برای ما صحبت می کرد.

“اولین اثر مهم گائودی بنای کلیسای ساگرادافامیلیا (خانواده مقدس) در بارسلون است. این بنا ابتدا بوسیله “فرانسیسکو دوویلار” به سبک گوتیک آغاز شده بود.

گائودی از سال ۱۸۸۳ طرح و پیشبرد این بنا را به عهده گرفت و با کوشش خستگی ناپذیر تا پایان عمر حرفه ای آن را دنبال کرد. این بنا با مرگ گائودی نیمه تمام ماند …. ولی با این حال از بدایع معماری عصر ماست.”

بنای حیرت انگیز “ساگرادافامیلیا” با چهار برج سر به فلک کشیده، بلند و مشبک به ارتفاع ۱۰۰ متر است که با پلکانی مارپیچی در داخل هر برج به نقطه اوج آن می توان دست یافت. در وسط دو برج وسطی و در نیمه سوم و چهارم دو برج کناری انسان در هر حرکت با موضوع حیرت انگیز و غیر قابل پیش بینی مواجه می شود. گائودی مانند جواهرسازی همه اجزاء این بنای عظیم را طراحی و اجرا کرده است حجم این بنا قلعه بهستان یا دودکشهای جن ماه نشان را تداعی می کند و هر برج به تنهایی مانند ذرتی با کاکلی رنگارنگ است. این بنا یک جسم جامد نیست بلکه موجود زنده ای به نظر می آید که در حال حرکت رشد و تغییر است. ستونهای کشیده آن مانند تنه درخت به شاخه و برگ منتهی می شود و درخت نخل را تداعی می کند. ستونهای همردیف یک شکل هستند ولی هر ردیف با ردیف بعدی متفاوت ولی هماهنگ است و آنچنان پیچیده است که دریافت و کشف نظم درونی آن به سختی ممکن است هرچند انسجام و نظم آهنین آن عمیقاً برفضا حاکم است.

سنگها بر روی هم مانند کوهی در طبیعت قرار گرفته اند و مجسمه های انسان، مانند انسانهای غارنشین در گوشه و کنار این بنای سنگی عظیم به چشم می آیند.

در این بنا مراحل رشد و تکامل معمار در اثرش کاملاً قابل مشاهده است و این تغییر آنچنان تدریجی صورت گرفته که گذر زمان در آن قابل تشخیص است. و حرکت از گوتیک به آرت نوو، اکسپرسیونیسم، گائودیسم در مقابل دیدگان قرار می گیرد.

درِ ورودی این کلیسا که بیشک بزرگترین اثر گائودی است “در امید” نام گرفته در سمت چپ نمای تولد مسیح قرار دارد و با تصویری از خانواده مقدس تزئین شده است و سنگی از کوه “مونت سرات” در بالای آن جا گرفته است. “درِ نیکوکاری” در وسط نما قرار گرفته و با تصاویر گیاهان که نمادی از سرود عشق به خالق است و همچنین با صحنه هایی از زندگی مریم مقدس و درخت اجدادی مسیح تزئین شده است. در حال حاضر گروهی از معماران ژاپنی در حال تکمیل نمودن این بنا بر اساس نقشه های گائودی هستند.

چند نکته :

سنگ یکی از ستون های اصلی از ایران آورده شده است
مقرر شده در صدمین سالگرد مرگ گائودی یعنی سال ۲۰۲۶ کار این بنا به اتمام برسد
کائودی برای طبیعت احترام زیادی قایل بود لذا بلندترین برج این بنا کمی از کوه های اطراف بارسلون کوتاه تر است.
بلند ترین برج نماد مسیح ۴ برج اطراف آن نشان از ۴ انجیل دارد. برج بالای محراب که با ستاره ای بر سرش مزین شده، نمادی از حضرت مریم مقدس است و ۱۲ برج دیگر، نشان دهنده حواریون و شاهدان عینی آموزه ها و اعمال (کاتبین) حضرت مسیح است.
بالای ۱۲ برج مجسمه هایی از میوه وجود دارد که نماد ۱۲ ماه است
جهت اطلاعات و عکس های بیشتر به سایت http://www.karnaval.ir/sagrada-familia-church-full-light/ مراجعه کنید
بخش های طلایی رنگ عکس زیر، ساخته شده است و قسمت های نقره ای رنگ باقی مانده است.

پس از خارج شدن از کلیسا به پارک روبروی آن رفتیم تا بتوانیم عکس های بهتری بگیریم و سپس در خیابان های اطراف به خرید مشغول شدیم . مغازه ها بیشتر سوغاتی فروشی بودن.

یک نکته جالب که لیدر برایمان توضیح داد:در پیاده رو خیابان carrer de la marina پلیس ایستاده بود و اجازه عبور تور ها را به سمت پایین نمی داد. ولی مردم عادی اجازه رفت و آمد داشتن. این اولین باری بود که می دیدم پلیس اجازه عبور عابر از پیاده رو را نمی دهدJ

همگی سوار اتوبوس شدیم .تور امروز تمام شده بود. دوستان که بلیت رزرو کرده بودن جهت تماشای رقص فلامینکو پیاده شدند و من به هتل برگشتم.

ما اتاقمون را عوض کردیم اتاق جدید طبقه ۳ بود کمی بزرگتر به همراه بالکون که داخل بالکون هم یک میز و دو صندکی داشت .

چهار شنبه

امروز کیان موتور اجاره کرده بود

کیان برای اجاره موتور از مغازه la bikeria مبلغ ۱۰۰۰ دلار بیعانه داده بود و یک موتور ۱۲۵cc دنده اتومات گرفته بود.

چند تا نکته : فراموش نکنید گواهینامه بین مللی لازم دارید (البته کسی چک نکرد) – خیابان های اسپانیا وحشتناک چراغ قرمز دارد بنابراین اصلا موتور های قوی تر و سنگین فایده ای ندارد – سمت راست خیابان ها که به طور نامحسوسی با خط سفید مشخص شده است، فقط برای عبور تاکسی و اتوبوس است البته موتور ها هم گاهی از انجا عبور می کردند – حتما از کلاه ایمنی استفاده کنید – در صورت توقف، حتما موتور را قفل کنید (همه موتور ها قفل دارند)

ما حدود ۲-۳ ساعت بدون مقصد چرخیدیم و از محله ها و کوچه های بارسلون رد شدیم و عکس گرفتیم و در خیابان رامبلا به رستوران رفتیم و نهایتا از طریق google map راه مان را به مغازه bikeria پیدا کردیم و موتور را پس از چک کردن کامل از ما تحویل گرفته و مبلغ بیعانه را پس دادن . هزینه موتور برای ۲۴ ساعت حدود ۴۰ یورو شد.

اجاره موتور و دوچرخه در بارسلون

جهت بررسی دقیق تر از سایت http://www.labikeria.com/ بازدید نمایید.

بعد از برگشت به هتل کمی استراحت کردیم و وسایل ها را کمی جمع و جور کردیم چون فردا ساعت ۸:۳۰ حرکت داشتیم.

رانندگی و قوانین مهم رانندگی در اسپانیا

۱- خیابان های اسپانیا خیلی چراغ قرمز دارد
۲- پیچیدن به سمت رات در چراغ قرمز ممنوع بوده مگر علامت #۲۳ داشته باشد
۳- کودکان زیر ۱۲ سال و یا قد کمتر ۱۳۵ سانت باید در صندلی کودک بنشینند
۴- محدودیت سرعت هنگام رانندگی در اسپانیا (مگر اینکه توسط نشانه های ترافیک بیان شده باشد)

حداکثر ۵۰ کیلومتر در ساعت (۳۰ مایل در ساعت) در شهر.
بین ۷۰ کیلومتر و ۱۰۰ کیلومتر در ساعت خارج از شهر.
بین ۹۰ کیلومتر و ۱۲۰ کیلومتر در ساعت در بزرگراه ها.
محدودیت سرعت ۵۰ کیلو متر (۳۰ مایل در ساعت) در مورد تمام جاده ها زمانی که مه، برف و باران و یا دید کمتر از ۵۰ متر باشد.

۵- شرایط رانندگی : الف : گواهینامه معتبر ب: پاسپورت معتبر
۶-شماره تلفن اضطراری برای پلیس ۰۹۱ ، برای آمبولانس،۱۱۲ و برای بخش پلیس محلی ۰۹۲٫ می باشد.

رستوران بوفه (all you can eat) در بارسلون

شب برای شام دنبال یک رستوران بوفه (all you can eat) می گشتیم تا نهایتا از اینترنت یک رستوران به سبک برزیلی پیدا کردیم.

در این رستوران یک ورودی پرداخت می کنید که فکر کنم ۱۸ یورو بود و شامل بوفه آزاد بود (بوفه شامل انواع کالباس – پنیر – میوه – سالاد – سس – زیتون – کو کو – میگو- سوشی و چیزایی شبیه پیش غدا بود ).

و هر چند وقت یک بار یک نفر با غذای اصلی سر میز ها میامد که هر دفعه یک نوع گوشت بود. حدودا ۷ نوع گوشت و مرغ بود که در زمانی شما آنجا هستید هر چند دقیقه، یک مدل را سر میز سرو می کردند. البته نوشیدنی و دسر شامل ورودی اولیه نشده و هزینه جداگانه دارد.

بعد از شام برای قدم زدن رفتیم سمت فواره جادویی مونتجوئیک. از پله های زیادی بالا رفتیم (البته بیشتر آن پله برقی بود J) و از اون بالا منظره بسیار زیبایی بود هوا هم خیلی خوب بود. حدود ساعت ۱ برگشتیم هتل .

پنج شنبه

خیلی زود صبحانه خوردیم و وسایل ها را جمع کرده و برای آخرین بار همه چیز و چک کردیم که چیزی جا نمانده باشد. سوار اتوبوس شدیم و به سمت فرودگاه رفتیم. برگشتن ۵ ساعت طول کشید تا به تهران رسیدیم.

دیگر اثار گائودی

خانه باتلو “Casa Batllo “

“خانه باتلو در سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۷ که بازسازی یک بلوک آپارتمانی است، عمده ترین اثر غیر دینی گائودی همزمان با پارک گوئل آغاز می شود مصداق بارز همخوانی و مشابهت های آشکار را می توان در این خانه جستجو کرد. بر همین مبنا، برخی از منتقدان بر منابع دریایی گائودی، مانند موجها، مرجانها، استخوانهای ماهی و آرواره های گشوده تأکید می کنند و برخی دیگر بام اژدهاگونه خانه را به یک اعتبار ممکن مذهبی، تعبیری از خیر و شر می پندارند خواه چنین قیاسهایی با منظور گائودی مطابقت کند، خواه خیر، تأثیر ژرف قالبهای این معمار بر تخیل، موضوعی است که همه منتقدان بر آن تأکید میورزند.”۳

خانه “باتلو” که یکی از شاهکارهای گائودی است، بیش از یک بنا را به نمایش می گذارد و آن اسطوره ای از هنر است. نمای مدرن برجسته آن که موجهای دریای آرامی را منعکس می کند. دنیای خالص و شگفت انگیز و جزئیات معماری را پنهان می کند و از خارج ساختمان درون آن قابل تصور نیست.

خانه باتلو که یک نقطه مرجع مدرنیسم است بازدید کننده را به یک سفر در قلب ساختمان یا طبقه اصلی دعوت می کند تا چند لحظه ای در یک محیط باشکوه و سرشار از خلاقیت از کارهای گائودی به سر برد. پرسپکتیوهای آن بیشتر از جادویی مسحور کننده است تا جایی که بیننده یک خانه غیر عادی و از نظر ساختار به حد کمال رسیده ئی را فقط می تواند ستایش کند. خانه “باتلو” بیننده را از نهایت طراحی و وسعت گنجینه منظر مجذوب می کند. فضائی که همه المانهای آن نفس میکشند، در مقابل چشمان او ظاهر می شود و با المانهای طبیعی که در حال حرکت هستند هماهنگی دارد.

در هر گوشه آن یک موضوع شگفت انگیز مشاهده می شود. جزئیاتی که مطمئناً می تواند هر کس را که اعجاب را دوست دارد در سر جای خود میخکوب کند و پر از شور زندگی است. در آثار گائودی جنبش بر سکون غلبه دارد.

این جواهر معماری یک انعکاس عالی کامل از هنر سرشار معمار و طراح، واضح و روشن و حیرت انگیز خلق شده و یکی از سمبلهای مدرنیسم بارسلون است.

طبقه اصلی که در شروع قرن بیستم، خانه خانواده “باتلو” بوده است. با ورودی جذاب که، یکی از مهمترین قسمتهای آن است بیننده را به درون دعوت می کند.

اتاقهای خانه از یک طرف به یک راهرو و از طرف دیگر به پنجره هائی به زیباترین خیابان بارسلون، منتهی می شود. بدون شک یک فضای غیر معمول زیبا و منحصر بفرد معماری که دنیای تمثیلی گائودی را معرفی می کند را در مقابل دیدگان بیننده قرار می دهد.

گائودی در این ساختمان به عناصر چهارگانه (آب و باد و آتش و خاک) اشاره ویژه دارد و به سه عنصر اول فضای ویژهای را اختصاص داده است. و شاید کل ساختمان را به مشابه عنصر چهارم شمرده است.

خانه میلا ” Casa Milla“یا “lapedrera”

“خانه میلا مربوط به سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۷ حجمی از خطوط منحنی هم در نمای اصلی و هم در نقشه کف و فضاهای داخلی دارای حرکتی متوازن با لبه های رویهم و فرو رفتگیها است. در این خانه نیز انگاره های موج و سنگ خارا به ذهن می آید- نام محلی این ساختمان “لاپدرِرا” به معنای معدن سنگ است اما این طبیعت گرایی حاصل سنگبریها و تزئینات ظریف و استادانه است و بافت تصنعی لبه ها، گذر سالیان و فرسایش تدریجی را در قالبها نشان میدهد”۳

“استراکچر بتنی خانه های “باتلو” و “میلا” اجرای پیچ و خم تیغه های داخلی را آسان می کرد و به “پلان آزاد” نزدیک بود. او معماری داخلی این دو خانه را با همان سبک و سیاق معماری بیرونی وبا همان معیارهای سرشتی مقید به ماهیت فیزیکی مصالح طراحی کرد.”

“خانه “میلا” بنایی است که کاملاً با استانداردیزه شدن مقابله می کند. این مجموعه آپارتمانی با دو حیاط داخلی، مانند مجسمه متحرک (Kinetic sculpture) در حال حرکت مداوم است. در اینجا گائودی مانند سایر بناهایش از تمام امکانات سیمان و بتن آرمه استفاده می کند. فرمهای بیضی شکل او پیشتازان طرحهای هنرمندان معروف قرن بیستم مانند “کالدر” ، “میرو”، “ماتیس” و “هنری مور” هستند، بنای مورد اشاره بنایی است که مانند اثر پیکره سازی بوجود آمده است. ریختهگریهای ایوانها یادآور گیاهان جنگلهای مناطق حاره اند و می توان گفت که به تزئینات فلزی سولیوان برتری دارند. گائودی شخصاً به تمام جزئیات نرده ها تا چراغها لوازم داخلی و حتی دستگیره های در رسیدگی می کرد. در اینجا هم مانند نمونه های دیگر معماری اش یک ارگانیسم زنده و یک اثر بدیع بوجود آورده که در خور اهالی زنده و فعال و یکه تاز ایالت کاتالان است”.

در گوشه وکنار این خانه با فضاهای آشنایی مشابه شبستان زمستانی مسجدجامع اصفهان و یا زیر پل خواجو و فضاهای زیر بادگیرها و بام آن یادآور بام خانه بروجردیها در کاشان، مقبره خالد نبی در ترکمن صحرا و … مواجه می شویم و در کاشیکاریها تأثیر معماری آفریقای شمالی کاملاً مشهود است.

برج آگبار – Torre Agbar

– توره آگبار (Torre Agbar) یا برج آگبار یکی از عناصر مدرن و معروف معماری شهر است که رنگ غالب این برج، همرنگ پیراهن تیم فوتبال این شهر (آبی و قرمز) است. البته بازدید از داخل این برج و بالا رفتن از آن عمومی نیست.

پابلو پیکاسو

– علاوه بر گائودی که مهمترین چهره این شهر است، پابلو پیکاسو (Pablo Picasso) هم به واسطه حضور چند ساله‌اش در این شهر از جمله افرادی است که در بارسلونا جایگاه مهمی دارد. بازدید از موزه پیکاسو تجربه‌ای بسیار لذت بخش است.

کلیسای جامع بارسلونا

– علاوه بر کلیسای ساگرادافامیلیا، کلیسای جامع شهر بارسلونا با نام مختصر Barcelona Cathedral و نام کامل Cathedral of the Holy Cross and Saint Eulalia در محله گوتیک هم جایگاه با اهمیتی دارد. این کلیسا مربوط به قرن ۱۳ تا ۱۵ میلادی است و از لحاظ تاریخی مهمتر از کلیسای ساگرادافامیلیا (که همچنان در حال ساخت است) محسوب می‌شود.

مرکز خرید خیاط انگلیسی

– مرکز خرید “اِل‌کورته اینگلِس” (El Corte Inglés) به معنای خیاط انگلیسی مرکز خریدی شناخته شده در اسپانیا است و مکان مناسبی برای گشت‌زنی علاقه‌مندان به خرید است. دو شعبه از آن در میدان کاتالونیا وجود دارد.

دزدهای بارسلونا

– بارسلونا در کنار پاریس و رم، یکی از سه شهر اروپا است که زبده‌ترین و حرفه‌ای‌ترین دزدها را در خود جای داده است. حرفه‌ای‌ترین‌های آنها نیز در میدان کاتالونیا و خیابان لارامبلا جولان می‌دهند. حرفه‌ای بودن آنها به حدی است که متاسفانه بسیاری از مسافران قربانی دستبردها و جیب‌زنی‌های آنها می‌شوند.

المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا

– بازی های المپیک ١٩٩٢ نقش مهمی در به وجود آمدن جایگاه فعلی این شهر و رونق گردشگری در این شهر ایفا کرد. هنوز هم می‌توان نماد سه رنگ المپیک بارسلون را در اواسط خیابان لارامبلا در قسمتی از کف‌پوش پیاده‌رو آن دید. مشعل المپیک بارسلون با تیری مشتعل روشن شد که یک پرتاب کننده تیر و کمان آن را از فاصله‌ای دور با کمان خود به سمت مشعل المپیک پرتاب کرد. این مشعل در حال حاضر در همان محل اصلی خود یعنی در بالای تپه مونتجوئیک قرار دارد.

هزینه ها :

اجاره موتور ۱۲۵ سی سی = یک روز حدود ۴۰ یورو یک هفته حدود ۱۸۰ یورو

اجاره دوچرخه = ۲ تا ۴ ساعت حدود ۷ یک روز حدود ۱۲ یورو

اجاره ۳ تا صندلی و یک چتر کنار ساحل = از صبح تا عصر ۱۸ یورو

سینما ۴ بعدی = ۳یورو – بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه

غذا از برگر کینگ= حدود ۶ تا ۹ یورو

پیتزا = حدود ۱۰ یورو

سالاد سزار= حدود ۷ یورو

پائیا = حدود ۱۰ یورو

تاکسی = بستگی به مسیر – شب و روز و شهرش از ۵ تا ۱۰ یورو برای مسیر های معمولی

تاکسی + اتوبوس + مترو = توضیح کامل داده شده

سیگارمعمولی = حدود ۵ تا ۷ یورو

ورودی ها = در هر قسمت، توضیح کامل داده شده است.

نکات کلی سفر

آب و هوای هر دو شهر معتدل و حدود ۸ درجه از تهران خنک تر بود
آب شهر شبیه آب تهران است وقابل خوردن است. من از چند نفر پرسیدم و خودم هم امتحان کردم
لیدر خوب جهت استفاده بهینه از وقت و بررسی بهترین مکان ها در کمترین زمان بسیار مهم است که البته لیدر این تور جناب آقای امیر گلشنی یک جوان خوش رو ، منضبط، مودب و با اطلاعات کامل بود.
هیچ وقت وسایل خود را در تاکسی یا اتوبوس جا نگذارید که بعید می دونم پیدا شود
تمام مدارک مهم و پول خود را در گاوصندوق هتل بگذارید
هر روز به اندازه مورد نیاز پول بردارید
یک کپی از پاسپورت و ویزاتون را همراه داشته باشید
در جاهای شلوغ شهر دزدی و کیف قاپی بسیار شایع است. بنابراین مراقب لوازم خود باشید و در رستوران ها و کافه ها اصلا وسایل خود را رها نکنید حتی برای چند ثانیه . کیف قاپ های بارسلون از کیف قاپ های تهران خیلی حرفه ای ترند
تمامی خرید ها (بلیط – ورودی ها ) به صورت گروهی ارزان تر است .
با کلاه وارد کلیسا نشوید
خوردن و نوشیدن مسافر در تاکسی ممنوع است
هزینه تاکسی در بارسلون بیشتر از والنسیا است
زبان بارسلونایی‌ها “کاتالان” است که با زبان اسپانیایی تفاوت دارد. البته که این دو زبان یعنی اسپانیایی و کاتالان شباهت‌های زیادی با هم دارند. اما اگر به زبان اسپانیایی مسلط هستید، مطمئن نباشید که در بارسلون مکالمه‌ها را خواهید فهمید.
مطالب عنوان شده، نظر شخصی بنده می باشد و ممکن است نادرست یا با نظرات دیگران متفاوت باشد.
تمامی مطالبی که از سایت های دیگر برداشته شده است، با قید منبع و ماخذ در انتهای مشخص می باشد. لذا اگر سایتی تمایل به استفاده از مطالبش را نداد، از طریق ایمیل اعلام کند.
عکس های که توسط بنده گرفته یا از طریق گوگل مپ علامت گذاری شده، با نوشته “aledavoud.com”مشخص می باشد و مابقی از سایت های دیگر دانلود شده است.
استفاده از مطالب این سایت در صورت درج منبع، بلامانع است.